vrijdag 27 december 2013

Stinasu lijkt Brownsberg Natuurpark aan zijn lot over te laten

Illegale goudwinning nog steeds aan de orde van de dag…

Waar zijn parkwachters?

27-12-2013 Dagblad Suriname


Paramaribo - Ondanks eerdere berichten van Stinasu gaat de illegale goudwinning in het Brownsberg Natuurpark gewoon door. Brownsberg is in deplorabele staat en het ziet er niet naar uit dat Stinasu dit gaat verbeteren, het tegenover gestelde is eerder waar, zo bericht het Dagblad Suriname vrijdag 27 december 2013.

Aan de krant werd een aantal maanden geleden te kennen gegeven dat Stinasu vond, dat wanneer de weg naar de top gerehabiliteerd is, de stichting bewezen heeft dat ze voor het natuurpark kon zorgen. Deze mening van Stinasu zegt veel over de capaciteit die de organisatie heeft om een natuurpark te kunnen beheren. De weg naar de top is inmiddels gerehabiliteerd, maar voor wie is dit eigenlijk gedaan?

Op het plateau aangekomen is de staat van de gebouwen zeer betreurenswaardig. De waterbakken die voor de watervoorziening moeten zorgen in de droge tijd, zijn kapot, niet onderhouden en dieren zwemmen in een laagje water. Veel onderhoud aan de woningen wordt niet gedaan. Het zijn geen grote renovatie-ingrepen, maar kleine zaken zoals een ruitje vervangen of het hout onderhouden. Dat al deze dingen niet gedaan worden, is ook niet verwonderlijk. Er werken 10 mensen op het plateau, een grote onderbezetting van personeel. Wie voorheen naar Brownsberg ging, kon zien dat er een drie keer groter aantal van personeel aanwezig was om de dagelijkse gang van zaken draaiende te houden. Ook heeft Stinasu aangegeven dat er, zeggen en schrijven, twee parkwachters aanwezig waren, om de veiligheid van de toeristen te waarborgen. Deze waren nu niet aanwezig bij een rondvraag en waren al voor een geruime tijd niet op Brownsberg gesignaleerd.


De parkwachten, hoe klein in aantal ook, waren bedoeld om de toeristen een goede bescherming te geven. Dat deze nu aan hun lot overgelaten worden, is duidelijk te merken wanneer de wandelpaden gebruikt worden. De wandelpaden zijn al in een slechte staat en niet onderhouden, maar aan het einde van het pad naar Wittiekreek, staat nu ook een jagerskamp opgezet door de illegale goudzoekers. En aan de staat van het kamp te zien, staat het er al geruime tijd.

Hiermee is de veiligheid van de toerist niet meer zeker. Het is niet ondenkbaar dat toeristen verkeerd worden aangezien en een schietincident een leven bedreigt. Daarnaast zijn er ook dames die de paden gebruiken en men weet niet wat er in het bos allemaal kan gebeuren.

Vanuit het jagerskamp is het een paar honderd meter lopen, totdat men bij een weg aankomt. Deze weg wordt gebruikt door goudzoekers om de machines naar de velden te brengen. Eerder gaf Stinasu aan dat er alleen kleinschalige goudwinning plaatsvond, zonder grote machines. Wanneer er grote machines werden ingezet, dan zou de Commissie Ordening Goudsector ingeschakeld worden om de goudzoekers te verwijderen. Hier maakte Stinasu duidelijk het verschil tussen groot- en kleinschalige goudwinning, door het gebruik van zware machines. Ondanks de stelling van Stinasu dat er geen grootschalige goudwinning plaatsvindt in het gebied, is gebleken dat er volgens de definitie van Stinasu, dit wel degelijk gebeurt binnen de grenzen van het natuurpark. De activiteiten zijn al voor een langere periode gaande en gezien het gemak waarmee de goudzoekers opereren lijkt het erop dat de ze zich niet gehinderd voelen in hun bezigheden. Tot op heden is de commissie dan ook nog niet ingeschakeld om de grootschalige goudwinning aan te pakken.

Zonder parkwachten is het natuurlijk ook niet te controleren wie er in het park bezig is met wat voor soort activiteiten. En nu rijst dan ook de vraag of dit niet de bedoeling is. Alles wijst erop dat er zoveel mogelijk mensen geweerd worden uit het natuurpark. Er is een onderbezetting van het natuurpark, met een vermindering aan goede faciliteiten, die naar alle waarschijnlijkheid zal leiden tot een vermindering van het aantal bezoekers.

Stinasu gaf al aan dat in de toekomstplannen er delen van de Wittiekreek worden afgesloten voor het publiek. Het afsluiten van kwetsbare gebieden en het vermijden van mensen op Brownsberg, geeft eerder aan dat de goudexploitatie gewoon verder gaat, alleen dan met het verschil dat er niemand is die het ziet. En zo gaat de illegale goudexploitatie van het gebied gewoon verder en laat Stinasu zijn onkunde in natuurbeheer zien.

Noot:
Uit dit artikel wordt weer eens heel duidelijk dat de Commissie Ordening Goudsector geen eigen acties onderneemt, maar alleen reageert op verzoeken en dergelijke. De commissie weet al sinds haar oprichting in december 2010 van de illegale goudwinningspraktijken in het natuurgebied. Waarom, gaan leden van de commissie niet zelf, op eigen initiatief, eens in de zoveel tijd 'eens een kijkje nemen' in het Brownsberg Natuurpark? Waarom is deze commissie zo verschrikkelijk passief? Hebben leden wellicht zelf belangen in de kleinschalige goudwinningssector? Alles is in Suriname mogelijk. Deze commissie krijgt een brevet van onvermogen en is toe aan opheffing. Leden rijden rond in mooie pick-up four wheel drives compleet voorzien van 'commissie'-belettering en dergelijke en ze zullen een prima salaris/vergoeding ontvangen. Maar, ieder moment als ik zo'n auto in Paramaribo zie rijden vraag ik me weer af, waarom is die niet in bijvoorbeeld het Brokopondogebied? Wanneer worden de Commissie Ordening Goudsector en voorzitter Gerold Dompig van het managementteam nu eens pro-actief?

Stinasu lijkt Brownsberg Natuurpark aan zijn lot over te laten

Illegale goudwinning nog steeds aan de orde van de dag…

Waar zijn parkwachters?

27-12-2013 Dagblad Suriname


Paramaribo - Ondanks eerdere berichten van Stinasu gaat de illegale goudwinning in het Brownsberg Natuurpark gewoon door. Brownsberg is in deplorabele staat en het ziet er niet naar uit dat Stinasu dit gaat verbeteren, het tegenover gestelde is eerder waar, zo bericht het Dagblad Suriname vrijdag 27 december 2013.

Aan de krant werd een aantal maanden geleden te kennen gegeven dat Stinasu vond, dat wanneer de weg naar de top gerehabiliteerd is, de stichting bewezen heeft dat ze voor het natuurpark kon zorgen. Deze mening van Stinasu zegt veel over de capaciteit die de organisatie heeft om een natuurpark te kunnen beheren. De weg naar de top is inmiddels gerehabiliteerd, maar voor wie is dit eigenlijk gedaan?

Op het plateau aangekomen is de staat van de gebouwen zeer betreurenswaardig. De waterbakken die voor de watervoorziening moeten zorgen in de droge tijd, zijn kapot, niet onderhouden en dieren zwemmen in een laagje water. Veel onderhoud aan de woningen wordt niet gedaan. Het zijn geen grote renovatie-ingrepen, maar kleine zaken zoals een ruitje vervangen of het hout onderhouden. Dat al deze dingen niet gedaan worden, is ook niet verwonderlijk. Er werken 10 mensen op het plateau, een grote onderbezetting van personeel. Wie voorheen naar Brownsberg ging, kon zien dat er een drie keer groter aantal van personeel aanwezig was om de dagelijkse gang van zaken draaiende te houden. Ook heeft Stinasu aangegeven dat er, zeggen en schrijven, twee parkwachters aanwezig waren, om de veiligheid van de toeristen te waarborgen. Deze waren nu niet aanwezig bij een rondvraag en waren al voor een geruime tijd niet op Brownsberg gesignaleerd.


De parkwachten, hoe klein in aantal ook, waren bedoeld om de toeristen een goede bescherming te geven. Dat deze nu aan hun lot overgelaten worden, is duidelijk te merken wanneer de wandelpaden gebruikt worden. De wandelpaden zijn al in een slechte staat en niet onderhouden, maar aan het einde van het pad naar Wittiekreek, staat nu ook een jagerskamp opgezet door de illegale goudzoekers. En aan de staat van het kamp te zien, staat het er al geruime tijd.

Hiermee is de veiligheid van de toerist niet meer zeker. Het is niet ondenkbaar dat toeristen verkeerd worden aangezien en een schietincident een leven bedreigt. Daarnaast zijn er ook dames die de paden gebruiken en men weet niet wat er in het bos allemaal kan gebeuren.

Vanuit het jagerskamp is het een paar honderd meter lopen, totdat men bij een weg aankomt. Deze weg wordt gebruikt door goudzoekers om de machines naar de velden te brengen. Eerder gaf Stinasu aan dat er alleen kleinschalige goudwinning plaatsvond, zonder grote machines. Wanneer er grote machines werden ingezet, dan zou de Commissie Ordening Goudsector ingeschakeld worden om de goudzoekers te verwijderen. Hier maakte Stinasu duidelijk het verschil tussen groot- en kleinschalige goudwinning, door het gebruik van zware machines. Ondanks de stelling van Stinasu dat er geen grootschalige goudwinning plaatsvindt in het gebied, is gebleken dat er volgens de definitie van Stinasu, dit wel degelijk gebeurt binnen de grenzen van het natuurpark. De activiteiten zijn al voor een langere periode gaande en gezien het gemak waarmee de goudzoekers opereren lijkt het erop dat de ze zich niet gehinderd voelen in hun bezigheden. Tot op heden is de commissie dan ook nog niet ingeschakeld om de grootschalige goudwinning aan te pakken.

Zonder parkwachten is het natuurlijk ook niet te controleren wie er in het park bezig is met wat voor soort activiteiten. En nu rijst dan ook de vraag of dit niet de bedoeling is. Alles wijst erop dat er zoveel mogelijk mensen geweerd worden uit het natuurpark. Er is een onderbezetting van het natuurpark, met een vermindering aan goede faciliteiten, die naar alle waarschijnlijkheid zal leiden tot een vermindering van het aantal bezoekers.

Stinasu gaf al aan dat in de toekomstplannen er delen van de Wittiekreek worden afgesloten voor het publiek. Het afsluiten van kwetsbare gebieden en het vermijden van mensen op Brownsberg, geeft eerder aan dat de goudexploitatie gewoon verder gaat, alleen dan met het verschil dat er niemand is die het ziet. En zo gaat de illegale goudexploitatie van het gebied gewoon verder en laat Stinasu zijn onkunde in natuurbeheer zien.

Noot:
Uit dit artikel wordt weer eens heel duidelijk dat de Commissie Ordening Goudsector geen eigen acties onderneemt, maar alleen reageert op verzoeken en dergelijke. De commissie weet al sinds haar oprichting in december 2010 van de illegale goudwinningspraktijken in het natuurgebied. Waarom, gaan leden van de commissie niet zelf, op eigen initiatief, eens in de zoveel tijd 'eens een kijkje nemen' in het Brownsberg Natuurpark? Waarom is deze commissie zo verschrikkelijk passief? Hebben leden wellicht zelf belangen in de kleinschalige goudwinningssector? Alles is in Suriname mogelijk. Deze commissie krijgt een brevet van onvermogen en is toe aan opheffing. Leden rijden rond in mooie pick-up four wheel drives compleet voorzien van 'commissie'-belettering en dergelijke en ze zullen een prima salaris/vergoeding ontvangen. Maar, ieder moment als ik zo'n auto in Paramaribo zie rijden vraag ik me weer af, waarom is die niet in bijvoorbeeld het Brokopondogebied? Wanneer worden de Commissie Ordening Goudsector en voorzitter Gerold Dompig van het managementteam nu eens pro-actief?

dinsdag 17 december 2013

Illegale goudzoekers actief in Surgold-/Meriangebied

Illegale goudzoekersactiviteiten augustus 2011 Meriangebied
Commissie Ordening Goudsector verwijdert porknokkers

Nog even snel wat goud winnen voor goudmijnreus Newmont neerstrijkt - Commissie reageert weer op in plaats van pro-actief te handelen

17-12-2013


Paramaribo - Het mag dan crisis heten op de internationale goudmarkt, de koorts in Suriname neemt alleen maar toe. Zelfstandige kleinschalige goudzoekers ofwel porknokkers hebben gestort op de goudader van Suriname Gold Company, Surgold. De joint venture tussen Alcoa en de Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont heeft te verduren.

Na lang wachten op het akkoord met de regering, is het nu van zich afbijten en afslaan geblazen. ‘De goudovereenkomst is nauwelijks getekend of de illegale goudzoekers zijn al bezig’, zegt Gerold Dompig, voorzitter van de Commissie Ordening Goudsector vandaag, dinsdag 17 december 2013, in de Times of Suriname.

De commissie heeft deze dagen de handen vol. Na berichten over een ‘massa’ die zou zijn neergestreken in het Meriangebied, zijn troepen uitgestuurd.

‘Merian’ in het oosten van het land maakt het middelpunt uit van het akkoord tussen Surgold/Newmont en de regering. Surgold moet daar binnen niet al te lange tijd met werkzaamheden starten. De goudzoekers krabben vooral de bovenlagen af om er zoveel mogelijk goud te halen. In het Meriangebied is dat verboden. Toch waren al zo’n veertig aan de slag met zware machines.

‘Wij waren genoodzaakt snel op te treden, voordat zich meerdere porknokkers naar het gebied zouden begeven’, aldus Dompig. In het verleden was het gebied ook al het doelwit van illegale goudzoekers.

Gelet op de wetenschap dat Surgold/Newmont aan het werk is/gaat in het Meriangebied, zou je verwachten dat de commissie pro-actief is en al permanent in het gebied aanwezig is. Door die aanwezigheid hadden illegale goudzoekers meteen tegengehouden kunnen worden. Maar, zoals zo vaak in het verleden het geval is geweest, reageert de Commissie Ordening Goudsector weer op een gebeurtenis, in plaats van pro-actief te handelen.

(Bron foto: Commissie Ordening Goudsector)

Illegale goudzoekers actief in Surgold-/Meriangebied

Illegale goudzoekersactiviteiten augustus 2011 Meriangebied
Commissie Ordening Goudsector verwijdert porknokkers

Nog even snel wat goud winnen voor goudmijnreus Newmont neerstrijkt - Commissie reageert weer op in plaats van pro-actief te handelen

17-12-2013


Paramaribo - Het mag dan crisis heten op de internationale goudmarkt, de koorts in Suriname neemt alleen maar toe. Zelfstandige kleinschalige goudzoekers ofwel porknokkers hebben gestort op de goudader van Suriname Gold Company, Surgold. De joint venture tussen Alcoa en de Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont heeft te verduren.

Na lang wachten op het akkoord met de regering, is het nu van zich afbijten en afslaan geblazen. ‘De goudovereenkomst is nauwelijks getekend of de illegale goudzoekers zijn al bezig’, zegt Gerold Dompig, voorzitter van de Commissie Ordening Goudsector vandaag, dinsdag 17 december 2013, in de Times of Suriname.

De commissie heeft deze dagen de handen vol. Na berichten over een ‘massa’ die zou zijn neergestreken in het Meriangebied, zijn troepen uitgestuurd.

‘Merian’ in het oosten van het land maakt het middelpunt uit van het akkoord tussen Surgold/Newmont en de regering. Surgold moet daar binnen niet al te lange tijd met werkzaamheden starten. De goudzoekers krabben vooral de bovenlagen af om er zoveel mogelijk goud te halen. In het Meriangebied is dat verboden. Toch waren al zo’n veertig aan de slag met zware machines.

‘Wij waren genoodzaakt snel op te treden, voordat zich meerdere porknokkers naar het gebied zouden begeven’, aldus Dompig. In het verleden was het gebied ook al het doelwit van illegale goudzoekers.

Gelet op de wetenschap dat Surgold/Newmont aan het werk is/gaat in het Meriangebied, zou je verwachten dat de commissie pro-actief is en al permanent in het gebied aanwezig is. Door die aanwezigheid hadden illegale goudzoekers meteen tegengehouden kunnen worden. Maar, zoals zo vaak in het verleden het geval is geweest, reageert de Commissie Ordening Goudsector weer op een gebeurtenis, in plaats van pro-actief te handelen.

(Bron foto: Commissie Ordening Goudsector)

vrijdag 6 december 2013

Parlementsleden uit binnenland willen einde gedogen door overheid van goudpontons - Gedoogbeleid om belasting te innen van eigenaren skalians

Dompig (Commissie Ordening Goudsector): ‘Delen van dorpen hebben belangen bij goudpontons’

Werkelijke reden gedogen pontons: spekken staatskas door belasting te innen

06-12-2013


Paramaribo - Assembleeleden uit het binnenland willen een einde aan het regerings gedoogbeleid van goudpontons op rivieren en het stuwmeer. Maar, volgens Gerold Dompig, voorzitter van het Managementteam van de Commissie Ordening Goudsector, is die aanwezigheid van de drijvende goudfabrieken te wijten aan de belangen, die delen van dorpen hieraan hebben. De mensen innen geld van eigenaren van goudpontons en zijn hiervan afhankelijk om in hun levensonderhoud te voorzien.

‘Als we de pontons verwijderen, zullen gezinnen in geldnood komen te verkeren. Wij moeten kiezen voor het algemeen belang’, stelt Dompig. Hiermee wordt de goudsector echter niet geordend, maar een illegaal deel ervan toegestaan onder toeziend oog van de commissie en dus van de regering! Een zeer kwalijke zaak, waarin vernietiging van de oh zo geroemde biodiversiteit in het binnenland ondergeschikt is gemaakt aan het vullen van de staatskas.

‘Dit is een drogreden om niet tegen goudpontons op te treden van wie de eigenaren invloedrijke kapitalisten zijn. De belangen van deze personen worden veiliggesteld’, zegt BEP-parlementariër Ronny Asabina van Brokopondo. Hij beweert enkele namen te kennen, maar wil deze niet prijsgeven. De namen zijn volgens hem bekend bij de commissie.

Een grote skalian op het stuwmeer gefotografeerd door het BEP-Assembleelid Asabina.

'Misschien worden de belangen van deze personen beschermd, die het gedoogbeleid uitvoeren’, reageert Walter Bonjaski, volksvertegenwoordiger namens de ABOP van Sipaliwini. Ook hij waagt zich er niet aan om namen te noemen. ‘Ik ken geen enkel gedoogbeleid. De commissie moet alle goudpontons verwijderen, want die vervuilen de rivieren.’
Als gevolg van deze goudwinning in open wateren wordt ook zand en grind opgehoopt, waardoor vaargeulen dichtgaan. ABOP-Assembleelid Marinus Bee van Marowijne vraagt zich af waarom de commissie wel lokale goudzoekers heeft verwijderd die activiteiten ontplooien aan land. De dorpelingen hadden ook belangen bij deze manier van goudwinning. ‘Er is wel tegen deze jongens opgetreden, maar nu niet tegen de goudpontons.’

Volgens de parlementariërs gaat het om kleine groepen mensen die geld innen. Er moet tegen deze personen worden opgetreden, zodat ze zich net als iedereen houden aan de wet. Asabina wijst erop dat hij, samen met basya’s, kapiteins, jongeren- en vrouwenorganisatie van Sarakreek zijn misnoegen heeft geuit over goudpontons in het stuwmeer.

‘Er is een breed draagvlak, maar nu zijn er drie goudpontons in het meer.’ De parlementariër zal tijdens de begrotingsbehandeling een motie indienen voor het verwijderen van alle goudpontons in de rivieren. De Commissie Ordening Goudsector is volgens hem in het leven geroepen om de goudsector te ordenen en niet om de illegaliteit te reguleren.

Het gedoogbeleid wordt gevoerd in afwachting van het maken van wetten voor deze vorm van goudwinning. Volgens Dompig heeft de commissie zestien skalians en ruim honderd kleine pontons geregistreerd en deze dienen belasting te betalen. De skalians zijn voornamelijk actief op de Suriname- en Marowijnerivier. Volgens hem zijn goudpontons aan regels gebonden en deze mogen onder meer geen goud zoeken in het stuwmeergebied.

Goudpontons zijn aan regels gebonden en een van die regels is, dat er geen goud mag worden gewonnen in open wateren in Suriname en dus ook niet in rivieren. Toch wordt dat toegestaan door de commissie.

Parlementsleden uit binnenland willen einde gedogen door overheid van goudpontons - Gedoogbeleid om belasting te innen van eigenaren skalians

Dompig (Commissie Ordening Goudsector): ‘Delen van dorpen hebben belangen bij goudpontons’

Werkelijke reden gedogen pontons: spekken staatskas door belasting te innen

06-12-2013


Paramaribo - Assembleeleden uit het binnenland willen een einde aan het regerings gedoogbeleid van goudpontons op rivieren en het stuwmeer. Maar, volgens Gerold Dompig, voorzitter van het Managementteam van de Commissie Ordening Goudsector, is die aanwezigheid van de drijvende goudfabrieken te wijten aan de belangen, die delen van dorpen hieraan hebben. De mensen innen geld van eigenaren van goudpontons en zijn hiervan afhankelijk om in hun levensonderhoud te voorzien.

‘Als we de pontons verwijderen, zullen gezinnen in geldnood komen te verkeren. Wij moeten kiezen voor het algemeen belang’, stelt Dompig. Hiermee wordt de goudsector echter niet geordend, maar een illegaal deel ervan toegestaan onder toeziend oog van de commissie en dus van de regering! Een zeer kwalijke zaak, waarin vernietiging van de oh zo geroemde biodiversiteit in het binnenland ondergeschikt is gemaakt aan het vullen van de staatskas.

‘Dit is een drogreden om niet tegen goudpontons op te treden van wie de eigenaren invloedrijke kapitalisten zijn. De belangen van deze personen worden veiliggesteld’, zegt BEP-parlementariër Ronny Asabina van Brokopondo. Hij beweert enkele namen te kennen, maar wil deze niet prijsgeven. De namen zijn volgens hem bekend bij de commissie.

Een grote skalian op het stuwmeer gefotografeerd door het BEP-Assembleelid Asabina.

'Misschien worden de belangen van deze personen beschermd, die het gedoogbeleid uitvoeren’, reageert Walter Bonjaski, volksvertegenwoordiger namens de ABOP van Sipaliwini. Ook hij waagt zich er niet aan om namen te noemen. ‘Ik ken geen enkel gedoogbeleid. De commissie moet alle goudpontons verwijderen, want die vervuilen de rivieren.’
Als gevolg van deze goudwinning in open wateren wordt ook zand en grind opgehoopt, waardoor vaargeulen dichtgaan. ABOP-Assembleelid Marinus Bee van Marowijne vraagt zich af waarom de commissie wel lokale goudzoekers heeft verwijderd die activiteiten ontplooien aan land. De dorpelingen hadden ook belangen bij deze manier van goudwinning. ‘Er is wel tegen deze jongens opgetreden, maar nu niet tegen de goudpontons.’

Volgens de parlementariërs gaat het om kleine groepen mensen die geld innen. Er moet tegen deze personen worden opgetreden, zodat ze zich net als iedereen houden aan de wet. Asabina wijst erop dat hij, samen met basya’s, kapiteins, jongeren- en vrouwenorganisatie van Sarakreek zijn misnoegen heeft geuit over goudpontons in het stuwmeer.

‘Er is een breed draagvlak, maar nu zijn er drie goudpontons in het meer.’ De parlementariër zal tijdens de begrotingsbehandeling een motie indienen voor het verwijderen van alle goudpontons in de rivieren. De Commissie Ordening Goudsector is volgens hem in het leven geroepen om de goudsector te ordenen en niet om de illegaliteit te reguleren.

Het gedoogbeleid wordt gevoerd in afwachting van het maken van wetten voor deze vorm van goudwinning. Volgens Dompig heeft de commissie zestien skalians en ruim honderd kleine pontons geregistreerd en deze dienen belasting te betalen. De skalians zijn voornamelijk actief op de Suriname- en Marowijnerivier. Volgens hem zijn goudpontons aan regels gebonden en deze mogen onder meer geen goud zoeken in het stuwmeergebied.

Goudpontons zijn aan regels gebonden en een van die regels is, dat er geen goud mag worden gewonnen in open wateren in Suriname en dus ook niet in rivieren. Toch wordt dat toegestaan door de commissie.

maandag 2 december 2013

Granman Samuel Forster sluit overeenkomst met eigenaren goudpontons

Bewoners Langatabiki niet blij met eigenzinnige handelwijze Forster

02-12-2013


Paramaribo - Bewoners van Langatabiki zijn opnieuw misnoegd over handelingen van granman Samuel Forster van de Paramaccaners. Ze beschuldigen Forster van het ondertekenen van een overeenkomst met eigenaren van goudpontons, ook wel skalians genoemd, zonder de hoofdkapiteins erbij te betrekken. Het dorp is volgens hoofdkapitein Albert Kamil van de Paramaccaners omringd door vier skalians en dertien kleine opzuigpontons.

‘Van een eigenaar van de vier skalians hebben wij vernomen dat hij het stamhoofd maandelijks 10.000 Amerikaanse dollar betaalt’, aldus de hoofdkapitein in de Ware Tijd van 2 december 2013.

Vorig jaar juni werd met Forster afgesproken dat hij eerst in overleg zou treden met de hoofdkapitein voordat hij besluiten neemt. De granman zou toen op de solotoer zijn gegaan. Forster had destijds namelijk een deurwaardersexploot gestuurd naar de onderhandelingscommissie, die namens de Paramaccaners om de tafel gaat met de Amerikaanse goudmultinational Newmont. Zij mochten niet meer namens de gemeenschap optreden. De Paramaccaanse stam keurde vervolgens de handeling af. Volgens bewoners werd Forster beïnvloed door twee stamleden, die hun eigenbelang behartigden. Het stamhoofd was toen genoodzaakt om het exploot in te trekken.

‘Maar nu zien wij dat hij weer op solotoer is en we kunnen dit niet accepteren’, stelt Kamil.

Volgens minister Stanley Betterson van Regionale Ontwikkeling heeft hij hierover geen schrijven ontvangen van kapiteins en basya’s. De bewindsman heeft ook niet vernomen dat er een weer een geschil zou zijn tussen Forster en stamleden.

Kapiteins, basya’s en bewoners hebben vorige maand in een bijeenkomst besloten dat de goudpontons weg moeten. Hoewel ze dit besluit hebben aangekaart bij de overheid, gaan de werkzaamheden onverstoord door. Voor deze week is weer een vergadering gepland. ‘Als de Staat die ons moet beschermen niet optreedt tegen de goudpontons, moeten wij zelf bepalen hoe wij dat zullen doen’, stelt de hoofdkapitein. Hoe dat zal gebeuren, moet nog in de vergadering bepaald worden.

Een groep mensen had tijdens de vergadering vorige maand al de opdracht om de goudzoekers uit het gebied te verwijderen. De activiteiten werden stopgezet, waarna de pontonhouders spraken met districtscommissaris Mavrick Boejoekoe. De districtscommissaris en pontonhouders hadden daarna een gesprek met granman Forster. De dag na dit gesprek zijn de werkzaamheden hervat.

Granman Samuel Forster sluit overeenkomst met eigenaren goudpontons

Bewoners Langatabiki niet blij met eigenzinnige handelwijze Forster

02-12-2013


Paramaribo - Bewoners van Langatabiki zijn opnieuw misnoegd over handelingen van granman Samuel Forster van de Paramaccaners. Ze beschuldigen Forster van het ondertekenen van een overeenkomst met eigenaren van goudpontons, ook wel skalians genoemd, zonder de hoofdkapiteins erbij te betrekken. Het dorp is volgens hoofdkapitein Albert Kamil van de Paramaccaners omringd door vier skalians en dertien kleine opzuigpontons.

‘Van een eigenaar van de vier skalians hebben wij vernomen dat hij het stamhoofd maandelijks 10.000 Amerikaanse dollar betaalt’, aldus de hoofdkapitein in de Ware Tijd van 2 december 2013.

Vorig jaar juni werd met Forster afgesproken dat hij eerst in overleg zou treden met de hoofdkapitein voordat hij besluiten neemt. De granman zou toen op de solotoer zijn gegaan. Forster had destijds namelijk een deurwaardersexploot gestuurd naar de onderhandelingscommissie, die namens de Paramaccaners om de tafel gaat met de Amerikaanse goudmultinational Newmont. Zij mochten niet meer namens de gemeenschap optreden. De Paramaccaanse stam keurde vervolgens de handeling af. Volgens bewoners werd Forster beïnvloed door twee stamleden, die hun eigenbelang behartigden. Het stamhoofd was toen genoodzaakt om het exploot in te trekken.

‘Maar nu zien wij dat hij weer op solotoer is en we kunnen dit niet accepteren’, stelt Kamil.

Volgens minister Stanley Betterson van Regionale Ontwikkeling heeft hij hierover geen schrijven ontvangen van kapiteins en basya’s. De bewindsman heeft ook niet vernomen dat er een weer een geschil zou zijn tussen Forster en stamleden.

Kapiteins, basya’s en bewoners hebben vorige maand in een bijeenkomst besloten dat de goudpontons weg moeten. Hoewel ze dit besluit hebben aangekaart bij de overheid, gaan de werkzaamheden onverstoord door. Voor deze week is weer een vergadering gepland. ‘Als de Staat die ons moet beschermen niet optreedt tegen de goudpontons, moeten wij zelf bepalen hoe wij dat zullen doen’, stelt de hoofdkapitein. Hoe dat zal gebeuren, moet nog in de vergadering bepaald worden.

Een groep mensen had tijdens de vergadering vorige maand al de opdracht om de goudzoekers uit het gebied te verwijderen. De activiteiten werden stopgezet, waarna de pontonhouders spraken met districtscommissaris Mavrick Boejoekoe. De districtscommissaris en pontonhouders hadden daarna een gesprek met granman Forster. De dag na dit gesprek zijn de werkzaamheden hervat.