woensdag 3 juni 2015

Waar zijn de echte kwikdeskundigen in Suriname?


Herhaling van zetten en niets veranderd...


Waar zijn de echte kwikdeskundigen in Suriname? De enige onder de panelleden die veel weet over kwik is de heer Dennis Wip... De anderen zijn, met respect hoor, pseudodeskundigen. Net als u en ik. Een enkeling vindt zichzelf zelfs belangrijker dan het kwik-issue, maar zodra die zijn mond opentrekt komen er nauwelijks deskundige opmerkingen uitgerold. Hetgeen die persoon constant verkondigt op social media en elders, ook via zijn zogenoemde 'biodiversiteits'  bedrijfje - heel interessant hoor, niets meer dan dat -, dat alleen op papier en in woord bestaat, hadden u en ik ook kunnen verkondigen. Overigens geldt dit ook voor de zogenoemde NoKwik campagne op social media. Ook goed bedoeld, maar nauwelijks gestoeld op echte deskundigheid, maar meer ego-strelend voor diverse figuren die zichzelf kunnen profileren in videootjes en plotseling moeite hebben met kwik. Voor de campagne waren ze over dit issue nooit te horen.... Wie heeft zich in Suriname werkelijk ooit druk gemaakt over het gebruik van kwik door goudzoekers in het binnenland? De binnenlandbewoners, de inheemsen en de marrons, maar die werden in Paramaribo nauwelijks gehoord, toch?! Terwijl uit diverse onderzoeken bleek, dat bijvoorbeeld bij de Wayana een te hoog kwikgehalte voor kwam in hun hoofdharen.

Maar, waar is 5 juni bijvoorbeeld het WWF Guianas?
En waar is bijvoorbeeld de bioloog Paul Ouboter, die ook veel kennis van zaken heeft en kwikonderzoek heeft verricht?
Oh ja, wat te denken van bijvoorbeeld Claudette Toney van Sarafina NV, een onderneming die al langere tijd werkt met milieuvriendelijke goudwinningsmethodes?

Zinloze, maar goed bedoelde, discussie zonder voldoende echte kwik-deskundigen in het panel.

Natuurlijk is het goed dat er gesproken gaat worden over kwik en de gevolgen van het gebruik ervan voor de biodiversiteit en de gezondheid van inheemsen en marrons in het binnenland, maar dan wel door mensen met kennis van zaken graag.... anders kom je nog nergens, behalve dat het woord 'kwik' weer eens wat extra aandacht krijgt, maar eerlijk, het schiet gewoon niet op in Suriname. 

Nog nooit is een kilo van dat spul in het binnenland in beslag genomen, nog nooit is een goudzoeker beboet voor het gebruik van kwik.... het wordt maar gedoogd, gedoogd en gedoogd... Dat is mijn punt.... praten, prima, maar het helpt dus niet echt....

Al jaren hou ik me met dit issue bezig en het moddert maar voort..... Die Amerikaanse onderzoeker Peplow, die ooit bij onder andere de Wayana en Matawai te Kwakoegron onderzoek deed naar kwikgehalte in de haren van deze inheemsen en marrons, mag niet eens Suriname meer in.... http://goudwinning-suriname.blogspot.com/.../amerikaans... 

Kortom, zo'n panel is in principe prima, maar, nogmaals, dan wel met de juiste mensen want dit wordt weer een herhaling van 'zetten'. Misschien ben ik wat te zwartgallig, maar ja, op den duur.....word je dat wel.

Waar zijn de echte kwikdeskundigen in Suriname?


Herhaling van zetten en niets veranderd...


Waar zijn de echte kwikdeskundigen in Suriname? De enige onder de panelleden die veel weet over kwik is de heer Dennis Wip... De anderen zijn, met respect hoor, pseudodeskundigen. Net als u en ik. Een enkeling vindt zichzelf zelfs belangrijker dan het kwik-issue, maar zodra die zijn mond opentrekt komen er nauwelijks deskundige opmerkingen uitgerold. Hetgeen die persoon constant verkondigt op social media en elders, ook via zijn zogenoemde 'biodiversiteits'  bedrijfje - heel interessant hoor, niets meer dan dat -, dat alleen op papier en in woord bestaat, hadden u en ik ook kunnen verkondigen. Overigens geldt dit ook voor de zogenoemde NoKwik campagne op social media. Ook goed bedoeld, maar nauwelijks gestoeld op echte deskundigheid, maar meer ego-strelend voor diverse figuren die zichzelf kunnen profileren in videootjes en plotseling moeite hebben met kwik. Voor de campagne waren ze over dit issue nooit te horen.... Wie heeft zich in Suriname werkelijk ooit druk gemaakt over het gebruik van kwik door goudzoekers in het binnenland? De binnenlandbewoners, de inheemsen en de marrons, maar die werden in Paramaribo nauwelijks gehoord, toch?! Terwijl uit diverse onderzoeken bleek, dat bijvoorbeeld bij de Wayana een te hoog kwikgehalte voor kwam in hun hoofdharen.

Maar, waar is 5 juni bijvoorbeeld het WWF Guianas?
En waar is bijvoorbeeld de bioloog Paul Ouboter, die ook veel kennis van zaken heeft en kwikonderzoek heeft verricht?
Oh ja, wat te denken van bijvoorbeeld Claudette Toney van Sarafina NV, een onderneming die al langere tijd werkt met milieuvriendelijke goudwinningsmethodes?

Zinloze, maar goed bedoelde, discussie zonder voldoende echte kwik-deskundigen in het panel.

Natuurlijk is het goed dat er gesproken gaat worden over kwik en de gevolgen van het gebruik ervan voor de biodiversiteit en de gezondheid van inheemsen en marrons in het binnenland, maar dan wel door mensen met kennis van zaken graag.... anders kom je nog nergens, behalve dat het woord 'kwik' weer eens wat extra aandacht krijgt, maar eerlijk, het schiet gewoon niet op in Suriname. 

Nog nooit is een kilo van dat spul in het binnenland in beslag genomen, nog nooit is een goudzoeker beboet voor het gebruik van kwik.... het wordt maar gedoogd, gedoogd en gedoogd... Dat is mijn punt.... praten, prima, maar het helpt dus niet echt....

Al jaren hou ik me met dit issue bezig en het moddert maar voort..... Die Amerikaanse onderzoeker Peplow, die ooit bij onder andere de Wayana en Matawai te Kwakoegron onderzoek deed naar kwikgehalte in de haren van deze inheemsen en marrons, mag niet eens Suriname meer in.... http://goudwinning-suriname.blogspot.com/.../amerikaans... 

Kortom, zo'n panel is in principe prima, maar, nogmaals, dan wel met de juiste mensen want dit wordt weer een herhaling van 'zetten'. Misschien ben ik wat te zwartgallig, maar ja, op den duur.....word je dat wel.