Kwiksmokkel

Regering laat vernietiging milieu door goudzoekers gewoon doorgaan

Geen regeringsbeleid om gebruik kwik in kleinschalige goudwinning aan te pakken

13-04-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – De rubriek Keerpunt in De West van vandaag, zaterdag 13 april 2013, besteedt aandacht aan het feit, dat de grenzen van Suriname zo lek zijn als een mandje. Immers, kwik – dat vooral in de kleinschalige goudwinning in het binnenland wordt gebruikt – blijft het land in komen via allerlei smokkelkanalen en vindt zijn weg naar de goudvelden.



Met regelmaat heb ook ik in artikelen hierop gewezen en op het feit, dat de Surinaamse regering een tandeloze tijger is en nauwelijks gestructureerd en met beleid tegen die smokkel optreedt. Ook is er geen enkele controle op de goudvelden op de aanwezigheid van kwik, nooit is daar kwik in beslag genomen en nooit is daar een goudzoeker opgepakt voor het gebruik en in bezit hebben van kwik.

De in december 2010 door president Bouterse ingestelde Commissie Ordening Goudsector heeft de afgelopen twee jaren ook nauwelijks aandacht besteed aan kwik. Wel liet de voorzitter van het Managementteam van deze commissie, Gerold Dompig, in 2012 weten dat met ingang van januari 2013 geen kwik meer te vinden zou zijn in het Surinaamse binnenland. Dompig droomt en Dompig vertelt sprookjes.

De commissie voert geen enkel effectief beleid uit. De commissie laat enkel en alleen nu en dan wat illegale goudzoekers uit gebieden verwijderen en stelt ze ook nog eens nieuwe werkgebieden om legaal te mijnen als dank in het vooruitzicht. Dweilen met de kraan open dus.

Daarnaast doen de commissie en de regering nog niets aan het in het leven roepen van een speciaal fonds voor goudzoekers. Een fonds waarop de kleine goudzoekers een beroep kunnen doen als ze financiering zoeken voor de aanschaf van milieuvriendelijke winningsmethoden voor goud. De goudzoekers worden door de overheid nauwelijks tot niet gestimuleerd om af te stappen van het gebruik van kwik. Neen, de regering staat toe dat de biodiversiteit in het binnenland en de gezondheid van inheemsen en marrons nog steeds bedreigd worden door het gif kwik. Dat zou je misschien zelfs misdadig kunnen noemen, immers de regering weet wat de gevolgen van het gebruik van kwik zijn voor zowel de mens als de natuur, de biodiversiteit en desondanks wordt er geen beleid ontwikkeld om de stof te verbannen.

Bouterse heeft nu alle recht om trots te zijn op de vanochtend vroeg door De Nationale Assemblee aangenomen gouddeal met het Canadese IAmGold voor uitbreiding van haar activiteiten in de Rosebel goudmijn en op het feit dat waarschijnlijk binnenkort ook de deal met het Amerikaanse Newmont, dat een goudmijn wil gaan opzetten in het Meriangebied in het oosten van het land, maar laat hij ook eens serieus werk gaan maken van de aanpak van kwikgebruik door goudzoekers in het binnenland.