'Ordening goudsector is niet transparant'06-02-2014
Paramaribo - ‘De jongens hebben aangegeven tot het bittere einde te zullen strijden voor wat zij noemen lotsverbetering. Zij willen sociale rechtvaardigheid en zekerheid, want zij voelen zich in hun rechten aangetast. Ik hoop dat men heel tactisch ermee omgaat, want elke verkeerde handeling kan maken dat de situatie escaleert.’
Woorden van het BEP-Assembleelid Ronny Asabina donderdag 6 februari 2014 in het Dagblad Suriname naar aanleiding van de actie die illegale goudzoekers voeren in het Roma-gebied, binnen de concessie van IAmGold bij Nieuw Koffiekamp.
Volgens Asabina moet de oplossing gezocht worden in de richting van een win-winsituatie. ‘Het moet alleen overwinnaars opleveren. Bij een dergelijk dispuut zullen partijen water bij de wijn moeten doen.’
President Desi Bouterse en de minister van Justitie en Politie, Edward Belfort, zeggen afzonderlijk de weg van dialoog te kiezen. De president denkt dat er met de gouddelvers beter gecommuniceerd moet worden over hun rechten.
‘Het probleem is niet alleen juridisch, maar ook sociaal-maatschappelijk van aard.’ Volgens Asabina moet men het juiste moment aangrijpen om een duurzame oplossing te bewerkstelligen. ‘Ik merk sinds jaar en dag op dat we alleen werken aan symptoombestrijding en dat we brandjes blussen. Dit is niets anders dan een kankergezwel kweken en bevorderen. We kunnen niet werken aan een probleem voor ons nageslacht. De situatie in de goudsector moet tot het verleden gaan behoren. Wij maken mee dat het enorme inspanningen vergt om heftige protesten en frustraties in te tomen en tot een positieve verstandhouding te komen. Keer op keer moeten lokale gemeenschappen de rekening betalen voor mijnbouwprojecten die hen onder meer door multinationals en de nationale overheid opgedrongen worden. Keer op keer zien wij dat repressie, stigmatisering en criminalisering van lokale gemeenschappen die zich tegen dergelijke ontwikkelingen en projecten verzetten, schering en inslag zijn’, aldus Asabina.
‘In het kader van de ordening van de goudsector zouden wij een manier van aanpak moeten vinden, selecteren en hanteren, die uitgaat van respect voor mens en natuur, die voortbouwt op gezonde lokale tradities. De grote uitdaging is en blijft een ontwikkeling en proces op touw te zetten, die duurzaam zijn en die een goed en vreedzaam samenleven mogelijk kunnen maken.’
Asabina vestigt de aandacht er maar weer eens op, dat de ordening niet transparant en voorspelbaar geschiedt, dat het ‘wij gevoel’ in het kader van de ordening nog steeds ontbreekt, dat het vertrouwen in de ordening blijft afnemen, dat de betrokkenheid van de doelgroep bij de ordening bijlange na niet voldoende is en dat het enthousiasme drastisch aan het afnemen is.
‘Ook vangen wij steeds meer en meer signalen van een angstcultuur in het kader van de ordening op. Wat wij met zijn allen moeten beseffen is dat de ordening onomkeerbaar is. Als wij dit niet inzien, zullen de rampzalige gevolgen niet te overzien zijn. Wij moeten hoge eisen stellen aan onze leefomgeving. Daarbij mag nimmer aanleiding gegeven worden voor grof en respectloos gedrag.’
Asabina denkt aan een wettelijk mechanisme voor de raadpleging van de lokale gemeenschappen. Er moet voortvarend gewerkt worden aan het elimineren van situaties, ‘die aanleiding geven voor conflicten en zodoende de noodzakelijke sociale en economische rust vertroebelen’.
