COLUMN: Uniek natuurgebied dreigt ten onder te gaan aan goudzucht Overheid en vermeende natuurbeschermingsorganisaties staren naar elkaar
02-01-2015 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant
Iedereen in Suriname weet het: het unieke Brownsberg Natuurpark is al vele, vele jaren het slachtoffer van goudzucht. Honderden hectaren rijk aan biodiversiteit beschermd natuurgebied zijn onder toeziend oog van regeringen, politici en zogenoemde natuurbeschermingsorganisaties ten prooi gevallen aan alles vernietigende kleinschalige goudzoekers uit omliggende dorpen als Brownsweg. Het door de goudzoekers gebruikte kwik vindt zijn weg in de kreken en in de bodem.
Een van de meest belangrijke toeristische trekpleisters van Suriname dreigt volledig te worden vernietigd.
De vernietiging van het natuurpark trekt ook internationale aandacht en dat levert absoluut geen geen mooi plaatje op voor Suriname. De Amerikaanse primatologe Marilyn Norconk, verbonden aan de Staatsuniversiteit van Kent in de staat Ohio (VS), uitte afgelopen week in een ingezonden stuk in Surinaamse media haar bezorgdheid over de tol die goudwinning van het natuurgebied eist. De Amerikaanse bezoekt het gebied al sinds 2003 voor onderzoekswerkzaamheden. Gedurende die jaren heeft zij het Brownsberg Natuurgebied kleiner zien worden. Nu wordt zelfs de Ireneval, een van de meest bezochte locaties door toeristen in het land, bedreigd door illegale goudzoekers. Het is een noodoproep van Norconk. Een wanhopige oproep aan iedereen in Suriname om een einde te maken aan de kleinschalige goudwinning in het natuurpark.
Het zal blijken een oproep te zijn geweest gericht aan dovemansoren. Niemand in het land lijkt zich werkelijk druk te maken om Brownsberg. Niemand in het land, ook niet de regering, politici en zogenoemde natuurbeschermingsorganisaties, blijken de waarde van het gebied voor het land goed in te kunnen schatten. Immers, nimmer is er werkelijk effectief tegen de illegale goudzoekers opgetreden. Een paar zogenoemde 'Clean Sweep'-operaties tijdens de regering Venetiaan-Sardjoe en een paar zinloze verwijderingsacties sinds de oprichting in december 2010 van de presidentiële Commissie Ordening Goudsector. Zinloos, omdat na het uitzetten van goudzoekers uit het gebied, deze binnen de kortste keren weer terugkeren en verder gaan met hun alles vernietigende activiteiten.
Uiteindelijk zag de commissie in een plan, geopperd in mei 2014, om een stuk grond van het natuurpark ter grootte van 1.000 hectare, ter beschikking te stellen aan illegale goudzoekers, de beste manier om het probleem van hun eigen aanwezigheid op te lossen. Aan het zuidelijke deel van het natuurgebied zou ter compensatie een stuk gebied ter grootte van 4.000 hectare worden toegevoegd, als goedmakertje. Een beloning dus voor de goudzoekers, geen straf, integendeel, een cadeau. Misdaad loont ook hier in Suriname....
Maar, op 15 november dit jaar liet de nieuwe directeur van de Stichting Natuurbeheer Suriname (Stinasu, beheerder van Brownsberg), Lucien Tholen, weten geen hectare grond te willen afstaan aan goudzoekers. 'Als we dat gaan doen, gaan we dweilen met de kraan open, want al worden er grenzen vastgesteld de goudzoekers zullen toch over de grenzen gaan', aldus Tholen. Opmerkelijk genoeg wordt dit absurde plan wel gesteund door het WWF Guianas. Woordvoerster Karin Spong ziet het zelfs als een duurzame en realistische oplossing en zei 17 mei van dit jaar in de Ware Tijd: 'Vooral, omdat die ruim 1.000 hectare toch al helemaal vernietigd is door goudzoekersactiviteiten. En het feit dat er in het zuiden van het park 4.000 hectare bij komt, is positief.'
Dus, omdat een groot aantal hectares en dus een unieke biodiversiteit toch al kapot is gemaakt door de illegale porknokkers, zouden ze, als het aan de Commissie Ordening Goudsector ligt, elders in het gebied een nieuw stuk grond krijgen om vervolgens dat ook weer te vernietigen en dat zou in de ogen van het WWF een 'duurzame' oplossing zijn.
Kennelijk zien zowel de overheid als het WWF niet, dat met deze 'oplossing' een probleem wordt verschoven naar de toekomst en ook nog eens letterlijk naar een ander deel van het natuurpark en dat dit natuurlijk dweilen met de kraan wagenwijd open is.
Ondertussen rukken de goudzoekers nog steeds op. Natuurlijk, ook zij hebben recht op een sneetje brood met beleg. Maar, niet ten koste van een wereldwijd gerenommeerd uniek natuurgebied met een rijke biodiversiteit. Een gewild onderzoeksgebied voor biologen en andere deskundigen uit de hele wereld. Toezicht op het gebied is er nauwelijks en plannen om in de nabije toekomst wel voor effectief toezicht te zorgen zijn er vooralsnog niet. De overheid dweilt met de kraan open. Zonder beleid. Overheid en vermeende natuurbeschermingsorganisaties kijken elkaar aan, wachten op elkaar. Niemand durft in de bescherming van het Brownsberg Natuurpark te investeren.
Hopelijk leidt de noodkreet van Marilyn Norconk tot meer, internationale, aandacht voor de wijze waarop de Surinaamse regering en zichzelf natuurbeschermend noemende organisaties jarenlang desastreuze goudwinningsactiviteiten hebben gedoogd in het Brownsberg Natuurpark. Het is een schandvlek op de wijze waarop je als land omgaat met een stuk unieke biodiversiteit. Ga over tot daadwerkelijke bescherming van het gebied, voor het echt te laat is...... Laat 2015 het jaar zijn van het behoud en de bescherming van het Brownsberg Natuurpark.
Hoogachtend,
De vernietiging van het natuurpark trekt ook internationale aandacht en dat levert absoluut geen geen mooi plaatje op voor Suriname. De Amerikaanse primatologe Marilyn Norconk, verbonden aan de Staatsuniversiteit van Kent in de staat Ohio (VS), uitte afgelopen week in een ingezonden stuk in Surinaamse media haar bezorgdheid over de tol die goudwinning van het natuurgebied eist. De Amerikaanse bezoekt het gebied al sinds 2003 voor onderzoekswerkzaamheden. Gedurende die jaren heeft zij het Brownsberg Natuurgebied kleiner zien worden. Nu wordt zelfs de Ireneval, een van de meest bezochte locaties door toeristen in het land, bedreigd door illegale goudzoekers. Het is een noodoproep van Norconk. Een wanhopige oproep aan iedereen in Suriname om een einde te maken aan de kleinschalige goudwinning in het natuurpark.Het zal blijken een oproep te zijn geweest gericht aan dovemansoren. Niemand in het land lijkt zich werkelijk druk te maken om Brownsberg. Niemand in het land, ook niet de regering, politici en zogenoemde natuurbeschermingsorganisaties, blijken de waarde van het gebied voor het land goed in te kunnen schatten. Immers, nimmer is er werkelijk effectief tegen de illegale goudzoekers opgetreden. Een paar zogenoemde 'Clean Sweep'-operaties tijdens de regering Venetiaan-Sardjoe en een paar zinloze verwijderingsacties sinds de oprichting in december 2010 van de presidentiële Commissie Ordening Goudsector. Zinloos, omdat na het uitzetten van goudzoekers uit het gebied, deze binnen de kortste keren weer terugkeren en verder gaan met hun alles vernietigende activiteiten.
Uiteindelijk zag de commissie in een plan, geopperd in mei 2014, om een stuk grond van het natuurpark ter grootte van 1.000 hectare, ter beschikking te stellen aan illegale goudzoekers, de beste manier om het probleem van hun eigen aanwezigheid op te lossen. Aan het zuidelijke deel van het natuurgebied zou ter compensatie een stuk gebied ter grootte van 4.000 hectare worden toegevoegd, als goedmakertje. Een beloning dus voor de goudzoekers, geen straf, integendeel, een cadeau. Misdaad loont ook hier in Suriname....
Maar, op 15 november dit jaar liet de nieuwe directeur van de Stichting Natuurbeheer Suriname (Stinasu, beheerder van Brownsberg), Lucien Tholen, weten geen hectare grond te willen afstaan aan goudzoekers. 'Als we dat gaan doen, gaan we dweilen met de kraan open, want al worden er grenzen vastgesteld de goudzoekers zullen toch over de grenzen gaan', aldus Tholen. Opmerkelijk genoeg wordt dit absurde plan wel gesteund door het WWF Guianas. Woordvoerster Karin Spong ziet het zelfs als een duurzame en realistische oplossing en zei 17 mei van dit jaar in de Ware Tijd: 'Vooral, omdat die ruim 1.000 hectare toch al helemaal vernietigd is door goudzoekersactiviteiten. En het feit dat er in het zuiden van het park 4.000 hectare bij komt, is positief.'
Dus, omdat een groot aantal hectares en dus een unieke biodiversiteit toch al kapot is gemaakt door de illegale porknokkers, zouden ze, als het aan de Commissie Ordening Goudsector ligt, elders in het gebied een nieuw stuk grond krijgen om vervolgens dat ook weer te vernietigen en dat zou in de ogen van het WWF een 'duurzame' oplossing zijn.Kennelijk zien zowel de overheid als het WWF niet, dat met deze 'oplossing' een probleem wordt verschoven naar de toekomst en ook nog eens letterlijk naar een ander deel van het natuurpark en dat dit natuurlijk dweilen met de kraan wagenwijd open is.
Ondertussen rukken de goudzoekers nog steeds op. Natuurlijk, ook zij hebben recht op een sneetje brood met beleg. Maar, niet ten koste van een wereldwijd gerenommeerd uniek natuurgebied met een rijke biodiversiteit. Een gewild onderzoeksgebied voor biologen en andere deskundigen uit de hele wereld. Toezicht op het gebied is er nauwelijks en plannen om in de nabije toekomst wel voor effectief toezicht te zorgen zijn er vooralsnog niet. De overheid dweilt met de kraan open. Zonder beleid. Overheid en vermeende natuurbeschermingsorganisaties kijken elkaar aan, wachten op elkaar. Niemand durft in de bescherming van het Brownsberg Natuurpark te investeren.
Hopelijk leidt de noodkreet van Marilyn Norconk tot meer, internationale, aandacht voor de wijze waarop de Surinaamse regering en zichzelf natuurbeschermend noemende organisaties jarenlang desastreuze goudwinningsactiviteiten hebben gedoogd in het Brownsberg Natuurpark. Het is een schandvlek op de wijze waarop je als land omgaat met een stuk unieke biodiversiteit. Ga over tot daadwerkelijke bescherming van het gebied, voor het echt te laat is...... Laat 2015 het jaar zijn van het behoud en de bescherming van het Brownsberg Natuurpark.
Hoogachtend,
Den Blauwvinger
02 januari 2015
Amsterdam-Paramaribo
