- DA'91 trekt nu, zeer verontrust, aan de bel – Belandt meest recente onderzoek ook weer in de regerings-lade?
- Regering mede schuldig aan gezondheidsproblemen bewoners binnenland door kwikvergiftiging
Het was de politieke partij DA'91 die afgelopen week de samenleving attendeerde op de resultaten van een – zoveelste – wetenschappelijk onderzoek naar de gevolgen van kwikvergiftiging onder bewoners van een paar dorpen in het binnenland (Pusugrunu, Nieuw Jacobkondre, Kwakoegron, Pikin Saron en Brownsweg). 'De feiten liegen er niet om, mensen riskeren chronische of methylkwik vergiftiging door langdurige consumptie van vervuilde vis of absorptie van de stof via de huid en membranen. Dit is onacceptabel en een regelrechte bedreiging voor een belangrijk deel van onze Surinaamse samenleving. Een dergelijke situatie vereist een onmiddellijk handelen om erger te voorkomen en de gemeenschap te beschermen tegen gegarandeerde ziekte en dood door vergiftiging', aldus de partij.
Opmerkelijk
Het is opmerkelijk, dat het een politieke partij moet zijn die alarm slaat.
Het was de politieke partij DA'91 die afgelopen week de samenleving attendeerde op de resultaten van een – zoveelste – wetenschappelijk onderzoek naar de gevolgen van kwikvergiftiging onder bewoners van een paar dorpen in het binnenland (Pusugrunu, Nieuw Jacobkondre, Kwakoegron, Pikin Saron en Brownsweg). 'De feiten liegen er niet om, mensen riskeren chronische of methylkwik vergiftiging door langdurige consumptie van vervuilde vis of absorptie van de stof via de huid en membranen. Dit is onacceptabel en een regelrechte bedreiging voor een belangrijk deel van onze Surinaamse samenleving. Een dergelijke situatie vereist een onmiddellijk handelen om erger te voorkomen en de gemeenschap te beschermen tegen gegarandeerde ziekte en dood door vergiftiging', aldus de partij.
Opmerkelijk
Het is opmerkelijk, dat niet de wetenschappers (waaronder bioloog Paul Ouboter, verbonden aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname) hun bevindingen via een persbericht bekend hebben gemaakt.
Het is opmerkelijk, dat de reactie van DA'91 niet heeft geleid tot reacties uit bijvoorbeeld politieke fracties in De Nationale Assemblee.
Maar, nog opmerkelijker is het treurige feit, dat het meest recente onderzoek oud nieuws is in een keurig nieuw op maat gesneden wetenschappelijk jasje....
Vanaf 1998 zijn er verschillende (ook internationale) onderzoeken gedaan naar kwikverontreiniging en –vergiftiging in Suriname. Jarenlang waren de autoriteiten – de regering – op de hoogte van het gebruik van kwik in de kleinschalige goudwinning en de risico’s van dat gebruik voor onder andere de volksgezondheid. Toch zijn vanuit de overheid nooit initiatieven ontplooid om officieel onderzoek te laten verrichten naar de aanwezigheid van kwik in de goudvelden en de gevolgen van het gebruik ervan. Ondertussen raakten en waren vooral inheemsen en marrons in het binnenland ziek geworden, omdat zij in aanraking waren gekomen met vooral door kwik verontreinigd kreek- en rivierwater en vis.
Regering kijkt andere kant op
Vele jaren heeft de regering ogenschijnlijk de andere kant uit gekeken en verzuimde welke actie dan ook te ondernemen om het gebruik van kwik in de kleinschalige sector werkelijk en effectief te reduceren of uit te bannen. Enkele onderzoeksresultaten over kwikvergiftiging werden door de overheid zelfs niet openbaar gemaakt.
Al in 1998 voerden Harold Pollack en anderen onderzoek uit naar de kwikcontaminatie in zowel Paramaribo als in besmette gebieden in het binnenland. Tijdens deze studie werden haar- en urinemonsters van arbeiders, zwangere vrouwen, vrouwen en kinderen genomen. Ook werden vismonsters (herbivoren en carnivoren) verzameld en gemeten op kwikconcentratie. Het onderzoek toonde aan, dat van de eenenzeventig onderzochte goudzoekers het merendeel een kwikconcentratie had die twee- tot viermaal hoger was dan de 10 ug/g (microgram) die door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is vastgesteld. Kwikconcentraties van respectievelijk 24,34 tot en met 40,16 ug/g werden zelfs gevonden. Kinderen in de dorpen Drietabiki/Drietabbetje en Kwakoegron, maar ook zwangere vrouwen in Kwakoegron, hadden de hoogste kwikpercentages. Het gemiddelde bij de kinderen te Drietabiki/Drietabbetje en Kwakoegron was zelfs 1,9 tot 2,6 maal hoger dan de gemiddelde referentiewaarde voor een niet aan kwik blootgestelde populatie. Te Drietabiki/Drietabbetje, Kwakoegron en Stoelmanseiland werden de hoogste kwikconcentraties gevonden in een groep kinderen. Zo bleek uit het o¬nderzoek van Pollack en anderen dat te Drietabiki/Drietabbetje (11,6 ug/g), Stoelmanseiland (10,1 ug/g) en Kwakoegron (11,6 ug/g) bij een groep kinderen kwikconcentraties zijn gemeten die hoger lagen dan 10 ug/g.
Rapporten over kwikvergiftiging in Apetina en Kwakoegron (2007-2006)
Een van de meest in het oog springende, onthullende en in de publiciteit gekomen onderzoeken werd tussen 18 juni 2007 en 30 december 2010 uitgevoerd door de Amerikanen Daniel Peplow en Sarah Augustine van het Suriname Indigenous Health Fund (SIH Fund) en het College of the Environment van de University of Washington. Zij onderzochten, in samenwerking met de Stichting Wadeken Wasjibon Maria (SWWM), de ruim driehonderd Wayana’s van het dorp Apetina, in het zuiden van Suriname.
Alle onderzochte personen hadden een veel te grote hoeveelheid kwik in het lichaam. Die hoeveelheid mag volgens internationale standaarden maximaal één microgram zijn, maar bij een meisje van slechts zes jaar werd een hoeveelheid van maar liefst 33,8 microgram gemeten. Het jongste kind dat kwikvergiftiging bleek te hebben opgelopen was nog maar één jaar: het kwikgehalte in het lichaam bedroeg 5,6 microgram. Bij een kritische dosis van kwikvergiftiging in het lichaam kunnen bij tien procent van alle geboorten neurologische afwijkingen optreden.
Drie jaren eerder hadden onderzoekers van de Anton de Kom Universiteit in Paramaribo een soortgelijk onderzoek te Apetina verricht en ook toen werd een extreme kwikvergiftiging geconstateerd. De resultaten van het onderzoek zijn echter – om onduidelijke redenen - nooit openbaar gemaakt. Mogelijk waren de uitkomsten dusdanig schokkend, dat de overheid die liever niet bekend maakte.
Geen reactie autoriteiten
Nu is het weer stil gebleven bij verantwoordelijke instanties. Geen reactie van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, geen reactie van het ministerie van Volksgezondheid, geen reactie van het zogenoemd Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (NIMOS), geen reactie van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG).
'Ver-van-m'n-bed-show'....
Verantwoordelijke autoriteiten lijken de gevolgen van kwikgebruik op de goudvelden voor de binnenlandbewoners nog steeds - ondanks diverse alarmerende wetenschappelijke onderzoeken/rapporten - te negeren en dat is zeer kwalijk. De gezondheid van de bewoners is voor de autoriteiten kennelijk een 'ver-van-m'n-bed-show'....
Klik hier voor meer informatie over onderzoeken naar kwikvergiftiging onder binnenlandbewoners.
Lees ook dit rapport uit 1997!
Hoogachtend,
Maar, nog opmerkelijker is het treurige feit, dat het meest recente onderzoek oud nieuws is in een keurig nieuw op maat gesneden wetenschappelijk jasje....
 |
| (Bron foto: healthexchangenews.com) |
Regering kijkt andere kant op
Vele jaren heeft de regering ogenschijnlijk de andere kant uit gekeken en verzuimde welke actie dan ook te ondernemen om het gebruik van kwik in de kleinschalige sector werkelijk en effectief te reduceren of uit te bannen. Enkele onderzoeksresultaten over kwikvergiftiging werden door de overheid zelfs niet openbaar gemaakt.
Al in 1998 voerden Harold Pollack en anderen onderzoek uit naar de kwikcontaminatie in zowel Paramaribo als in besmette gebieden in het binnenland. Tijdens deze studie werden haar- en urinemonsters van arbeiders, zwangere vrouwen, vrouwen en kinderen genomen. Ook werden vismonsters (herbivoren en carnivoren) verzameld en gemeten op kwikconcentratie. Het onderzoek toonde aan, dat van de eenenzeventig onderzochte goudzoekers het merendeel een kwikconcentratie had die twee- tot viermaal hoger was dan de 10 ug/g (microgram) die door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is vastgesteld. Kwikconcentraties van respectievelijk 24,34 tot en met 40,16 ug/g werden zelfs gevonden. Kinderen in de dorpen Drietabiki/Drietabbetje en Kwakoegron, maar ook zwangere vrouwen in Kwakoegron, hadden de hoogste kwikpercentages. Het gemiddelde bij de kinderen te Drietabiki/Drietabbetje en Kwakoegron was zelfs 1,9 tot 2,6 maal hoger dan de gemiddelde referentiewaarde voor een niet aan kwik blootgestelde populatie. Te Drietabiki/Drietabbetje, Kwakoegron en Stoelmanseiland werden de hoogste kwikconcentraties gevonden in een groep kinderen. Zo bleek uit het o¬nderzoek van Pollack en anderen dat te Drietabiki/Drietabbetje (11,6 ug/g), Stoelmanseiland (10,1 ug/g) en Kwakoegron (11,6 ug/g) bij een groep kinderen kwikconcentraties zijn gemeten die hoger lagen dan 10 ug/g.
Rapporten over kwikvergiftiging in Apetina en Kwakoegron (2007-2006)
Een van de meest in het oog springende, onthullende en in de publiciteit gekomen onderzoeken werd tussen 18 juni 2007 en 30 december 2010 uitgevoerd door de Amerikanen Daniel Peplow en Sarah Augustine van het Suriname Indigenous Health Fund (SIH Fund) en het College of the Environment van de University of Washington. Zij onderzochten, in samenwerking met de Stichting Wadeken Wasjibon Maria (SWWM), de ruim driehonderd Wayana’s van het dorp Apetina, in het zuiden van Suriname.
Alle onderzochte personen hadden een veel te grote hoeveelheid kwik in het lichaam. Die hoeveelheid mag volgens internationale standaarden maximaal één microgram zijn, maar bij een meisje van slechts zes jaar werd een hoeveelheid van maar liefst 33,8 microgram gemeten. Het jongste kind dat kwikvergiftiging bleek te hebben opgelopen was nog maar één jaar: het kwikgehalte in het lichaam bedroeg 5,6 microgram. Bij een kritische dosis van kwikvergiftiging in het lichaam kunnen bij tien procent van alle geboorten neurologische afwijkingen optreden.
Drie jaren eerder hadden onderzoekers van de Anton de Kom Universiteit in Paramaribo een soortgelijk onderzoek te Apetina verricht en ook toen werd een extreme kwikvergiftiging geconstateerd. De resultaten van het onderzoek zijn echter – om onduidelijke redenen - nooit openbaar gemaakt. Mogelijk waren de uitkomsten dusdanig schokkend, dat de overheid die liever niet bekend maakte.
Geen reactie autoriteiten
Nu is het weer stil gebleven bij verantwoordelijke instanties. Geen reactie van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, geen reactie van het ministerie van Volksgezondheid, geen reactie van het zogenoemd Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (NIMOS), geen reactie van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG).
'Ver-van-m'n-bed-show'....
Verantwoordelijke autoriteiten lijken de gevolgen van kwikgebruik op de goudvelden voor de binnenlandbewoners nog steeds - ondanks diverse alarmerende wetenschappelijke onderzoeken/rapporten - te negeren en dat is zeer kwalijk. De gezondheid van de bewoners is voor de autoriteiten kennelijk een 'ver-van-m'n-bed-show'....
Klik hier voor meer informatie over onderzoeken naar kwikvergiftiging onder binnenlandbewoners.
Lees ook dit rapport uit 1997!
Hoogachtend,
Den Blauwvinger,
27 mei 2018
Paramaribo - Suriname
