zaterdag 30 augustus 2014

Man bedolven onder zand in goudput te Snesikondre

Arbeidsinspectie stelt onderzoek in naar toedracht ongeluk

30-08-2014


Paramaribo - Een man is gistermiddag overleden nadat hij werd bedolven onder zand in een goudwinningsput te Snesikondre. Het slachtoffer was samen met andere collega’s bezig met werkzaamheden, die te maken hadden met de goudwinning. Op een gegeven moment kwam de man in de goudput terecht en werd bedolven onder het zand, aldus het Dagblad Suriname vandaag, zaterdag 30 augustus 2014.

De hulpdiensten waren snel ter plekke, maar konden niets meer voor de man doen. Hij overleed ter plekke.

Het lichaam is inmiddels vervoerd door een uitvaartdienst naar Moengo, waar een arts officieel de dood vaststelde. De personalia van het slachtoffer zijn vooralsnog niet bekend.

De Arbeidsinspectie gaat een onderzoek verrichten naar de toedracht van het ongeval.

Het is niet de eerste keer dat een goudzoeker de dood vindt in een goudput na te zijn bedolven door afkalvend zand. De 58-jarige Braziliaanse goudzoeker Hector Veirra Carvallo werd maandag 17 maart van dit jaar in het dorp Metal in het Lawagebied in een goudput bedolven onder een hoop aarde. Terwijl hij  bezig was te werken in een goudput brokkelden de randen daarvan af waarop de aarde op hem terecht kwam. De man overleed door verstikking.

Man bedolven onder zand in goudput te Snesikondre

Arbeidsinspectie stelt onderzoek in naar toedracht ongeluk

30-08-2014


Paramaribo - Een man is gistermiddag overleden nadat hij werd bedolven onder zand in een goudwinningsput te Snesikondre. Het slachtoffer was samen met andere collega’s bezig met werkzaamheden, die te maken hadden met de goudwinning. Op een gegeven moment kwam de man in de goudput terecht en werd bedolven onder het zand, aldus het Dagblad Suriname vandaag, zaterdag 30 augustus 2014.

De hulpdiensten waren snel ter plekke, maar konden niets meer voor de man doen. Hij overleed ter plekke.

Het lichaam is inmiddels vervoerd door een uitvaartdienst naar Moengo, waar een arts officieel de dood vaststelde. De personalia van het slachtoffer zijn vooralsnog niet bekend.

De Arbeidsinspectie gaat een onderzoek verrichten naar de toedracht van het ongeval.

Het is niet de eerste keer dat een goudzoeker de dood vindt in een goudput na te zijn bedolven door afkalvend zand. De 58-jarige Braziliaanse goudzoeker Hector Veirra Carvallo werd maandag 17 maart van dit jaar in het dorp Metal in het Lawagebied in een goudput bedolven onder een hoop aarde. Terwijl hij  bezig was te werken in een goudput brokkelden de randen daarvan af waarop de aarde op hem terecht kwam. De man overleed door verstikking.

woensdag 27 augustus 2014

Dc Pinas, Brokopondo, waarschuwt illegale goudzoekers Sarakreek

Porknokkers en garimpeiros vervuilen kreken en rivieren met kwik

27-08-2014


Paramaribo - Twee weken geleden bezocht de districtscommissaris (dc) Yvonne Pinas van Brokopondo Sarakreek in het Tapanahonigebied op verzoek van buurtbewoners, omdat het drinkwater door goudzoekers wordt vervuild met kwik. In dit gebied is een basisschool en er is nauwelijks veilig drinkwater voor de bewoners, aldus De West vanavond, woensdag 27 augustus 2014.

Het kwik dat na gebruik bij het goudwinningsproces weggespoeld wordt belandt in kreken en rivieren. De bewoners die dit water drinken en uit die wateren gevangen vis consumeren kunnen een kwikvergiftiging oplopen, omdat kwik heel schadelijk is voor de gezondheid.


Nadat Pinas de situatie in dat gebied had waargenomen, besloot zij een verbod te zetten op goudwinning. Dat geldt voor zowel de Surinaamse als Braziliaanse goudzoekers. Zij zullen eerst toestemming moeten vragen en dan nog is er geen garantie.

Goudzoekers te Sarakreek. (Bron foto: Panoramio.com)
Als de illegale goudzoekers zich toch niet houden aan de duidelijke afspraken die zijn gemaakt met de dc, dan zullen er maatregelen getroffen worden en zal de politie die aanwezig is in dat gebied optreden tegen deze goudzoekers.

De kwestie van illegale goudzoekers is al jaren gaande in het binnenland. Bij de heropening van de militaire kazerne te Brownsweg in februari dit jaar, confronteerde Pinas al met dit vraagstuk de minister van Defensie en vroeg om meer aandacht en hulp in het Alimoniegebied, omdat de criminaliteit in dat gebied steeds meer toeneemt.

‘Waar er goud te vinden is, is er sprake van illegale handel’, zegt districtssecretaris Freddie Linga van Brokopondo. Door de toename lopen er heel wat inkomsten mis voor het district en het land. Volgens Linga moeten er middelen vrijgemaakt worden om het probleem aan te pakken, zowel over land als te water. ‘Deze aanpak is al in de voorbereidingsfase. Het is alleen maar afwachten wat de volgende stap zal zijn, aldus Linga.


Dc Pinas, Brokopondo, waarschuwt illegale goudzoekers Sarakreek

Porknokkers en garimpeiros vervuilen kreken en rivieren met kwik

27-08-2014


Paramaribo - Twee weken geleden bezocht de districtscommissaris (dc) Yvonne Pinas van Brokopondo Sarakreek in het Tapanahonigebied op verzoek van buurtbewoners, omdat het drinkwater door goudzoekers wordt vervuild met kwik. In dit gebied is een basisschool en er is nauwelijks veilig drinkwater voor de bewoners, aldus De West vanavond, woensdag 27 augustus 2014.

Het kwik dat na gebruik bij het goudwinningsproces weggespoeld wordt belandt in kreken en rivieren. De bewoners die dit water drinken en uit die wateren gevangen vis consumeren kunnen een kwikvergiftiging oplopen, omdat kwik heel schadelijk is voor de gezondheid.


Nadat Pinas de situatie in dat gebied had waargenomen, besloot zij een verbod te zetten op goudwinning. Dat geldt voor zowel de Surinaamse als Braziliaanse goudzoekers. Zij zullen eerst toestemming moeten vragen en dan nog is er geen garantie.

Goudzoekers te Sarakreek. (Bron foto: Panoramio.com)
Als de illegale goudzoekers zich toch niet houden aan de duidelijke afspraken die zijn gemaakt met de dc, dan zullen er maatregelen getroffen worden en zal de politie die aanwezig is in dat gebied optreden tegen deze goudzoekers.

De kwestie van illegale goudzoekers is al jaren gaande in het binnenland. Bij de heropening van de militaire kazerne te Brownsweg in februari dit jaar, confronteerde Pinas al met dit vraagstuk de minister van Defensie en vroeg om meer aandacht en hulp in het Alimoniegebied, omdat de criminaliteit in dat gebied steeds meer toeneemt.

‘Waar er goud te vinden is, is er sprake van illegale handel’, zegt districtssecretaris Freddie Linga van Brokopondo. Door de toename lopen er heel wat inkomsten mis voor het district en het land. Volgens Linga moeten er middelen vrijgemaakt worden om het probleem aan te pakken, zowel over land als te water. ‘Deze aanpak is al in de voorbereidingsfase. Het is alleen maar afwachten wat de volgende stap zal zijn, aldus Linga.


zondag 24 augustus 2014

VN schenkt Guyana 800.000 Amerikaanse dollar ter bestrijding milieuschade door goudwinning

Guyanese regering neemt bescherming biodiversiteit serieus.....

24-08-2014   Obsession Magazine/AP/Guyana Times


Het Ontwikkelings Programma van de Verenigde Naties (UNDP, United Nations Development Program) stelt aan Guyana ruim 800.000 Amerikaanse dollar ter beschikking om milieuschade veroorzaakt door goudmijnactiviteiten te reduceren. Dat bericht vandaag, zondag 24 augustus 2014, onder andere het internationale persbureau Associated Press en gisteren de Guyana Times


Secretaris Joslyn Mackenzie van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu en UNDP-vertegenwoordigster Khadija Musa feliciteren elkaar na ondertekening in bijzijn van minister Persaud. (Bron foto: Guyana Times)

Het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu van Guyana verklaarde gisteren, dat het geld besteed zal worden aan de bouw van enkele tientallen monitoringstations in het regenwoud en aan de inzet van satelliet technologie om de door goudwinning beschadigde gebieden in kaart te brengen.

De lokale UNDP-vertegenwoordigster Khadija Musa zegt, dat het programma ook agentschappen gaat ondersteunen om het overzicht over de Guyanese bloeiende goudindustrie beter te coördineren.

Minister Robert Persaud van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu zei afgelopen vrijdag bij de projectondertekening tussen de VN en Guyana, dat de regering continu bezorgd is over de impact van goudwinning op de biodiversiteit en er alles aan doet om schade aan het milieu zoveel als mogelijk te beperken.

Hij zei verder, dat terwijl de regering werkt aan bescherming van de biodiversiteit in het land, het ook moet garanderen dat mijnbouwactiviteiten daardoor niet afnemen en tegelijkertijd in ogenschouw neemt dat mijnbouw een van de grootste veroorzakers is van ontbossing.


Noot: 
Zo kan het dus ook. De Guyanese regering neemt haar biodiversiteit serieus. En als het zo kan, waarom dan ook geen UNDP-steun voor Suriname? Hier wordt nauwelijks iets gedaan om de biodiversiteit te beschermen tegen de desastreuze gevolgen van goudwinning.

VN schenkt Guyana 800.000 Amerikaanse dollar ter bestrijding milieuschade door goudwinning

Guyanese regering neemt bescherming biodiversiteit serieus.....

24-08-2014   Obsession Magazine/AP/Guyana Times


Het Ontwikkelings Programma van de Verenigde Naties (UNDP, United Nations Development Program) stelt aan Guyana ruim 800.000 Amerikaanse dollar ter beschikking om milieuschade veroorzaakt door goudmijnactiviteiten te reduceren. Dat bericht vandaag, zondag 24 augustus 2014, onder andere het internationale persbureau Associated Press en gisteren de Guyana Times


Secretaris Joslyn Mackenzie van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu en UNDP-vertegenwoordigster Khadija Musa feliciteren elkaar na ondertekening in bijzijn van minister Persaud. (Bron foto: Guyana Times)

Het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu van Guyana verklaarde gisteren, dat het geld besteed zal worden aan de bouw van enkele tientallen monitoringstations in het regenwoud en aan de inzet van satelliet technologie om de door goudwinning beschadigde gebieden in kaart te brengen.

De lokale UNDP-vertegenwoordigster Khadija Musa zegt, dat het programma ook agentschappen gaat ondersteunen om het overzicht over de Guyanese bloeiende goudindustrie beter te coördineren.

Minister Robert Persaud van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu zei afgelopen vrijdag bij de projectondertekening tussen de VN en Guyana, dat de regering continu bezorgd is over de impact van goudwinning op de biodiversiteit en er alles aan doet om schade aan het milieu zoveel als mogelijk te beperken.

Hij zei verder, dat terwijl de regering werkt aan bescherming van de biodiversiteit in het land, het ook moet garanderen dat mijnbouwactiviteiten daardoor niet afnemen en tegelijkertijd in ogenschouw neemt dat mijnbouw een van de grootste veroorzakers is van ontbossing.


Noot: 
Zo kan het dus ook. De Guyanese regering neemt haar biodiversiteit serieus. En als het zo kan, waarom dan ook geen UNDP-steun voor Suriname? Hier wordt nauwelijks iets gedaan om de biodiversiteit te beschermen tegen de desastreuze gevolgen van goudwinning.

zaterdag 23 augustus 2014

Goudwinning in Brownsberg Natuurpark gaat nog steeds door


Deze video is vandaag, zaterdag 23 augustus 2014, geplaatst op de video website YouTube. Hieruit kan worden afgeleid, dat nog steeds goudzoekers actief zijn in het Brownsberg Natuurpark en met groot materieel....

Goudwinning in Brownsberg Natuurpark gaat nog steeds door


Deze video is vandaag, zaterdag 23 augustus 2014, geplaatst op de video website YouTube. Hieruit kan worden afgeleid, dat nog steeds goudzoekers actief zijn in het Brownsberg Natuurpark en met groot materieel....

Bende van 12 Surinaamse en Braziliaanse overvallers zorgt voor onrust onder goudzoekers Tapanahonigebied

Goudzoekers te Tabiki en bij Stoelmanseiland overvallen

23-08-2014


Paramaribo - Starnieuws bericht vandaag, 23 augustus 2014, dat goudconcessiehouders en goudzoekers in het Tapanahonigebied en Tabiki ten einde raad zouden zijn. De afgelopen dagen zijn er drie overvallen gepleegd waarbij goud werd buitgemaakt. Het gaat om een bende van twaalf overvallers die het gebied onveilig maakt, aldus een niet met naam genoemde concessiehouder op de nieuwswebsite.

De bende bestaat uit Surinamers en Brazilianen en is bewapend met machinegeweren. Afgelopen donderdag werd een goudzoekerskamp in Tabiki overvallen. ‘De mensen moesten al hun goud afgeven. Enkele personen, onder wie ook vrouwen die in de keuken werken, zijn mishandeld. De mobiele telefoons van de mensen zijn meegenomen.’

Dezelfde groep, aldus Starnieuws, heeft eerder deze week niet ver van Stoelmanseiland goudzoekers beroofd. Natuurlijk kan de stelligheid waarmee Starnieuws beweert dat het om een en dezelfde groep mannen zou gaan, kan door niemand worden bevestigd. Daarenboven is uiteraard ook niet geheel zeker en duidelijk of het werkelijk steeds zou gaan om twaalf overvallers.

‘Wij hebben ons beklag gedaan bij de militairen op Stoelmanseiland, maar die verwezen ons naar de politie. Wij hebben nog niet gemerkt dat er optreden wordt tegen de bende’, zegt de concessiehouder. Hij hoopt dat snel actie wordt ondernomen, omdat de mensen voelen zich onveilig.

Bende van 12 Surinaamse en Braziliaanse overvallers zorgt voor onrust onder goudzoekers Tapanahonigebied

Goudzoekers te Tabiki en bij Stoelmanseiland overvallen

23-08-2014


Paramaribo - Starnieuws bericht vandaag, 23 augustus 2014, dat goudconcessiehouders en goudzoekers in het Tapanahonigebied en Tabiki ten einde raad zouden zijn. De afgelopen dagen zijn er drie overvallen gepleegd waarbij goud werd buitgemaakt. Het gaat om een bende van twaalf overvallers die het gebied onveilig maakt, aldus een niet met naam genoemde concessiehouder op de nieuwswebsite.

De bende bestaat uit Surinamers en Brazilianen en is bewapend met machinegeweren. Afgelopen donderdag werd een goudzoekerskamp in Tabiki overvallen. ‘De mensen moesten al hun goud afgeven. Enkele personen, onder wie ook vrouwen die in de keuken werken, zijn mishandeld. De mobiele telefoons van de mensen zijn meegenomen.’

Dezelfde groep, aldus Starnieuws, heeft eerder deze week niet ver van Stoelmanseiland goudzoekers beroofd. Natuurlijk kan de stelligheid waarmee Starnieuws beweert dat het om een en dezelfde groep mannen zou gaan, kan door niemand worden bevestigd. Daarenboven is uiteraard ook niet geheel zeker en duidelijk of het werkelijk steeds zou gaan om twaalf overvallers.

‘Wij hebben ons beklag gedaan bij de militairen op Stoelmanseiland, maar die verwezen ons naar de politie. Wij hebben nog niet gemerkt dat er optreden wordt tegen de bende’, zegt de concessiehouder. Hij hoopt dat snel actie wordt ondernomen, omdat de mensen voelen zich onveilig.

zondag 17 augustus 2014

Gynaecoloog Mohan: ‘Kwikvergiftiging op lange termijn schadelijk voor moeder en ongeboren kind’

Surinaamse regeringen staan al jarenlang gebruik van kwik door goudzoekers toe

Diverse nationale en internationale onderzoeken in Suriname tonen schadelijkheid kwik aan

Schande dat Suriname Minamata Verdrag nog niet heeft ondertekend

17-08-2014   Obsession Magazine/Dagblad Suriname


Paramaribo - Het uitbannen van de import van kwik is dringend vereist. Dit geldt ook voor het ongecontroleerd gebruik daarvan. Door de vervuiling van het milieu die bij het gebruik ervan ontstaat, ondervinden mensen in de nabije omgeving ook veel gezondheidsproblemen. Vooral zwangere vrouwen lopen risico om samen met hun ongeboren kind op lang termijn stoornissen op te lopen. Dat bericht het Dagblad Suriname vandaag, zondag 17 augustus 2014.  

Gynaecoloog in het ‘s Landshospitaal, drs. Satish Mohan, stelt dat kwikvergiftiging vooral veel schade aan de hersenen van een ongeboren kind kan aanrichten. ‘Het ongeboren kind, dat via de moeder vergiftigd wordt, kan dan afwijkingen, ontwikkelingsstoornissen en ook mentale problemen krijgen. Daarnaast kan het lichamelijk ook misvormingen veroorzaken.’ 

Mohan geeft aan dat hij enkele jaren terug een eigen onderzoek is gestart om te kijken hoe het kwikgehalte bij moeders en kinderen was. ‘De resultaten waren kort gezegd schrikbarend. Het onderzoek wees uit dat het kwikgehalte bij moeders, in vergelijking met internationale standaarden, heel hoog is. Ook bij het ongeboren kind is het kwikgehalte hoog. De reden hiervoor is dat kwik via de moeder naar het kind toegaat.’

Aanvankelijk zou hij een vervolgonderzoek moeten doen, maar door gebrek aan financiële middelen is dat helaas niet meer doorgegaan. Volgens de gynaecoloog is het moeilijk om te zeggen waar van Suriname kwikvergiftiging het meest voorkomt. ‘Er is wel een indicatie dat in het binnenland het veel zou moeten gebeuren, omdat men bij de illegale goudwinning steeds met kwik werkt. De bewoners in het binnenland maken steeds gebruik van stromend water, waardoor zij direct worden blootgesteld aan alle gevolgen. Daarnaast worden ook vergiftigde vissen bij de voeding gebruikt.’ 

De Commissie Ordening Goudsector heeft illegale goudzoekers steeds erop gewezen dat het niet is toegestaan om gebruik te maken van kwik bij de goudwinning. Op 10 oktober 2013 hebben 147 landen het Minamata-verdrag om gebruik van kwik wereldwijd in te dammen in Japan geratificeerd en vandaag blijken 102 landen het verdrag te hebben getekend. Suriname heeft het verdrag nog niet getekend. Het land is wel akkoord gegaan met de tekst ervan. Landen die dit verdrag tekenen, committeren zich eraan kwik volledig uit te bannen.

In Suriname kunnen (illegale) lokale goudzoekers (porknokkers) en Braziliaanse garimpeiro's nog steeds ongehinderd kwik gebruiken bij de winning van goud. Het gif kan alleen illegaal Suriname in worden gesmokkeld, omdat de import ervan verboden is. Slechts tegen goudzoekers zeggen, dat ze geen kwik mogen gebruiken zet geen zoden aan de dijk.

Voor zover bekend is er nog nooit een verrassingsactie in goudwinningsgebieden geweest van bijvoorbeeld het Korps Politie Suriname en het Nationaal Leger om ter plekke kwik in beslag te nemen en boetes uit te delen aan goudzoekers die aantoonbaar gebruikmaakten van de giftige stof. Ook is voor zover bekend nog nooit een goudzoeker voor een rechter verschenen voor het gebruik van kwik. Verder wordt er vanuit de overheid en de commissie nauwelijks enige actie ondernomen om goudzoekers financieel te ondersteunen bij het overstappen van het gebruik van kwik op milieuvriendelijke goudwinningsmethoden. De goudzoekers worden amper gestimuleerd en geprikkeld om te stoppen met het gebruik van kwik. Jarenlang werken ze al met kwik.

Nu en dan wordt bij toeval bij reguliere verkeerscontroles op de Oost-Westverbinding in Nickerie en Coronie een paar kilo kwik in beslag genomen.

Ondertussen leven inheemsen en marrons in het achterland op een kwiktijdbom, omdat zij dagelijks gebruikmaken van het door kwik aangetaste water in rivieren, kreken en ook van het water in het stuwmeer om zich te wassen, de vaat en de was te doen. Daarnaast wordt veel vis gegeten, waarin zich ook kwik kan bevinden.

De afgelopen jaren zijn er diverse nationale en internationale onderzoeken geweest naar de mate van kwikvergiftiging onder inheemsen en marrons in het achterland. Uit al die onderzoeken werd duidelijk, dat in het hoofdhaar van bewoners een te hoog kwikgehalte zit. Er is dus voor de regering voldoende informatie voorhanden om de kwikvervuiling en -vergiftiging in het achterland serieus te nemen en om actie te ondernemen om het gebruik van kwik door goudzoekers werkelijk te gaan verbieden en te voorkomen. Het is dan ook een schande dat Suriname het Minamata Verdrag nog niet heeft ondertekend.

(Red. Obsession Magazine/Dagblad Suriname)

Gynaecoloog Mohan: ‘Kwikvergiftiging op lange termijn schadelijk voor moeder en ongeboren kind’

Surinaamse regeringen staan al jarenlang gebruik van kwik door goudzoekers toe

Diverse nationale en internationale onderzoeken in Suriname tonen schadelijkheid kwik aan

Schande dat Suriname Minamata Verdrag nog niet heeft ondertekend

17-08-2014   Obsession Magazine/Dagblad Suriname


Paramaribo - Het uitbannen van de import van kwik is dringend vereist. Dit geldt ook voor het ongecontroleerd gebruik daarvan. Door de vervuiling van het milieu die bij het gebruik ervan ontstaat, ondervinden mensen in de nabije omgeving ook veel gezondheidsproblemen. Vooral zwangere vrouwen lopen risico om samen met hun ongeboren kind op lang termijn stoornissen op te lopen. Dat bericht het Dagblad Suriname vandaag, zondag 17 augustus 2014.  

Gynaecoloog in het ‘s Landshospitaal, drs. Satish Mohan, stelt dat kwikvergiftiging vooral veel schade aan de hersenen van een ongeboren kind kan aanrichten. ‘Het ongeboren kind, dat via de moeder vergiftigd wordt, kan dan afwijkingen, ontwikkelingsstoornissen en ook mentale problemen krijgen. Daarnaast kan het lichamelijk ook misvormingen veroorzaken.’ 

Mohan geeft aan dat hij enkele jaren terug een eigen onderzoek is gestart om te kijken hoe het kwikgehalte bij moeders en kinderen was. ‘De resultaten waren kort gezegd schrikbarend. Het onderzoek wees uit dat het kwikgehalte bij moeders, in vergelijking met internationale standaarden, heel hoog is. Ook bij het ongeboren kind is het kwikgehalte hoog. De reden hiervoor is dat kwik via de moeder naar het kind toegaat.’

Aanvankelijk zou hij een vervolgonderzoek moeten doen, maar door gebrek aan financiële middelen is dat helaas niet meer doorgegaan. Volgens de gynaecoloog is het moeilijk om te zeggen waar van Suriname kwikvergiftiging het meest voorkomt. ‘Er is wel een indicatie dat in het binnenland het veel zou moeten gebeuren, omdat men bij de illegale goudwinning steeds met kwik werkt. De bewoners in het binnenland maken steeds gebruik van stromend water, waardoor zij direct worden blootgesteld aan alle gevolgen. Daarnaast worden ook vergiftigde vissen bij de voeding gebruikt.’ 

De Commissie Ordening Goudsector heeft illegale goudzoekers steeds erop gewezen dat het niet is toegestaan om gebruik te maken van kwik bij de goudwinning. Op 10 oktober 2013 hebben 147 landen het Minamata-verdrag om gebruik van kwik wereldwijd in te dammen in Japan geratificeerd en vandaag blijken 102 landen het verdrag te hebben getekend. Suriname heeft het verdrag nog niet getekend. Het land is wel akkoord gegaan met de tekst ervan. Landen die dit verdrag tekenen, committeren zich eraan kwik volledig uit te bannen.

In Suriname kunnen (illegale) lokale goudzoekers (porknokkers) en Braziliaanse garimpeiro's nog steeds ongehinderd kwik gebruiken bij de winning van goud. Het gif kan alleen illegaal Suriname in worden gesmokkeld, omdat de import ervan verboden is. Slechts tegen goudzoekers zeggen, dat ze geen kwik mogen gebruiken zet geen zoden aan de dijk.

Voor zover bekend is er nog nooit een verrassingsactie in goudwinningsgebieden geweest van bijvoorbeeld het Korps Politie Suriname en het Nationaal Leger om ter plekke kwik in beslag te nemen en boetes uit te delen aan goudzoekers die aantoonbaar gebruikmaakten van de giftige stof. Ook is voor zover bekend nog nooit een goudzoeker voor een rechter verschenen voor het gebruik van kwik. Verder wordt er vanuit de overheid en de commissie nauwelijks enige actie ondernomen om goudzoekers financieel te ondersteunen bij het overstappen van het gebruik van kwik op milieuvriendelijke goudwinningsmethoden. De goudzoekers worden amper gestimuleerd en geprikkeld om te stoppen met het gebruik van kwik. Jarenlang werken ze al met kwik.

Nu en dan wordt bij toeval bij reguliere verkeerscontroles op de Oost-Westverbinding in Nickerie en Coronie een paar kilo kwik in beslag genomen.

Ondertussen leven inheemsen en marrons in het achterland op een kwiktijdbom, omdat zij dagelijks gebruikmaken van het door kwik aangetaste water in rivieren, kreken en ook van het water in het stuwmeer om zich te wassen, de vaat en de was te doen. Daarnaast wordt veel vis gegeten, waarin zich ook kwik kan bevinden.

De afgelopen jaren zijn er diverse nationale en internationale onderzoeken geweest naar de mate van kwikvergiftiging onder inheemsen en marrons in het achterland. Uit al die onderzoeken werd duidelijk, dat in het hoofdhaar van bewoners een te hoog kwikgehalte zit. Er is dus voor de regering voldoende informatie voorhanden om de kwikvervuiling en -vergiftiging in het achterland serieus te nemen en om actie te ondernemen om het gebruik van kwik door goudzoekers werkelijk te gaan verbieden en te voorkomen. Het is dan ook een schande dat Suriname het Minamata Verdrag nog niet heeft ondertekend.

(Red. Obsession Magazine/Dagblad Suriname)

Matabeleland South women secures gold mining claims: Zimbabwe

Matabeleland South women secures gold mining claims 

(Photo: The Sunday News, Zimbabwe)
17-08-2014 Bulawayo24.com, Zimbabwe


A WOMEN'S mining organisation, United Women Miners Association (UWMA), has secured more than 90 gold mining claims in Matabeleland South through standard tributes agreements.Seven hundred of its members were already benefiting, an official said.

In an interview in Bulawayo last week, UWMA president Mrs Mthandazo Muhau, said the acquired mining claims were set to transform the livelihood of the members.

"We have managed to get 54 claims through standard tributes in Matabeleland South and there are about 400 women benefiting," said Mrs Muhau.  She said that another 300 women were also successfully running a small scale mining business after getting 38 claims in the area.

"We have also secured 38 claims in Umzingwane, Matabeleland South and there are about 300 women benefiting through this project," she said. Standard tributes agreements are when someone with excess and dormant claims leases to another person at an agreed fee. Mrs Muhau said they were determined to empower previously marginalised women from the region through acquiring more mining claims for them.

"Our main objective is to empower women who are underprivileged. We also want women from this project to raise capital and secure their own claims and to be well equipped technically. Those who were once illegal miners, we have incorporated them there and even those who are new miners are joining us," said Mrs Muhau. She also said they were already using the proceeds from the mining projects to buy machinery.

"So far we have managed to buy a compressor for the miners to use and also managed to bank some of the monies from the business venture," said Mrs Muhau. The UWMA president said in line with the Zimbabwe Agenda for Sustainable Socio-Economic Transformation (Zim Asset), they were geared to contribute to the revival of the economy.

"In line with the Zim Asset we are trying to ensure that we mine legally and contribute towards the economy of the country. The association is trying to ensure that women get basic training on mining," said the official. The association was formed in January this year and has 900 members.

Matabeleland South women secures gold mining claims: Zimbabwe

Matabeleland South women secures gold mining claims 

(Photo: The Sunday News, Zimbabwe)
17-08-2014 Bulawayo24.com, Zimbabwe


A WOMEN'S mining organisation, United Women Miners Association (UWMA), has secured more than 90 gold mining claims in Matabeleland South through standard tributes agreements.Seven hundred of its members were already benefiting, an official said.

In an interview in Bulawayo last week, UWMA president Mrs Mthandazo Muhau, said the acquired mining claims were set to transform the livelihood of the members.

"We have managed to get 54 claims through standard tributes in Matabeleland South and there are about 400 women benefiting," said Mrs Muhau.  She said that another 300 women were also successfully running a small scale mining business after getting 38 claims in the area.

"We have also secured 38 claims in Umzingwane, Matabeleland South and there are about 300 women benefiting through this project," she said. Standard tributes agreements are when someone with excess and dormant claims leases to another person at an agreed fee. Mrs Muhau said they were determined to empower previously marginalised women from the region through acquiring more mining claims for them.

"Our main objective is to empower women who are underprivileged. We also want women from this project to raise capital and secure their own claims and to be well equipped technically. Those who were once illegal miners, we have incorporated them there and even those who are new miners are joining us," said Mrs Muhau. She also said they were already using the proceeds from the mining projects to buy machinery.

"So far we have managed to buy a compressor for the miners to use and also managed to bank some of the monies from the business venture," said Mrs Muhau. The UWMA president said in line with the Zimbabwe Agenda for Sustainable Socio-Economic Transformation (Zim Asset), they were geared to contribute to the revival of the economy.

"In line with the Zim Asset we are trying to ensure that we mine legally and contribute towards the economy of the country. The association is trying to ensure that women get basic training on mining," said the official. The association was formed in January this year and has 900 members.

dinsdag 12 augustus 2014

Goudconcessiehouder te Grankreek neemt vijf gewapende mannen onder vuur en voorkomt vermoedelijk een overval

Vermoedelijk Braziliaanse overvallers nemen de benen met een gewonde metgezel

12-08-2014


Paramaribo - Vijf gewapende mannen van vermoedelijk Braziliaanse afkomst, zijn gisteren door een goudconcessiehouder te Grankreek in het district Sipaliwini onder vuur genomen, toen zij op het punt stonden een overval te plegen.

Een van de mannen is daarbij vermoedelijk zwaar gewond geraakt.

De overvallers namen de benen met medeneming van hun gewonde comparant. Dit bericht vandaag, dinsdag 12 augustus 2014, de afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname.


Goudconcessiehouder te Grankreek neemt vijf gewapende mannen onder vuur en voorkomt vermoedelijk een overval

Vermoedelijk Braziliaanse overvallers nemen de benen met een gewonde metgezel

12-08-2014


Paramaribo - Vijf gewapende mannen van vermoedelijk Braziliaanse afkomst, zijn gisteren door een goudconcessiehouder te Grankreek in het district Sipaliwini onder vuur genomen, toen zij op het punt stonden een overval te plegen.

Een van de mannen is daarbij vermoedelijk zwaar gewond geraakt.

De overvallers namen de benen met medeneming van hun gewonde comparant. Dit bericht vandaag, dinsdag 12 augustus 2014, de afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname.


maandag 11 augustus 2014

Overval op goudzoekers te Sarafina - Buit ongeveer 300 gram vers gewonnen goud

Zes gewapende en gemaskerde mannen overvallen goudzoekers

11-08-2014


Paramaribo - Zes zwaar gewapende en gemaskerde mannen blijken vorige week woensdag te Sarafina een overval te hebben gepleegd op een goudconcessie. Op het moment van de overval waren de arbeiders bezig met goudwinning. Zij werden daarbij onder schot gehouden en gesommeerd de goudwinningswerkzaamheden voort te zetten.

Dat bericht het Dagblad Suriname maandag 11 augustus 2014.

Nadat het goud was gewonnen, namen de daders dat af en verlieten de plek met een ATV welke toebehoorde aan één van de slachtoffers. Kort na de overval werd de buitgemaakte ATV ongeveer anderhalve kilometer verder aangetroffen.

De daders hebben zo’n 300 gram goud buitgemaakt. De politie van Brokopondo is belast met het onderzoek.

Overval op goudzoekers te Sarafina - Buit ongeveer 300 gram vers gewonnen goud

Zes gewapende en gemaskerde mannen overvallen goudzoekers

11-08-2014


Paramaribo - Zes zwaar gewapende en gemaskerde mannen blijken vorige week woensdag te Sarafina een overval te hebben gepleegd op een goudconcessie. Op het moment van de overval waren de arbeiders bezig met goudwinning. Zij werden daarbij onder schot gehouden en gesommeerd de goudwinningswerkzaamheden voort te zetten.

Dat bericht het Dagblad Suriname maandag 11 augustus 2014.

Nadat het goud was gewonnen, namen de daders dat af en verlieten de plek met een ATV welke toebehoorde aan één van de slachtoffers. Kort na de overval werd de buitgemaakte ATV ongeveer anderhalve kilometer verder aangetroffen.

De daders hebben zo’n 300 gram goud buitgemaakt. De politie van Brokopondo is belast met het onderzoek.

zondag 10 augustus 2014

Delco native's film of Colombian gold mining goes worldwide

Delco native's film of Colombian gold mining goes worldwide

10-08-2014  By Kathleen Carey, Delaware County Daily Times (USA)


What began as a trip to a Bolivian gold mine nine years took Middletown native Mark Grieco on a six-year journey in a Colombian mountain town as he captured the struggle among the local miners, the government and a multi-national company on a film that showed at the Sundance Film Festival and he hopes becomes a catalyst for change.

Marmato is the hour and a half documentary that begins when Canadian-based Gran Colombia Gold enters the town in a period when Colombia is inviting foreign investment to help develop the country. The company wants to remove the 8,000 residents to begin an open-pit mining project to extract the $20 billion-worth of gold in the mountain.

Mining in Marmato has deep roots as the miners use traditional methods to remove the resource that has been mined from this mountain for five centuries.

“Is it progress?” the 34-year-old 1998 Penncrest graduate asked. “What are the stakes of progress? I think we’re all living through that. We’re all kind of living through economic turmoil at this point. Change is a constant. What’s the best way for our world to move forward and what’s the cost of that?”

Marmato showed at Sundance in January and won the Candescent Award. It has been seen at other festivals, including the Cartagena Film Festival, and Grieco is taking it to Peru this week, to Korea at the end of the month, to Canada in September and has applied to the Philadelphia Film Festival.
After taking a summer film program at NYU, Grieco started saving money for a film but asked himself, “How can I shoot a film if I don’t know anything about the world?”

So, he started traveling with the intention to do a photographic book. First, he went to Europe, then Egypt, but the lure of South America called.
“I have this incredible interest about our neighbor,” Grieco said. “We know more about where we conduct war than what’s in our backyard.”

In 2005, after about six months of visiting countries, he found himself at a silver mine in Potosi, Bolivia, where tourists would give the miners a handful of cocoa leaves and cigarettes in exchange for a photograph.

“I couldn’t even take photographs,” he said. “I sat with the miners and started talking to them. I realized that the mining as the history, the present and the future defines Latin America in so many ways and defines why there is so much inequality and so much interest from foreign countries.”

From there, he decided he wanted to find a town that wasn’t owned by a foreign company, that was extracting the resource and keeping it in the local economy. A year later, he found Marmato, Colombia - a week later, a Canadian company came and started buying the mines.

 

“I arrived with a pretty fixed perspective of what this film was going to be,” he said. “It was my own misunderstanding of how complicated this situation was. Immediately, I started to look for polar ends. Really, the story was somewhere in between. In a way, I was growing up. I was trying to understand how the world works. It’s not black and white. It’s really this gray zone and that’s where things change for the good and the bad.”

Initially, Grieco did a photographic study in Marmato, then returned to the States to work to buy a camera to film.

When he had it, he returned to Colombia, where he spent six years documenting the stories of his characters from the miners such as Jose Dumar, who’s worked in the mines most of his life to provide for his wife and children; the private mine owner, Conrado, who welcomes foreign investment and sees that as a way to give a better future to his family; and Lawrence Perkes, the Canadian drill contractor who’s spent decades in developing countries on similar projects.

Grieco explained the deep pride for these miners in what they do.
“They live in a country that’s still in a 50-year-old internal conflict,” he said. “There’s very few places in the country that are not touched by that...In ways, Marmato is this oasis away from that. Everyone has a job in town and it’s all linked to mining. It’s a symbolic expression of their culture. It’s a 500-year-old town. It’s not only linked to putting food on the plate. This very thing is at risk. It’s not so much about them getting forcibly removed from where they live. It’s how they identify themselves in the world that’s going to be changed.”

He also represented the company’s viewpoint and found a frank discussion through Perkes.
“I don’t identify them as the evildoer in this thing,” Grieco said. “It’s more complicated than that. It’s just their reality and the way that they see things. It’s a necessary part of the conversation.”


He described Perkes.
“Here’s a guy who works for a company,” Grieco said. “He’s going to speak so frankly about the operation itself and his place within it.”
He said some of the locals then started to think Grieco was collecting intelligence for the company as he interviewed Perkes and he had to work to regain their trust.
That was only one of the moments of challenge. Besides the inherent risks of going into the mines themselves, the situation began to turn violent as the company fired the workers, the government sent military to the town and there were no other sources of income in or near the town.

Working by himself without a crew on his premier film, Grieco had his own self doubts.
“I think there were moments like that every day,” he said. “Am I completely delusional? I don’t know what I’m doing. There were moments that my life was in danger and it was difficult.”

However, he remained committed to his cause.
“I wanted to tell this story more than anything,” Grieco said. “I wanted to tell this story of what these people were going through.”

As the filming process ended, he found out it had been accepted to Sundance.
“I had no expectations really,” Grieco said. “That’s an incredible experience, especially for a first-time filmmaker. This has gone beyond any of my expectations.”

Currently, the film is showing in the Ambulante Colombia film festival as Grieco plans to show it elsewhere. The people of Marmato saw it for the first time last week.

“The most important thing was I had people who were elderly people in the town all the way down to teenagers saying, ‘I never understood what was actually going on in my town and what the future was going to be and your film helped me to understand that and now, I’m going to do something about it,’” Grieco said.

It’s a conversation about global and economic development, with all parties engaging, that the filmmaker hopes to encourage.

“In Colombia, in these communities, they are the last people to be given a voice in the dialogue,” Grieco said. “This is what I think is a necessary part of having beneficial change. It’s not just political figures or people with capital power in the sector of mining. The real people who everybody should be listening to are the people who are going to be affected by it.”

More information about the film is available at marmatomovie.com or on the Facebook page of the same name.

Delco native's film of Colombian gold mining goes worldwide

Delco native's film of Colombian gold mining goes worldwide

10-08-2014  By Kathleen Carey, Delaware County Daily Times (USA)


What began as a trip to a Bolivian gold mine nine years took Middletown native Mark Grieco on a six-year journey in a Colombian mountain town as he captured the struggle among the local miners, the government and a multi-national company on a film that showed at the Sundance Film Festival and he hopes becomes a catalyst for change.

Marmato is the hour and a half documentary that begins when Canadian-based Gran Colombia Gold enters the town in a period when Colombia is inviting foreign investment to help develop the country. The company wants to remove the 8,000 residents to begin an open-pit mining project to extract the $20 billion-worth of gold in the mountain.

Mining in Marmato has deep roots as the miners use traditional methods to remove the resource that has been mined from this mountain for five centuries.

“Is it progress?” the 34-year-old 1998 Penncrest graduate asked. “What are the stakes of progress? I think we’re all living through that. We’re all kind of living through economic turmoil at this point. Change is a constant. What’s the best way for our world to move forward and what’s the cost of that?”

Marmato showed at Sundance in January and won the Candescent Award. It has been seen at other festivals, including the Cartagena Film Festival, and Grieco is taking it to Peru this week, to Korea at the end of the month, to Canada in September and has applied to the Philadelphia Film Festival.
After taking a summer film program at NYU, Grieco started saving money for a film but asked himself, “How can I shoot a film if I don’t know anything about the world?”

So, he started traveling with the intention to do a photographic book. First, he went to Europe, then Egypt, but the lure of South America called.
“I have this incredible interest about our neighbor,” Grieco said. “We know more about where we conduct war than what’s in our backyard.”

In 2005, after about six months of visiting countries, he found himself at a silver mine in Potosi, Bolivia, where tourists would give the miners a handful of cocoa leaves and cigarettes in exchange for a photograph.

“I couldn’t even take photographs,” he said. “I sat with the miners and started talking to them. I realized that the mining as the history, the present and the future defines Latin America in so many ways and defines why there is so much inequality and so much interest from foreign countries.”

From there, he decided he wanted to find a town that wasn’t owned by a foreign company, that was extracting the resource and keeping it in the local economy. A year later, he found Marmato, Colombia - a week later, a Canadian company came and started buying the mines.

 

“I arrived with a pretty fixed perspective of what this film was going to be,” he said. “It was my own misunderstanding of how complicated this situation was. Immediately, I started to look for polar ends. Really, the story was somewhere in between. In a way, I was growing up. I was trying to understand how the world works. It’s not black and white. It’s really this gray zone and that’s where things change for the good and the bad.”

Initially, Grieco did a photographic study in Marmato, then returned to the States to work to buy a camera to film.

When he had it, he returned to Colombia, where he spent six years documenting the stories of his characters from the miners such as Jose Dumar, who’s worked in the mines most of his life to provide for his wife and children; the private mine owner, Conrado, who welcomes foreign investment and sees that as a way to give a better future to his family; and Lawrence Perkes, the Canadian drill contractor who’s spent decades in developing countries on similar projects.

Grieco explained the deep pride for these miners in what they do.
“They live in a country that’s still in a 50-year-old internal conflict,” he said. “There’s very few places in the country that are not touched by that...In ways, Marmato is this oasis away from that. Everyone has a job in town and it’s all linked to mining. It’s a symbolic expression of their culture. It’s a 500-year-old town. It’s not only linked to putting food on the plate. This very thing is at risk. It’s not so much about them getting forcibly removed from where they live. It’s how they identify themselves in the world that’s going to be changed.”

He also represented the company’s viewpoint and found a frank discussion through Perkes.
“I don’t identify them as the evildoer in this thing,” Grieco said. “It’s more complicated than that. It’s just their reality and the way that they see things. It’s a necessary part of the conversation.”


He described Perkes.
“Here’s a guy who works for a company,” Grieco said. “He’s going to speak so frankly about the operation itself and his place within it.”
He said some of the locals then started to think Grieco was collecting intelligence for the company as he interviewed Perkes and he had to work to regain their trust.
That was only one of the moments of challenge. Besides the inherent risks of going into the mines themselves, the situation began to turn violent as the company fired the workers, the government sent military to the town and there were no other sources of income in or near the town.

Working by himself without a crew on his premier film, Grieco had his own self doubts.
“I think there were moments like that every day,” he said. “Am I completely delusional? I don’t know what I’m doing. There were moments that my life was in danger and it was difficult.”

However, he remained committed to his cause.
“I wanted to tell this story more than anything,” Grieco said. “I wanted to tell this story of what these people were going through.”

As the filming process ended, he found out it had been accepted to Sundance.
“I had no expectations really,” Grieco said. “That’s an incredible experience, especially for a first-time filmmaker. This has gone beyond any of my expectations.”

Currently, the film is showing in the Ambulante Colombia film festival as Grieco plans to show it elsewhere. The people of Marmato saw it for the first time last week.

“The most important thing was I had people who were elderly people in the town all the way down to teenagers saying, ‘I never understood what was actually going on in my town and what the future was going to be and your film helped me to understand that and now, I’m going to do something about it,’” Grieco said.

It’s a conversation about global and economic development, with all parties engaging, that the filmmaker hopes to encourage.

“In Colombia, in these communities, they are the last people to be given a voice in the dialogue,” Grieco said. “This is what I think is a necessary part of having beneficial change. It’s not just political figures or people with capital power in the sector of mining. The real people who everybody should be listening to are the people who are going to be affected by it.”

More information about the film is available at marmatomovie.com or on the Facebook page of the same name.

vrijdag 8 augustus 2014

BOG-onderzoek: Te hoog kwikgehalte in hoofdhaar bewoners district Brokopondo

Onderzoekresultaat niet verrassend

BOG: 'Nu vaststellen wat te doen, nu hoge kwikgehaltes zijn vastgesteld'

08-08-2014


Paramaribo - Bij vijf procent van een groep van 64 onderzochte bewoners in het district Brokopondo is een te hoog kwikgehalte aangetroffen bij een onderzoek van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG).

Het betreft een proefproject waaraan de bewoners hebben deelgenomen. Het gaat om willekeurig geselecteerde proefpersonen. Het onderzoek is beperkt tot het haar. Het BOG heeft namelijk geen gecertificeerd referentiemateriaal voor onderzoek naar kwik in bloed en urine.
'Je moet kunnen aangeven dat het gehalte dat je hebt gemeten correct is', zegt BOG-functionaris Jan Quik in de Ware Tijd van vandaag, vrijdag 8 augustus 2014.

Bij de vijf procent met een te hoog gehalte is ruim vijf microgram kwik gemeten per gram haar. Volgens Quik is vooral belangrijk vast te stellen wat te doen, nu zulke hoge gehaltes zijn vastgesteld.

Het BOG wil het onderzoek uitbreiden. Brokopondo maakt deel uit van gebied waar goud gewonnen wordt en daarbij wordt nog steeds het giftige kwik gebruikt, dat in kreken, rivieren en het stuwmeer terecht komt. De mensen raken vergiftigd door het eten van vis.

Het is overigens niet de eerste keer in Suriname dat onderzoek is verricht onder binnenlandbewoners naar concentraties van kwik in hoofdhaar. In dit artikel wordt een reeks van onderzoeken opgesomd.

BOG-onderzoek: Te hoog kwikgehalte in hoofdhaar bewoners district Brokopondo

Onderzoekresultaat niet verrassend

BOG: 'Nu vaststellen wat te doen, nu hoge kwikgehaltes zijn vastgesteld'

08-08-2014


Paramaribo - Bij vijf procent van een groep van 64 onderzochte bewoners in het district Brokopondo is een te hoog kwikgehalte aangetroffen bij een onderzoek van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG).

Het betreft een proefproject waaraan de bewoners hebben deelgenomen. Het gaat om willekeurig geselecteerde proefpersonen. Het onderzoek is beperkt tot het haar. Het BOG heeft namelijk geen gecertificeerd referentiemateriaal voor onderzoek naar kwik in bloed en urine.
'Je moet kunnen aangeven dat het gehalte dat je hebt gemeten correct is', zegt BOG-functionaris Jan Quik in de Ware Tijd van vandaag, vrijdag 8 augustus 2014.

Bij de vijf procent met een te hoog gehalte is ruim vijf microgram kwik gemeten per gram haar. Volgens Quik is vooral belangrijk vast te stellen wat te doen, nu zulke hoge gehaltes zijn vastgesteld.

Het BOG wil het onderzoek uitbreiden. Brokopondo maakt deel uit van gebied waar goud gewonnen wordt en daarbij wordt nog steeds het giftige kwik gebruikt, dat in kreken, rivieren en het stuwmeer terecht komt. De mensen raken vergiftigd door het eten van vis.

Het is overigens niet de eerste keer in Suriname dat onderzoek is verricht onder binnenlandbewoners naar concentraties van kwik in hoofdhaar. In dit artikel wordt een reeks van onderzoeken opgesomd.

Fish deaths may be related to mercury used in gold mining: Banda Aceh, Indonesia

Gold mining in Aceh, Alue Saya Hill in Geumpang subdistrict in Pidie.
Fish deaths may be related to mercury used in gold mining 


Chemical poisoning is believed to have killed thousands of fish in the Meriam River in Pidie regency and the Teunom River in Aceh Jaya, Aceh, over the last two weeks.

Dead fish have been found floating in the rivers since July 26. The fish, which include kerling or jurlung (Mahseer fish), are popular among locals as they form part of their daily diet.

Aceh Maritime Affairs and Fisheries Agency head Raihana said her agency was still studying samples of the dead fish, but preliminary findings had shown that the fish were poisoned by chemicals that were polluting both rivers.

“We are still conducting laboratory examinations and analysis but the fish certainly died of some form of chemical poisoning,” she said.

She said results of pathology tests on the fish conducted by the Syiah Kuala University’s School of Veterinary Medicine also indicated poisoning.

However, she could not yet determine which chemicals or the source of the pollution of the two rivers, which are linked.

“We have called on people not to consume fish from the two rivers, dead or alive,” Raihana said, adding that residents were also asked not to bathe or wash in, or drink water from the rivers.

Physical examination on the fish showed that the vital organs of the fish were swollen. They also suffered internal bleeding.

“It’s possible they were polluted by heavy metal elements but we are not yet sure what heavy metal it is,” Raihana said, adding that she expected to get the investigation results within a week.

Separately, activists from the Indonesian Forum for the Environment (Walhi) claimed the pollution might be linked to traditional mining activities conducted by people in the region.

One of the mining sites is located in Geumpang Pidie on the upper reaches of the Meriam River.

“We have warned the administration that if the mining activities continue in a number of areas in Aceh, pollution of rivers would continue to occur,” Walhi Aceh director Muhammad Nur said.

Walhi Aceh noted that pollution of river areas had been occurring since 2009 and some 250,000 hectares of protected areas had been turned into both legal and illegal mining sites.

Muhammad urged the provincial administration to take serious action to counter river pollution in Aceh, especially pollution related to mining activities.

Meanwhile, Aceh Governor Zaini Abdulah called on residents to cease illegal gold-mining activities, especially the use of mercury.

“Mercury usage without control by the authorities could pollute water and endanger both people and the environment,” Zaini said.

The use of mercury in gold mining is illegal in Indonesia because it is toxic to both human health and the environment. But for people who are lured by the lucrative market for gold, mercury is the easiest way to extract it.

Despite the hazards, obtaining mercury for gold mining activities is relatively easy.

In February this year, the Worldwide Fund for Nature (WWF) Indonesia Aceh also asked the administration to immediately address mercury contamination in the province’s rivers.

The NGO asked officials to learn from the Minamata incident in Japan where mercury contamination caused serious problems, with as many as 65,000 people having suffered ill health as of 2012.

Fish deaths may be related to mercury used in gold mining: Banda Aceh, Indonesia

Gold mining in Aceh, Alue Saya Hill in Geumpang subdistrict in Pidie.
Fish deaths may be related to mercury used in gold mining 


Chemical poisoning is believed to have killed thousands of fish in the Meriam River in Pidie regency and the Teunom River in Aceh Jaya, Aceh, over the last two weeks.

Dead fish have been found floating in the rivers since July 26. The fish, which include kerling or jurlung (Mahseer fish), are popular among locals as they form part of their daily diet.

Aceh Maritime Affairs and Fisheries Agency head Raihana said her agency was still studying samples of the dead fish, but preliminary findings had shown that the fish were poisoned by chemicals that were polluting both rivers.

“We are still conducting laboratory examinations and analysis but the fish certainly died of some form of chemical poisoning,” she said.

She said results of pathology tests on the fish conducted by the Syiah Kuala University’s School of Veterinary Medicine also indicated poisoning.

However, she could not yet determine which chemicals or the source of the pollution of the two rivers, which are linked.

“We have called on people not to consume fish from the two rivers, dead or alive,” Raihana said, adding that residents were also asked not to bathe or wash in, or drink water from the rivers.

Physical examination on the fish showed that the vital organs of the fish were swollen. They also suffered internal bleeding.

“It’s possible they were polluted by heavy metal elements but we are not yet sure what heavy metal it is,” Raihana said, adding that she expected to get the investigation results within a week.

Separately, activists from the Indonesian Forum for the Environment (Walhi) claimed the pollution might be linked to traditional mining activities conducted by people in the region.

One of the mining sites is located in Geumpang Pidie on the upper reaches of the Meriam River.

“We have warned the administration that if the mining activities continue in a number of areas in Aceh, pollution of rivers would continue to occur,” Walhi Aceh director Muhammad Nur said.

Walhi Aceh noted that pollution of river areas had been occurring since 2009 and some 250,000 hectares of protected areas had been turned into both legal and illegal mining sites.

Muhammad urged the provincial administration to take serious action to counter river pollution in Aceh, especially pollution related to mining activities.

Meanwhile, Aceh Governor Zaini Abdulah called on residents to cease illegal gold-mining activities, especially the use of mercury.

“Mercury usage without control by the authorities could pollute water and endanger both people and the environment,” Zaini said.

The use of mercury in gold mining is illegal in Indonesia because it is toxic to both human health and the environment. But for people who are lured by the lucrative market for gold, mercury is the easiest way to extract it.

Despite the hazards, obtaining mercury for gold mining activities is relatively easy.

In February this year, the Worldwide Fund for Nature (WWF) Indonesia Aceh also asked the administration to immediately address mercury contamination in the province’s rivers.

The NGO asked officials to learn from the Minamata incident in Japan where mercury contamination caused serious problems, with as many as 65,000 people having suffered ill health as of 2012.

donderdag 7 augustus 2014

‘Vuilwaterbassins’ om ‘verdere’ kwikvervuiling kreek Balingsoela en stuwmeer te voorkomen

'Vuilwaterbassins' geen oplossing zolang niet tegen gebruik kwik wordt opgetreden

Porknokkers van hot naar her gestuurd

07-08-2014 Obsession Magazine


Paramaribo - Om verdere kwikvervuiling van de kreek in de buurt van Balingsoela en het stuwmeer te voorkomen, hebben goudzoekers samen met de Commissie Ordening Goud Sector ‘vuilwaterbassins’ aangelegd. Dit is gebeurd door het afdammen van delen van de kreek.

Hoewel het een voorlopige oplossing is, zal het milieu-effect direct merkbaar zijn, verwacht de voorzitter van het Managementteam van de commissie Gerold Dompig. Hij is blij met deze oplossing, die hij samen met de goudzoekers en deskundigen heeft gevonden, zegt hij vandaag, donderdag 7 augustus 2014, in de Ware Tijd.

‘De mensen van Balingsoela waren eerst nogal boos op ons en hadden wegen gebarricadeerd. Maar, gelukkig zijn er samen uitgekomen. Daar ben ik blij mee, ik vind dit echt een successtory.’

Ook het probleem van een groep goudzoekers die vlak bij de hulpdammen van het stuwmeer aan het mijnen was, is opgelost. Zij zijn door de commissie verwijderd en hebben voorlopig een stukje noordelijker een werkgebied aangewezen gekregen dat ligt in het concessiegebied van goudbedrijf IAmGold. Maar, of zij daar kunnen blijven is onzeker.

‘Zij moesten daar echt weg, omdat als die hulpdammen kapot zouden gaan, er water doorheen zou stromen en dat is ook een situatie die niemand wil’, aldus Dompig die gisteren een bezoek bracht aan het dorp.

Overigens vermeldt de Ware Tijd bij een bij het artikel geplaatste archieffoto de volgende tekst: ‘De zoektocht naar goud door porknokkers zal op een iets milieuvriendelijkere manier geschieden.’ Maar, van milieuvriendelijk naar goud zoeken terwijl er nog steeds gebruik wordt gemaakt van kwik kan echter op geen enkele wijze sprake zijn. Pas als kwik werkelijk wordt uitgebannen kan gesproken worden van een succes voor de flora, fauna en lokale binnenlandbewoners. De biodiversiteit ter plekke en de gezondheid van lokale bewoners blijven nu nog steeds in gevaar door de reële kans op kwikvervuiling.

‘Vuilwaterbassins’ om ‘verdere’ kwikvervuiling kreek Balingsoela en stuwmeer te voorkomen

'Vuilwaterbassins' geen oplossing zolang niet tegen gebruik kwik wordt opgetreden

Porknokkers van hot naar her gestuurd

07-08-2014 Obsession Magazine


Paramaribo - Om verdere kwikvervuiling van de kreek in de buurt van Balingsoela en het stuwmeer te voorkomen, hebben goudzoekers samen met de Commissie Ordening Goud Sector ‘vuilwaterbassins’ aangelegd. Dit is gebeurd door het afdammen van delen van de kreek.

Hoewel het een voorlopige oplossing is, zal het milieu-effect direct merkbaar zijn, verwacht de voorzitter van het Managementteam van de commissie Gerold Dompig. Hij is blij met deze oplossing, die hij samen met de goudzoekers en deskundigen heeft gevonden, zegt hij vandaag, donderdag 7 augustus 2014, in de Ware Tijd.

‘De mensen van Balingsoela waren eerst nogal boos op ons en hadden wegen gebarricadeerd. Maar, gelukkig zijn er samen uitgekomen. Daar ben ik blij mee, ik vind dit echt een successtory.’

Ook het probleem van een groep goudzoekers die vlak bij de hulpdammen van het stuwmeer aan het mijnen was, is opgelost. Zij zijn door de commissie verwijderd en hebben voorlopig een stukje noordelijker een werkgebied aangewezen gekregen dat ligt in het concessiegebied van goudbedrijf IAmGold. Maar, of zij daar kunnen blijven is onzeker.

‘Zij moesten daar echt weg, omdat als die hulpdammen kapot zouden gaan, er water doorheen zou stromen en dat is ook een situatie die niemand wil’, aldus Dompig die gisteren een bezoek bracht aan het dorp.

Overigens vermeldt de Ware Tijd bij een bij het artikel geplaatste archieffoto de volgende tekst: ‘De zoektocht naar goud door porknokkers zal op een iets milieuvriendelijkere manier geschieden.’ Maar, van milieuvriendelijk naar goud zoeken terwijl er nog steeds gebruik wordt gemaakt van kwik kan echter op geen enkele wijze sprake zijn. Pas als kwik werkelijk wordt uitgebannen kan gesproken worden van een succes voor de flora, fauna en lokale binnenlandbewoners. De biodiversiteit ter plekke en de gezondheid van lokale bewoners blijven nu nog steeds in gevaar door de reële kans op kwikvervuiling.

The surprising source of most mercury pollution: Gold mining

The surprising source of most mercury pollution: Gold mining 
These gold nuggets were found in southern Oregon, but many illegal "artisanal" miners operate in developing countries like Peru, where there is little or no regulation.

07-08-2014  By Douglas Main, NBC News (USA)


If, as Robert Frost wrote, "nothing gold can stay," then mercury sticks around forever.

Mercury has an uncanny ability to bind to precious metals, and for millennia, people have used it to mine gold and silver. Small-scale, or "artisanal," mining — which makes use of mercury in this way — has recently become the leading source of mercury pollution, several recent studies show.

Mining releases mercury into the air when it is burned off to isolate gold from a chunk of rock or slurry; it also seeps into the soil and rivers from water used in the process and runoff from rainwater, contaminated by materials left behind from mining operations.

Many of these miners operate illegally in developing countries like Peru, where there is little or no regulation, making the practice difficult to quash, said Dave Krabbenhoft, a researcher at the U.S. Geological Survey in Middleton, Wis.

The heavy metal also sticks around for centuries, and is re-emitted from the soil and the water into the atmosphere, and vice versa. As a volatile element, mercury can evaporate at relatively low temperatures, and can then be deposited out of the atmosphere through chemical reactions back to the soil or bodies of water. In fact, most mercury that arrives in the ocean — after falling out of the air or being washed there by rivers — is "legacy" mercury that was already present in the environment, much of it spewed from smokestacks or leeched from gold mines hundreds of years ago, Krabbenhoft tolds LiveScience.

Scientists pay special attention to oceanic mercury because this is where the element is converted into methylmercury, the toxic, carbon-containing form that accumulates in fish; eating seafood is the primary way humans are exposed to the heavy metal, he said. Most methylmercury is produced by microbes in dark conditions, according to a study published earlier this year in the journal Nature Geoscience.

There is some promising news, however: Delegates from countries around the world will meet in Minamata, Japan, in early October to formalize an agreement to reduce mercury pollution in a number of ways. However, that news is tempered by a review published Thursday in the journal Science that suggests mercury levels in the environment will likely continue to rise for decades, said Krabbenhoft, a co-author of the study.

Reducing mercury
Goals of the meeting include closing all mercury mines in signatory countries within 15 years of the convention taking effect. Many consumer products containing mercury are also expected to be phased out, and mercury-containing dental amalgams will be "phased down," according to a Science article accompanying the review. Many of the countries where artisanal mining is a problem — especially those in South America, Southeast Asia and Africa — will also pursue efforts to try to fight this problem, Science reported.

The convention will be held in Minamata, in part, because the city is home to the first and most notorious case of mercury poisoning: 65 years ago, a chemical plant released large quantities of methylmercury in its waste into the ocean, where it accumulated in fish and poisoned thousands. Many died, and many more suffered brain damage, mental retardation, birth defects and other health problems, said Dr. Philippe Grandjean, an epidemiologist at Harvard University who has conducted field work at Minamata and has been involved in drafting the convention's rules. But the source of the so-called "Minamata disease" took years to definitively link to mercury, due, in part, to resistance from the chemical company that released the mercury, and it took even longer to spur international action, Grandjean said. [World's 10 Most Polluted Places]

But Grandjean and others think that the convention — the language of which has already been crafted and written — doesn't go far enough. Many of the agreements are voluntary and qualified with the phrase, "where feasible," the Science article noted.

Grandjean said one of the primary problems is that the convention doesn't do enough to reduce mercury exposures in the short term. In fact, due to the long-lasting nature of the pollutant, "mercury in the environment is going to increase, probably for decades," as the mercury that is already there hangs around, and new mercury — even if in smaller quantities than before — finds its way into the environment, Grandjean told LiveScience.

Worse in the near term
One step people can take to reduce their exposure to mercury, Grandjean said, is to eat fish that accumulate less mercury, such as small and short-lived fish like sardines; methylmercury gradually travels up the food chain and is most prevalent in large, old carnivorous fish, he added. [Is Sushi Safe to Eat?]

"We have already put so much mercury into the ecosystems that it's going to take decades before we can benefit from the U.N. treaty," Grandjean said. "In the meantime, we have to select our seafood prudently."

Grandjean hopes that efforts to reduce small-scale mining will pan out. But the construction of new coal plants, particularly in China, isn't encouraging, since fossil fuels are the second-largest source of mercury pollution, said Krabbenhoft. Climate change may also worsen mercury pollution, as a warmer world is expected to bring more intense floods and wildfires, both of which release mercury bound up in soil and vegetation, he said.

The convention is a good first step, but the persistent nature of mercury means that the situation will get worse before it improves, Grandjean said, though he still has hope that mercury pollution can be curbed.

"Just because we didn't get an optimal treaty doesn't mean we lost," Grandjean said. "We should still regard it as a victory, but there's a lot more work to be done."

Email Douglas Main or follow him on Twitter or Google+. Follow us @livescience, Facebook or Google+. Article originally on LiveScience.