Motief dubbele moord in relationele sfeer
Ook is een illegale Vietnamees aangehouden die hagelpatronen aan schutter heeft geleverd
Het Korps Politie Suriname bericht donderdag 21 juni 2018, dat de Braziliaan J.I.D., wiens leeftijd nog onbekend is, dinsdag 19 juni twee landgenoten, een man en een vrouw, met een jachtgeweer van het leven heeft beroofd te Villa Brazil in het district Brokopondo.
De politie van Brownsweg deed na de melding van de levensberovingen de plek aan voor onderzoek. Daar aangekomen werden de levenloze lichamen van de man, Josemaria Soares, Dasilva Veira en de vrouw Gracieleta Da Coasta Waress aangetroffen. De leeftijden van de slachtoffers zijn nog niet bekend. Een ingeschakelde arts stelde de dood vast.
De schutter verliet de plek en meldde zich bij de security van Villa Brazil. Het wapen waarmee hij het feit heeft gepleegd is niet aangetroffen.
Een tweede verdachte, de Vietnamees V.D.L., die de hagelpatronen aan de schutter heeft verkocht, is eveneens aangehouden. Zijn leeftijd is ook nog niet bekend en hij blijkt illegaal in het land te vertoeven.
Uit het voorlopige onderzoek is gebleken, dat de drie Brazilianen werkten op een concessie te Villa Brazil. De schutter en de vrouw hadden een liefdesrelatie. Op een bepaald moment bracht de vrouw een einde aan de relatie. Dit viel niet in goede aarde bij D., waarop hij met een jachtgeweer een einde maakte aan het leven van de vrouw.
Het tweede slachtoffer Josemaria, die als operator ter plaatse fungeerde, bemoeide zich uit schrik met de zaak en werd ook neergeschoten.
De twee verdachten zijn overgedragen aan het onderzoeksteam van Kapitale Delicten.
De schutter en de illegale Vietnamees zijn ter voorgeleiding overgebracht naar Paramaribo. Na afstemming met een lid van het Openbaar Ministerie is de schutter in verzekering gesteld en de Vietnamees voor overtreding van de Vuurwapenwet en zijn illegaliteit in vreemdelingenbewaring genomen.
donderdag 21 juni 2018
zaterdag 9 juni 2018
Bissumbhar, directeur van Boss Enterprises, betreurt roofmoord op werknemers
Het vermoeden bestaat dat de daders het voorzien hadden op goud en goudzoekers
De 20-jarige Zyllavana Mangkoeredjo en de 56-jarige Isaak Poetisi hebben donderdagmiddag het leven gelaten bij een gewapende roofoverval op de Krakaweg nabij de Sabakoebrug. Beiden kwamen terug van dienst, met twee collega’s, vanuit de concessies van Boss Interprises NV. Volgens Narpath Bissumbhar, directeur van Boss Enterprises, zouden deze werknemers worden afgelost, aldus het Dagblad Suriname vandaag, zaterdag 9 juni 2018.
Zij waren op weg naar huis. De directeur betreurt het geval ten zeerste en wenst alle nabestaanden sterkte toe. Volgens Bissumbhar waren zijn vier werknemers, te weten een projectmanager en drie medewerkers, onderweg naar Paramaribo.
Iets voor Zanderij zijn ze gestopt voor een voertuig dat voor hun reed. Er stapten twee gewapende mannen uit die wagen die terstond vanuit de rechterkant van het voertuig het vuur openden.
Mangkoeredjo raakte gewond aan haar hoofd. Zij zat achter de chauffeur en overleed ter plaatse. Poetisi, het tweede slachtoffer, raakte ook ernstig gewond. Hij zat naast de bestuurder. Ook de bestuurder is gewond. Hij liep een schampschot op en werd na medische behandeling huiswaarts gestuurd. De vierde persoon, die naast Mangkoeredjo zat, bleef ongedeerd.
De afdeling Kapitale Delicten van het Korps Politie Suriname is belast met het onderzoek.
Het vermoeden bestaat dat de daders gemikt hadden op goud en gouddelvers.
De 20-jarige Zyllavana Mangkoeredjo en de 56-jarige Isaak Poetisi hebben donderdagmiddag het leven gelaten bij een gewapende roofoverval op de Krakaweg nabij de Sabakoebrug. Beiden kwamen terug van dienst, met twee collega’s, vanuit de concessies van Boss Interprises NV. Volgens Narpath Bissumbhar, directeur van Boss Enterprises, zouden deze werknemers worden afgelost, aldus het Dagblad Suriname vandaag, zaterdag 9 juni 2018.
Zij waren op weg naar huis. De directeur betreurt het geval ten zeerste en wenst alle nabestaanden sterkte toe. Volgens Bissumbhar waren zijn vier werknemers, te weten een projectmanager en drie medewerkers, onderweg naar Paramaribo.
Iets voor Zanderij zijn ze gestopt voor een voertuig dat voor hun reed. Er stapten twee gewapende mannen uit die wagen die terstond vanuit de rechterkant van het voertuig het vuur openden.
Mangkoeredjo raakte gewond aan haar hoofd. Zij zat achter de chauffeur en overleed ter plaatse. Poetisi, het tweede slachtoffer, raakte ook ernstig gewond. Hij zat naast de bestuurder. Ook de bestuurder is gewond. Hij liep een schampschot op en werd na medische behandeling huiswaarts gestuurd. De vierde persoon, die naast Mangkoeredjo zat, bleef ongedeerd.
De afdeling Kapitale Delicten van het Korps Politie Suriname is belast met het onderzoek.
Het vermoeden bestaat dat de daders gemikt hadden op goud en gouddelvers.
vrijdag 8 juni 2018
Bioloog Paul Ouboter reageert voor het eerst op recent kwikonderzoek in dorpen binnenland
'Het is niet allemaal nieuw, maar nu zijn alle resultaten bij elkaar'
'De binnenlandse bevolking in die dorpen krijgt veel te hoge kwikgehaltes in hun lichaam'
In de derde week van mei 2018 verscheen de publicatie ‘Mercury Levels in Women and Children from Interior Villages in Suriname, South America’ online op het sociaal netwerk voor internationale wetenschappers. De publicatie gaat over de relatief hoge kwikgehaltes die gevonden zijn in haarmonsters van vrouwen en kinderen in vijf Surinaamse dorpen.
'Het is niet allemaal nieuw', zegt de wetenschapper en auteur Paul Ouboter vandaag, vrijdag 8 oktober 2018, op Starnieuws. 'Maar, nu zijn alle resultaten bij elkaar en geeft de publicatie een beter beeld van de situatie. De onderzoeksrapporten waren alleen voor intern gebruik, terwijl deze publicatie nu wereldwijd te lezen is.'
Dit kopte Suriname Mirror 24 mei:
'Als je de onderzoeksperiode achterwege laat, dan is de informatie wereldwijd toch actueel, omdat je dergelijke overschrijdingen van normen vindt', licht de wetenschapper de publicatie toe. In de samenvatting staan de resultaten van het gemeten kwikgehalte te Pusugrunu en Njun Jacobkondre (2004-2005), Browsnweg (2003-2006) en te Pikin Saron en Kwakoegron (2009-2010).
'De resultaten tonen aan dat de binnenlandse bevolking in die dorpen veel te hoge kwikgehaltes in hun lichaam krijgen.'
Delen uit de rapporten zijn op verschillende momenten en gelegenheden met het groter publiek gedeeld. 'Maar, wij hebben nooit de tijd gehad om het geheel te verwerken tot een publicatie.'
Als directeur van de Nationale Zoölogische Collectie en het Centrum voor Milieu Onderzoek van de Anton de Kom Universiteit, doet Ouboter samen met zijn studenten al jaren onderzoek naar het kwikgehalte in bijvoorbeeld bodemsedimenten, in het water, in vissen en bij de mens. 'Het enige wat ik nu kan zeggen is dat er alleen maar meer kwik bijkomt, dat maakt dat je zou denken dat het wel erger is geworden.'
In de publicatie zijn alle gegevens van de vijf dorpen samengevat. Er is gekeken naar de gehaltes in het haar en het bloed van de dorpelingen en de norm van de Verenigde Staten (VS). Er is een vergelijking gedaan met een onderzoek in heel VS en met die van de Staat Louisiana, omdat de lokalen daar veel vis eten. 'Ook al zit daar geen goudwinning, maar in vis zitten kwikgehaltes', legt Ouboter uit. In de hele wereld wordt kwik gebruikt en dat komt vrij in de atmosfeer en vervolgens in de zee. 'Van een aantal zeevissen, zoals tonijn, is het bekend dat zij hoge kwikgehaltes hebben.'
In de kleinschalige goudwinning in Suriname wordt veel kwik gebruikt dat als een gevaarlijke neurotoxische stof op het zenuwstelsel werkt. Vooral op dat van het ongeboren kind en het opgroeiende kind, als dat teveel kwik naar binnen krijgt, dan kunnen er ernstige zenuwbeschadigingen ontstaan. 'Voor vrouwen die denken zwanger te worden, zou dat een waarschuwing moeten zijn van pas op. Het advies: eet misschien tijdlang minder vis, een andere vissoort en een kleinere vis dan je gewend bent, omdat het effect kan hebben op de geestelijke ontwikkeling van het ongeboren kind.'
Ouboter werkt nu aan het Meki Tamara project waarbij vijf jaar lang wordt gekeken naar de kwikgehaltes bij zwangere vrouwen en de effecten van kwik en pesticiden op de gezondheid van moeder en kind. Het project startte in 2015 en loopt in Paramaribo, Nickerie en enkele dorpen in het binnenland, waaronder Redi Doti, Powakka, Klaaskreek, Kwamalasamutu en Apoera. Sommige van de eerder onderzochte dorpen zoals vervat in de online publicatie zitten ook dit project, geeft Ouboter aan. Het rijstdistrict is meegenomen, omdat er veel met metalen en pesticiden wordt gewerkt. De bron is iets anders dan het binnenland.
De dorpen waar het onderzoek loopt zijn geselecteerd op basis van het aantal geboortes en niet op vermoedelijke hoge kwikvoorkomens, aldus Ouboter. 'Zelf had ik graag Witagron eraan toegevoegd, omdat de Coppename ook vrij veel kwik heeft dat met de wind meekomt. Maar er worden haast geen kinderen daar geboren.'
Het onderzoeksteam zit nu in het derde onderzoekjaar en krijgt steeds meer haar- en bloedsamples binnen voor analyse. Naast de dieetanalyse worden er ook neuropsychologische testen gedaan om te kijken of de hoge kwikgehaltes zich ook vertalen in neurologische problemen. Ouboter is zuinig met de informatie over de eerste waarnemingen. 'In een presentatie heb ik gezien dat de waarden in het binnenland verhoogd zijn ten opzichte van die van Paramaribo en Nickerie. Het is net zo zorgwekkend als het resultaat dat wij publiceerden.'
Ouboter stelt in het vooruitzicht dat er aan de hand van de Meki Tamara onderzoeksresultaten gerichte bewustzijnscampagnes komen. Vooruitlopend op die voorlichting adviseert hij vrouwen die zwanger denken te worden, bepaalde vissoorten zoals anjumara en pireng niet te eten, 'vermijd zoveel mogelijk roofvissen' en gebruik andere eiwitbronnen. Stedelingen eten ook roofvissen en zeevis zoals tonijn en haaien, merkt hij op, 'en de goudopkoopbedrijven - vooral Paramaribo-Noord - lozen kwik in de atmosfeer die ingeademd wordt'. Voor wie zwanger wil worden is misschien aan te raden eerst de hoogte van je kwikgehalte in het lichaam te meten of te verhuizen.
'De eerdere kwikonderzoeken gefinancierd door WWF Guianas, zijn in workshops besproken, terwijl de onderzoeksresultaten van Brownsweg zijn omgezet in bewustszijncampagnes voor de lokalen. De eerste twee onderzoeken waren een gelegenheidsproject geweest – wij deden milieuonderzoek voor WWF Guianas in de Greenstone Belt waar de meeste kleinschalige goudwinningactiviteiten plaatsvinden, en wij wilden weten wat het effect was op de plaatselijke bevolking.'
'In het goudwinningsgebied Njun Jacobkondre stonden de mensen in de rij om mee te doen, terwijl men in Poesoegroenoe moeite had om genoeg mensen te vinden. Men vond dat ze niet in een goudwinningsgebied zaten en dus geen kwikprobleem kennen. Uiteindelijk bleek juist dat dorp de hoogste kwikgehaltes te hebben.'
'Aan de hand van dat rapport vroegen dorpelingen van Brownsweg om ook hun dorpen te onderzoeken. Er is daar gedetailleerd gekeken naar hoeveel kwik er in de vissen van het stuwmeer zit en hoeveel kwik er in het haar van de plaatselijke bevolking voorkomt. Er vond ook een uitgebreide dieetanalyse plaats.' De onderzoekers gingen elke dag bij ieder huishouden langs om te weten wat men at: de vissoort en afmeting en hoeveel men consumeerde. Tegelijk werden de vissen in de rivier ook gemeten op het kwikgehalte. De vissen accumuleren het kwik door het leven. Hoe ouder de vis des te meer kwik, legt Ouboter uit.
'Je kunt dan kijken naar de intake van iemand: hoeveel vis eet hij per dag, in een week en maand en je kunt dan een berekening maken of hij in de gevarenzone begint te komen. Voor de kwikanalyse werkten de studenten met haarmonsters. Er werd een plukje haar bij elkaar gebonden en bij de wortel afgeknipt en vervolgens in een zakje gedaan voor labonderzoek in de stad. Het Brownswegonderzoek was onderverdeeld in subdorpen en het dorp dat grenst aan het stuwmeer had de hoogste kwikgehaltes.'
Ter informatie:
Al in 2005 is onderzoek gedaan in Kwakoegron en toen bleek al, dat bewoners een te hoog kwikgehalte in het lichaam hadden, maar met de resultaten van dat onderzoek is nooit iets gedaan..... en tot de dag van vandaag vindt kwik zijn weg via de Sarmaccarivier naar de bevolking.
Lees ook dit:
(Suriname Mirror/Starnieuws/Issuu-Suriname Mirror)
'De binnenlandse bevolking in die dorpen krijgt veel te hoge kwikgehaltes in hun lichaam'
In de derde week van mei 2018 verscheen de publicatie ‘Mercury Levels in Women and Children from Interior Villages in Suriname, South America’ online op het sociaal netwerk voor internationale wetenschappers. De publicatie gaat over de relatief hoge kwikgehaltes die gevonden zijn in haarmonsters van vrouwen en kinderen in vijf Surinaamse dorpen.
'Het is niet allemaal nieuw', zegt de wetenschapper en auteur Paul Ouboter vandaag, vrijdag 8 oktober 2018, op Starnieuws. 'Maar, nu zijn alle resultaten bij elkaar en geeft de publicatie een beter beeld van de situatie. De onderzoeksrapporten waren alleen voor intern gebruik, terwijl deze publicatie nu wereldwijd te lezen is.'
Dit kopte Suriname Mirror 24 mei:
'Als je de onderzoeksperiode achterwege laat, dan is de informatie wereldwijd toch actueel, omdat je dergelijke overschrijdingen van normen vindt', licht de wetenschapper de publicatie toe. In de samenvatting staan de resultaten van het gemeten kwikgehalte te Pusugrunu en Njun Jacobkondre (2004-2005), Browsnweg (2003-2006) en te Pikin Saron en Kwakoegron (2009-2010).
'De resultaten tonen aan dat de binnenlandse bevolking in die dorpen veel te hoge kwikgehaltes in hun lichaam krijgen.'
Delen uit de rapporten zijn op verschillende momenten en gelegenheden met het groter publiek gedeeld. 'Maar, wij hebben nooit de tijd gehad om het geheel te verwerken tot een publicatie.'
Als directeur van de Nationale Zoölogische Collectie en het Centrum voor Milieu Onderzoek van de Anton de Kom Universiteit, doet Ouboter samen met zijn studenten al jaren onderzoek naar het kwikgehalte in bijvoorbeeld bodemsedimenten, in het water, in vissen en bij de mens. 'Het enige wat ik nu kan zeggen is dat er alleen maar meer kwik bijkomt, dat maakt dat je zou denken dat het wel erger is geworden.'
In de publicatie zijn alle gegevens van de vijf dorpen samengevat. Er is gekeken naar de gehaltes in het haar en het bloed van de dorpelingen en de norm van de Verenigde Staten (VS). Er is een vergelijking gedaan met een onderzoek in heel VS en met die van de Staat Louisiana, omdat de lokalen daar veel vis eten. 'Ook al zit daar geen goudwinning, maar in vis zitten kwikgehaltes', legt Ouboter uit. In de hele wereld wordt kwik gebruikt en dat komt vrij in de atmosfeer en vervolgens in de zee. 'Van een aantal zeevissen, zoals tonijn, is het bekend dat zij hoge kwikgehaltes hebben.'
In de kleinschalige goudwinning in Suriname wordt veel kwik gebruikt dat als een gevaarlijke neurotoxische stof op het zenuwstelsel werkt. Vooral op dat van het ongeboren kind en het opgroeiende kind, als dat teveel kwik naar binnen krijgt, dan kunnen er ernstige zenuwbeschadigingen ontstaan. 'Voor vrouwen die denken zwanger te worden, zou dat een waarschuwing moeten zijn van pas op. Het advies: eet misschien tijdlang minder vis, een andere vissoort en een kleinere vis dan je gewend bent, omdat het effect kan hebben op de geestelijke ontwikkeling van het ongeboren kind.'
Ouboter werkt nu aan het Meki Tamara project waarbij vijf jaar lang wordt gekeken naar de kwikgehaltes bij zwangere vrouwen en de effecten van kwik en pesticiden op de gezondheid van moeder en kind. Het project startte in 2015 en loopt in Paramaribo, Nickerie en enkele dorpen in het binnenland, waaronder Redi Doti, Powakka, Klaaskreek, Kwamalasamutu en Apoera. Sommige van de eerder onderzochte dorpen zoals vervat in de online publicatie zitten ook dit project, geeft Ouboter aan. Het rijstdistrict is meegenomen, omdat er veel met metalen en pesticiden wordt gewerkt. De bron is iets anders dan het binnenland.
De dorpen waar het onderzoek loopt zijn geselecteerd op basis van het aantal geboortes en niet op vermoedelijke hoge kwikvoorkomens, aldus Ouboter. 'Zelf had ik graag Witagron eraan toegevoegd, omdat de Coppename ook vrij veel kwik heeft dat met de wind meekomt. Maar er worden haast geen kinderen daar geboren.'
Het onderzoeksteam zit nu in het derde onderzoekjaar en krijgt steeds meer haar- en bloedsamples binnen voor analyse. Naast de dieetanalyse worden er ook neuropsychologische testen gedaan om te kijken of de hoge kwikgehaltes zich ook vertalen in neurologische problemen. Ouboter is zuinig met de informatie over de eerste waarnemingen. 'In een presentatie heb ik gezien dat de waarden in het binnenland verhoogd zijn ten opzichte van die van Paramaribo en Nickerie. Het is net zo zorgwekkend als het resultaat dat wij publiceerden.'
Ouboter stelt in het vooruitzicht dat er aan de hand van de Meki Tamara onderzoeksresultaten gerichte bewustzijnscampagnes komen. Vooruitlopend op die voorlichting adviseert hij vrouwen die zwanger denken te worden, bepaalde vissoorten zoals anjumara en pireng niet te eten, 'vermijd zoveel mogelijk roofvissen' en gebruik andere eiwitbronnen. Stedelingen eten ook roofvissen en zeevis zoals tonijn en haaien, merkt hij op, 'en de goudopkoopbedrijven - vooral Paramaribo-Noord - lozen kwik in de atmosfeer die ingeademd wordt'. Voor wie zwanger wil worden is misschien aan te raden eerst de hoogte van je kwikgehalte in het lichaam te meten of te verhuizen.
'De eerdere kwikonderzoeken gefinancierd door WWF Guianas, zijn in workshops besproken, terwijl de onderzoeksresultaten van Brownsweg zijn omgezet in bewustszijncampagnes voor de lokalen. De eerste twee onderzoeken waren een gelegenheidsproject geweest – wij deden milieuonderzoek voor WWF Guianas in de Greenstone Belt waar de meeste kleinschalige goudwinningactiviteiten plaatsvinden, en wij wilden weten wat het effect was op de plaatselijke bevolking.'
'In het goudwinningsgebied Njun Jacobkondre stonden de mensen in de rij om mee te doen, terwijl men in Poesoegroenoe moeite had om genoeg mensen te vinden. Men vond dat ze niet in een goudwinningsgebied zaten en dus geen kwikprobleem kennen. Uiteindelijk bleek juist dat dorp de hoogste kwikgehaltes te hebben.'
'Aan de hand van dat rapport vroegen dorpelingen van Brownsweg om ook hun dorpen te onderzoeken. Er is daar gedetailleerd gekeken naar hoeveel kwik er in de vissen van het stuwmeer zit en hoeveel kwik er in het haar van de plaatselijke bevolking voorkomt. Er vond ook een uitgebreide dieetanalyse plaats.' De onderzoekers gingen elke dag bij ieder huishouden langs om te weten wat men at: de vissoort en afmeting en hoeveel men consumeerde. Tegelijk werden de vissen in de rivier ook gemeten op het kwikgehalte. De vissen accumuleren het kwik door het leven. Hoe ouder de vis des te meer kwik, legt Ouboter uit.
'Je kunt dan kijken naar de intake van iemand: hoeveel vis eet hij per dag, in een week en maand en je kunt dan een berekening maken of hij in de gevarenzone begint te komen. Voor de kwikanalyse werkten de studenten met haarmonsters. Er werd een plukje haar bij elkaar gebonden en bij de wortel afgeknipt en vervolgens in een zakje gedaan voor labonderzoek in de stad. Het Brownswegonderzoek was onderverdeeld in subdorpen en het dorp dat grenst aan het stuwmeer had de hoogste kwikgehaltes.'
Ter informatie:
Al in 2005 is onderzoek gedaan in Kwakoegron en toen bleek al, dat bewoners een te hoog kwikgehalte in het lichaam hadden, maar met de resultaten van dat onderzoek is nooit iets gedaan..... en tot de dag van vandaag vindt kwik zijn weg via de Sarmaccarivier naar de bevolking.
Lees ook dit:
(Suriname Mirror/Starnieuws/Issuu-Suriname Mirror)
dinsdag 5 juni 2018
Goudzoekers niet blij met slechte arbeidsomstandigheden politie in binnenland
'De politie kan niet voor onze veiligheid zorgen, omdat ze de middelen niet krijgt van overheid'
'Belangrijke controlepost Stolkertsijver ondergebracht in container met slechte ventilatie en sanitaire voorzieningen'
Kleinschalige goudzoekers vinden, dat door de stiefmoederlijke behandeling die de politie krijgt, deze niet adequaat kan zorgen voor veiligheid in de gebieden waar zij werken. Slechte accommodatie inclusief gebrekkige sanitaire voorzieningen en transportmiddelen leiden ertoe, dat politieagenten hun werkzaamheden niet naar behoren kunnen verrichten. Hierin dient snel verandering te komen, zegt Wesley Rozenhout, voorzitter van de Federatie van Kleinschalige Gouddelvers in Suriname, vandaag, dinsdag 5 juni 2018, in de Ware Tijd.
'Wij maken elke dag mee dat de politieagenten bereid zijn zich in te zetten om voor onze veiligheid te zorgen, maar door de gebrekkige middelen zijn ze aan handen en voeten gebonden. Bij de post te Stolkertsijver moeten agenten in de stromende regen voertuigen controleren, terwijl met een kleine investering een overkapping geplaatst zou kunnen worden', zegt de voorzitter.
Hij vraagt zich af hoe het komt, dat een belangrijke controlepost als Stolkertsijver 'nog steeds is ondergebracht in een container met slechte ventilatie en sanitaire voorzieningen'. De 'mensonwaardige' werkomstandigheden en locaties zorgen volgens Rozenhout voor demotivatie bij politieagenten.
Niet alleen te Stolkertsijver, maar ook te Snesikondre, Langatabiki, Atjoni en Antonio Branco is het bar en boos wat betreft de werkomstandigheden en faciliteiten voor de politie. 'In sommige gevallen zetten de mensen hun eigen voertuigen in, maar dat zou eigenlijk niet mogen. De Staat moet ervoor zorgen, dat de politie goed uitgeruste dienstvoertuigen ter beschikking heeft omdat het werk van de Staat is dat ze verricht', stelt de voorzitter.
Volgens hem zijn berovingen van goudzoekers en anderen die naar en van de goudvelden komen schering en inslag. Rozenhout: 'De politie kan niet voor onze veiligheid zorgen, omdat ze de middelen niet krijgt van de overheid.'
Hij pleit ervoor, dat een deel van de belastingen die uit de goudsector wordt gehaald, wordt geïnvesteerd in betere accommodatie, faciliteiten en uitrusting voor de politie in het binnenland. In veel gevallen is de politie, om te kunnen functioneren, afhankelijk van de goodwill van ondernemers en anderen in de gebieden waar ze opereren.
Bij aangifte van strafbare feiten, zoals berovingen, kan de politie vaak niet onmiddellijk uitrukken, omdat er geen boot of voertuig is. Tegen de tijd dat transport is gemobiliseerd, 'zijn de daders al lang weg'. Het komt zelfs voor, zegt de voorzitter, dat personen per chartervlucht naar het binnenland gaan, berovingen plegen en weer ongestoord met het vliegtuig richting Paramaribo vertrekken. 'Ze stappen op Zorg en Hoop gewoon uit het vliegtuig en wandelen weg, omdat daar totaal geen controle is', aldus Rozenhout.
De federatie voert regelmatig overleg met de autoriteiten en wordt bij veel zaken betrokken, zegt de voorzitter, maar op het stuk van veiligheid laat de overheid het schromelijk afweten.
'Belangrijke controlepost Stolkertsijver ondergebracht in container met slechte ventilatie en sanitaire voorzieningen'
Kleinschalige goudzoekers vinden, dat door de stiefmoederlijke behandeling die de politie krijgt, deze niet adequaat kan zorgen voor veiligheid in de gebieden waar zij werken. Slechte accommodatie inclusief gebrekkige sanitaire voorzieningen en transportmiddelen leiden ertoe, dat politieagenten hun werkzaamheden niet naar behoren kunnen verrichten. Hierin dient snel verandering te komen, zegt Wesley Rozenhout, voorzitter van de Federatie van Kleinschalige Gouddelvers in Suriname, vandaag, dinsdag 5 juni 2018, in de Ware Tijd.
'Wij maken elke dag mee dat de politieagenten bereid zijn zich in te zetten om voor onze veiligheid te zorgen, maar door de gebrekkige middelen zijn ze aan handen en voeten gebonden. Bij de post te Stolkertsijver moeten agenten in de stromende regen voertuigen controleren, terwijl met een kleine investering een overkapping geplaatst zou kunnen worden', zegt de voorzitter.
Hij vraagt zich af hoe het komt, dat een belangrijke controlepost als Stolkertsijver 'nog steeds is ondergebracht in een container met slechte ventilatie en sanitaire voorzieningen'. De 'mensonwaardige' werkomstandigheden en locaties zorgen volgens Rozenhout voor demotivatie bij politieagenten.
Niet alleen te Stolkertsijver, maar ook te Snesikondre, Langatabiki, Atjoni en Antonio Branco is het bar en boos wat betreft de werkomstandigheden en faciliteiten voor de politie. 'In sommige gevallen zetten de mensen hun eigen voertuigen in, maar dat zou eigenlijk niet mogen. De Staat moet ervoor zorgen, dat de politie goed uitgeruste dienstvoertuigen ter beschikking heeft omdat het werk van de Staat is dat ze verricht', stelt de voorzitter.
Volgens hem zijn berovingen van goudzoekers en anderen die naar en van de goudvelden komen schering en inslag. Rozenhout: 'De politie kan niet voor onze veiligheid zorgen, omdat ze de middelen niet krijgt van de overheid.'
Hij pleit ervoor, dat een deel van de belastingen die uit de goudsector wordt gehaald, wordt geïnvesteerd in betere accommodatie, faciliteiten en uitrusting voor de politie in het binnenland. In veel gevallen is de politie, om te kunnen functioneren, afhankelijk van de goodwill van ondernemers en anderen in de gebieden waar ze opereren.
Bij aangifte van strafbare feiten, zoals berovingen, kan de politie vaak niet onmiddellijk uitrukken, omdat er geen boot of voertuig is. Tegen de tijd dat transport is gemobiliseerd, 'zijn de daders al lang weg'. Het komt zelfs voor, zegt de voorzitter, dat personen per chartervlucht naar het binnenland gaan, berovingen plegen en weer ongestoord met het vliegtuig richting Paramaribo vertrekken. 'Ze stappen op Zorg en Hoop gewoon uit het vliegtuig en wandelen weg, omdat daar totaal geen controle is', aldus Rozenhout.
De federatie voert regelmatig overleg met de autoriteiten en wordt bij veel zaken betrokken, zegt de voorzitter, maar op het stuk van veiligheid laat de overheid het schromelijk afweten.
Abonneren op:
Posts (Atom)