zaterdag 22 juni 2013

Minister Belfort wil permanente politiepost bij goudvelden in Selakreekgebied

Selakreekgebied broeinest van criminaliteit

Niet iedereen in gebied blij met komst politie

22-06-2013


Paramaribo - Minister Edward Belfort van Justitie en Politie streeft naar een permanente vestiging van politie-eenheden op de populaire goudvelden langs de Selakreek in Zuidoost-Suriname. Vanwege de grote afwezigheid van politieagenten in het achterland en zeker op de goudvelden, lenen de gebieden rondom de lucratieve goudmijnen zich goed voor ongebreidelde uitwassen van criminaliteit en als toevluchtsoord voor voortvluchtige criminelen. Het is er bovendien ook een broeiplek voor illegaal vuurwapenbezit, drugs, prostitutie en mensenhandel.

Goudzoekers en ondernemers in het achterland riskeren éénmaal 24 uur te worden beroofd, terwijl elk geld- en.of goudtransport richting Paramaribo abrupt en dramatisch kan worden beëindigd.

Belfort zei woensdag op de openingsdag van een vierhoeksseminar van Suriname, Frans-Guyana, Guyana en Brazilië over de gezamenlijke aanpak voor grensoverschrijdende en georganiseerde misdaad, dat criminelen nergens op het Surinaams grondgebied met rust zullen worden gelaten. Hij noemde het plan voor permanente politieaanwezigheid in de goudvelden tijdens een vraaggesprek met journalisten.

De aankondiging van politievestiging te Sela is door sommigen in de regio verwelkomd, maar wordt door anderen gehaat. Goudzoeker Loetie zegt in een telefoongesprek met De West vanuit Paa Siton, de aanmeerlocatie op weg naar Sela: ‘Ik ben blij met de komst van de politie. Als het aan mij lag had de politie zich allang hier gevestigd. Niet iedereen hier ondersteunt mijn standpunt in deze, maar het kan me weinig schelen. Ik kom hier om te werken en om geld te maken, ik heb dus niets te vrezen voor de politie. Ik moet zorgen dat ik de wet niet overtreed. Dus met de politie in de buurt voel ik me juist veiliger. Het zou goed zijn als de politie detachementen had op alle goudvelden.’

De goudzoeker staat niet alleen. Een basya, die niet bij naam genoemd wenst te worden, vult hem aan. ‘Zo hoort het. Waar veel mensen bijeen komen, kan altijd iets verkeerd gaan. En als de politie er niet bij is, dan geld de wet van de sterkste. Dat kunnen we hier niet gebruiken. Dit is vaker onderwerp geweest op vergaderingen van traditionele gezagdragers, maar ook op dat forum heb je voor- en tegenstanders. Daarom wil ik mijn naam niet noemen. Het lijkt alsof sommige van mijn collega’s eten uit de hand van de bandieten. Noch het binnenland, noch Sela mag een veilige schuilplaats worden voor boeven uit andere delen van het land.’

Politierazzia’s sinds vorige week te Sela bevestigen het voornemen van Belfort, al kan niet iedereen zich daarin vinden. Arlando, die bijna de helft van het jaar te zien is op en rondom verschillende goudvelden in het Tapanahonigebied, maar niet kan zeggen wat voor werk hij precies doet, reageert woedend op de komst van de politie. ‘Mek den man wai so. De agenten komen hier gewoon om mensen te djensen. Alles is rustig hier in de jungle, we hebben geen agenten nodig hier. Dja na fu mek paki, de politie moet niet hier komen bemoeien.’

Goudzoekers zien mannen als Arlando als de potentiële rovers en/of degenen informatie over geld en goudtransporten verklikken aan gewapende bendes. Deze categorie mannen zou rondom de goudkampen rondhangen, zonder een duidelijke activiteit. Sommigen hunner zouden voortvluchtigen uit Paramaribo zijn, en proberen iedereen op de goudvelden zoet te houden zodat ze er kunnen blijven, aangezien Paramaribo te heet is onder hun voeten.

De recente politieinvallen te Sela waren volgens ooggetuigen soms erg hardhandig. Een boothouder die regelmatig vracht afzet bij Paa Siton denkt dat de verhoogde zichtbaarheid van de politie is versneld na de arrestaties van een man en een vrouw die een minderjarig meisje uit de stad naar de goudvelden hadden gelokt onder het voorwendsel dat ze in een winkel zou werken. Eenmaal daar aangekomen werd ze onder druk gezet en verplicht tot prostitutie in een plaatselijk ‘cabaret’, zoals de hoerententjes op de goudvelden beter bekend staan.

Het Britse Hunter Bay Minerals is een van de buitenlandse ondernemingen actief in het Selakreekgebied.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten