Illegale goudzoekers nemen buitensporige risico’s bij stuwmeer en Afobakadam

Het vervuilde water van het stuwmeer. (Bron foto: Ronny Asabina)

Dreigende taal van Commissie Ordening Goudsector

Commissie, Suralco en politie en leger werken aan oplossing.....,
maar dreigende woorden zijn vaker geuit

30-09-2014


Paramaribo - ‘De totale samenleving moet haar stem laten horen tegen illegale goudwinning in en rond het Van Blommesteinmeer. Het moet voor iedereen duidelijk zijn wat wel en niet mag. Als samenleving mogen wij niet toestaan dat er spelletjes worden gespeeld rond de Afobakadam’, zegt minister Jim Hok van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) vandaag, dinsdag 30 september 2014, in de Ware Tijd.

Het hoofd van de Commissie Ordening Goudsector (COG), Gerold Dompig, en de districtscommissaris van Brokopondo, Ivonne Pinas, waarschuwden vorige week weer voor de ondermijning van het Van Blommesteinmeer. Er wordt vooral bij de hulpdammen van het meer illegaal goud gewonnen. Daarnaast worden kreken rond het meer afgedamd door de delvers.

‘Als één van de hulpdammen het begeeft kan Paramaribo twee meter onder water komen te zitten’, stelt Dompig. Er wordt ook gevreesd dat houtdelen of grote rotsblokken vrij zullen komen tijdens de illegale goudwinning. Als deze terechtkomen in één van de zes megastroomturbines van Suralco, zou de schade voor zowel het bauxietbedrijf als het land niet te overzien zijn.

Hok maakt duidelijk, dat de regering nu voor een andere benadering kiest om de plaatselijke bevolking van het gevaar te overtuigen. De commissie heeft de krachten gebundeld met de Suralco en de gewapende machten om een duurzame oplossing te bereiken.

Districtscommissaris Pinas is bezig een ‘gran krutu’ te organiseren met alle dignitarissen om ook van hen medewerking te verkrijgen om alle goudactiviteiten in en rond het stuwmeer te verbieden.

Noot:

Natuurlijk is het goed als er eindelijk eens opgetreden gaat worden tegen illegale goudzoekers rond het stuwmeer. Maar, hoe lang hebben de autoriteiten hun ogen dichtgeknepen als het gaat om goudwinningsactiviteiten op en rond het stuwmeer? Ook in het meer wordt met behulp van goudpontons, de zogenoemde skalians, naar goud gezocht. De bodem wordt verwoest en het water in het meer wordt met de dag troebeler en smeriger. 

In het verleden zijn echter vaker harde woorden geuit vanuit Paramaribo, maar uiteindelijk blijken telkenmale de goudzoekers de strijd te winnen. Immers, wanneer ze ergens zijn verdreven/verwijderd keren ze gewoon binnen de kortste keren weer terug. Goudzoekers lijken een welhaast anarchistisch bestaan te leven, wars van wet- en regelgeving. Zij blijven doorgaan met hun milieu vernietigende activiteiten, zij blijven doorgaan met het gebruik van kwik, simpelweg omdat de autoriteiten daar niet tegen optreden.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen en benadrukken: nog nooit zijn politie en leger onaangekondigd op bezoek geweest op goudvelden om kwik in beslag te nemen en om gebruikers ervan te beboeten. De eerste goudzoeker die kwik gebruikt moet nog voor een rechter verschijnen.

De regering gedoogt, de regering kijkt toe, de regering accepteert met dichtgeknepen ogen. Een werkelijk daadkrachtig optreden is er tot de dag van vandaag nog nooit geweest. Ook de Clean Sweep acties enkele jaren geleden, onder de regering Venetiaan, hebben geen zoden aan de dijk gezet.

Een 'gran kuru' zoals districtscommissaris Ivonne Pinas van plan is te beleggen, zet ook geen zoden aan de dijk. Iedereen weet dat illegale goudzoekers illegaal aan het werk zijn. Wat zij doen is dus niet toegestaan, wat zij doen is dus verboden. Daarvoor hoeft geen 'gran krutu' te worden gehouden. Die illegale goudzoekers moeten eens stuk voor stuk worden gearresteerd, omdat ze de wet overtreden. Maar, dat gebeurt nooit.....
Kortom, het wordt tijd voor echte actie en niet alleen dreigende en zinloze taal.

Illegale goudzoekers nemen buitensporige risico’s bij stuwmeer en Afobakadam

Het vervuilde water van het stuwmeer. (Bron foto: Ronny Asabina)

Dreigende taal van Commissie Ordening Goudsector

Commissie, Suralco en politie en leger werken aan oplossing.....,
maar dreigende woorden zijn vaker geuit

30-09-2014


Paramaribo - ‘De totale samenleving moet haar stem laten horen tegen illegale goudwinning in en rond het Van Blommesteinmeer. Het moet voor iedereen duidelijk zijn wat wel en niet mag. Als samenleving mogen wij niet toestaan dat er spelletjes worden gespeeld rond de Afobakadam’, zegt minister Jim Hok van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) vandaag, dinsdag 30 september 2014, in de Ware Tijd.

Het hoofd van de Commissie Ordening Goudsector (COG), Gerold Dompig, en de districtscommissaris van Brokopondo, Ivonne Pinas, waarschuwden vorige week weer voor de ondermijning van het Van Blommesteinmeer. Er wordt vooral bij de hulpdammen van het meer illegaal goud gewonnen. Daarnaast worden kreken rond het meer afgedamd door de delvers.

‘Als één van de hulpdammen het begeeft kan Paramaribo twee meter onder water komen te zitten’, stelt Dompig. Er wordt ook gevreesd dat houtdelen of grote rotsblokken vrij zullen komen tijdens de illegale goudwinning. Als deze terechtkomen in één van de zes megastroomturbines van Suralco, zou de schade voor zowel het bauxietbedrijf als het land niet te overzien zijn.

Hok maakt duidelijk, dat de regering nu voor een andere benadering kiest om de plaatselijke bevolking van het gevaar te overtuigen. De commissie heeft de krachten gebundeld met de Suralco en de gewapende machten om een duurzame oplossing te bereiken.

Districtscommissaris Pinas is bezig een ‘gran krutu’ te organiseren met alle dignitarissen om ook van hen medewerking te verkrijgen om alle goudactiviteiten in en rond het stuwmeer te verbieden.

Noot:

Natuurlijk is het goed als er eindelijk eens opgetreden gaat worden tegen illegale goudzoekers rond het stuwmeer. Maar, hoe lang hebben de autoriteiten hun ogen dichtgeknepen als het gaat om goudwinningsactiviteiten op en rond het stuwmeer? Ook in het meer wordt met behulp van goudpontons, de zogenoemde skalians, naar goud gezocht. De bodem wordt verwoest en het water in het meer wordt met de dag troebeler en smeriger. 

In het verleden zijn echter vaker harde woorden geuit vanuit Paramaribo, maar uiteindelijk blijken telkenmale de goudzoekers de strijd te winnen. Immers, wanneer ze ergens zijn verdreven/verwijderd keren ze gewoon binnen de kortste keren weer terug. Goudzoekers lijken een welhaast anarchistisch bestaan te leven, wars van wet- en regelgeving. Zij blijven doorgaan met hun milieu vernietigende activiteiten, zij blijven doorgaan met het gebruik van kwik, simpelweg omdat de autoriteiten daar niet tegen optreden.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen en benadrukken: nog nooit zijn politie en leger onaangekondigd op bezoek geweest op goudvelden om kwik in beslag te nemen en om gebruikers ervan te beboeten. De eerste goudzoeker die kwik gebruikt moet nog voor een rechter verschijnen.

De regering gedoogt, de regering kijkt toe, de regering accepteert met dichtgeknepen ogen. Een werkelijk daadkrachtig optreden is er tot de dag van vandaag nog nooit geweest. Ook de Clean Sweep acties enkele jaren geleden, onder de regering Venetiaan, hebben geen zoden aan de dijk gezet.

Een 'gran kuru' zoals districtscommissaris Ivonne Pinas van plan is te beleggen, zet ook geen zoden aan de dijk. Iedereen weet dat illegale goudzoekers illegaal aan het werk zijn. Wat zij doen is dus niet toegestaan, wat zij doen is dus verboden. Daarvoor hoeft geen 'gran krutu' te worden gehouden. Die illegale goudzoekers moeten eens stuk voor stuk worden gearresteerd, omdat ze de wet overtreden. Maar, dat gebeurt nooit.....
Kortom, het wordt tijd voor echte actie en niet alleen dreigende en zinloze taal.

Colombian miners ordered to hand back land to Embera Katio tribe this week

An Embera girl. (Photo: IC Magazine)

Colombian miners ordered to hand back land to natives this week

29-09-2014  coal.steelguru.com
(mining.com)


It is reported that a Colombian legal tribunal ordered 11 gold mining companies this week to stop operations in the northwest of the country and return the land to Embera Katio tribe, which used to live in the area.

The ruling, RCN reports (in Spanish), is the first of its kind in the South American nation. It restores a 50,000-hectare in the West coast Choco department to the about 7,300 Embera people, which were forced out over the past five years by illegal and violent armed groups.

The decision orders the National Mining Agency, in coordination with the military, to "remove people from outside the community who are carrying out mining activities within the reserve," a unit of Colombia’s Ministry of Agriculture and Rural Development said in a statement Thursday (in Spanish).

The ruling rescinds any titles and concessions to the area held by companies, include South Africa's AngloGold Ashanti (NYSE:AU), (JSE:ANG) and local firms Exploraciones Choco Colombia, Gongora and El Molino.

According to the United Nations, the coal and gold-rich country has 87 native tribes, with a bit over 1.3 million members. They are said to be at risk of disappearing because of Colombia’s half-century armed conflict between the government and the FARC, also known as the Revolutionary Armed Forces of Colombia, which has killed over 200,000 people and displaced millions.

Mr Juan Manuel Santos Calderon President of Colombia said that his government believes the country would soon be at peace. He has already made peace deals with the FARC and the National Liberation Army, another rebel group, his top political priority.

“If we achieve this -a goal that Colombians have unsuccessfully sought for so long - then there is hope for peace in any part of the world, despite how difficult things can seem right now", he said in a speech addressing the UN General Assembly.

Mr Santos took the oath of office last month for a second four-year term vowing to finally end the conflict, after an election campaign widely viewed as a referendum on the peace process.

Colombian miners ordered to hand back land to Embera Katio tribe this week

An Embera girl. (Photo: IC Magazine)

Colombian miners ordered to hand back land to natives this week

29-09-2014  coal.steelguru.com
(mining.com)


It is reported that a Colombian legal tribunal ordered 11 gold mining companies this week to stop operations in the northwest of the country and return the land to Embera Katio tribe, which used to live in the area.

The ruling, RCN reports (in Spanish), is the first of its kind in the South American nation. It restores a 50,000-hectare in the West coast Choco department to the about 7,300 Embera people, which were forced out over the past five years by illegal and violent armed groups.

The decision orders the National Mining Agency, in coordination with the military, to "remove people from outside the community who are carrying out mining activities within the reserve," a unit of Colombia’s Ministry of Agriculture and Rural Development said in a statement Thursday (in Spanish).

The ruling rescinds any titles and concessions to the area held by companies, include South Africa's AngloGold Ashanti (NYSE:AU), (JSE:ANG) and local firms Exploraciones Choco Colombia, Gongora and El Molino.

According to the United Nations, the coal and gold-rich country has 87 native tribes, with a bit over 1.3 million members. They are said to be at risk of disappearing because of Colombia’s half-century armed conflict between the government and the FARC, also known as the Revolutionary Armed Forces of Colombia, which has killed over 200,000 people and displaced millions.

Mr Juan Manuel Santos Calderon President of Colombia said that his government believes the country would soon be at peace. He has already made peace deals with the FARC and the National Liberation Army, another rebel group, his top political priority.

“If we achieve this -a goal that Colombians have unsuccessfully sought for so long - then there is hope for peace in any part of the world, despite how difficult things can seem right now", he said in a speech addressing the UN General Assembly.

Mr Santos took the oath of office last month for a second four-year term vowing to finally end the conflict, after an election campaign widely viewed as a referendum on the peace process.

Indígenas del Chocó recuperan 50.000 hectáreas que tenían mineras: Colombia

Indígenas del Chocó recuperan 50.000 hectáreas que tenían mineras

Foto: MAURICIO VÉLEZ

Tras la salida de las comunidades, la minería ilegal tomó un inusitado impulso en zonas cerca

Tribunal afirma que, a pesar del conflicto, las tierras nunca debieron ser para títulos mineros.

25-09-2014  El Tiempo, Colombia

El Tribunal Superior de Antioquia tomó una histórica decisión que protege los derechos ancestrales de los indígenas Embera Katio del Chocó, cuyas tierras eran disputadas con empresas mineras que pretendían explotar esos predios.

El Tribunal falló a favor del resguardo del río Alto Andágueda luego de que la Unidad de Restitución de Tierras pidiera que 50.000 hectáreas ubicadas en el municipio de Bagadó (Chocó) fueran entregadas a las comunidades que durante años fueron sometidas a desplazamiento, asesinatos y reclutamiento forzado por la guerrilla, los paramilitares, narcotraficantes y las bandas criminales.

El fallo señala que por cuenta de la presencia de esos grupos ilegales y de la ofensiva de las autoridades para combatirlos los indígenas terminaron desplazados en centros urbanos de Bogotá y Medellín.

La sentencia dice que a pesar de que el Incora reconoció legalmente la existencia del resguardo en diciembre de 1979, a partir de 2008 el Gobierno nacional inició “una intensa concesión de títulos mineros en áreas que traslapan con la del resguardo indígena”.

El 62 por ciento del territorio indígena fue entregado a 11 mineras legalmente constituidas y además tras la salida de las comunidades “la minería ilegal tomó inusitado impulso amparado por grupos al margen de la ley contribuyendo a la grave devastación ambiental del territorio indígena”.

La Unidad de Tierras pidió restituir los predios a las 33 comunidades que hacen presencia en la zona y que fueron despojadas de su territorio, pues se declarará la nulidad de los títulos mineros. Durante el proceso la compañía Continental Gold Limited Sucursal Colombia se opuso a esas peticiones y señaló que no había nexo entre la victimización de los indígenas y la entrega de los títulos mineros.

Las empresas Exploraciones Chocó Colombia y la Sociedad Anglogold Ashanti señalaron que “los títulos mineros no están vinculados al conflicto armado interno” y que las compañías no habían sido responsables del despojo.

El Tribunal consideró que la protección de las comunidades indígenas es “ancestral y sagrada” y que es evidente que esos grupos étnicos fueron objeto de graves violaciones a los derechos humanos.

Igualmente cuestiona que los proyectos mineros que se desarrollan en la zona “podría incrementar los daños y cambios sociales, como la ocupación de sus tierras fundamentales, el desalojo, la migración y el agotamiento de recursos necesarios para su subsistencia”.

Agrega que los habitantes del resguardo no fueron consultados frente a la decisión de explorar las minas de oro que se encuentran en su territorio y advierte a la Agencia Nacional Minera que esa consulta previa “debe respetarse”.

En el fallo, el Tribunal ordena a las autoridades garantizar el retorno de las comunidades indígenas a sus territorios y da un plazo de seis meses para que se realicen estudios que midan el impacto de la minería legal e ilegal sobre el medioambiente de la región.

Si esos exámenes demuestran que hubo daño a la zona, se da un nuevo plazo de seis meses para adelantar planes de control y recuperación de la región afectada.

Además, se ordena al Centro de Memoria Histórica que documente el caso en ejercicio del derecho a la verdad, la justicia y la no repetición y encarga a la Defensoría y la Procuraduría de hacerle seguimiento para que la decisión se cumpla.

Indígenas del Chocó recuperan 50.000 hectáreas que tenían mineras: Colombia

Indígenas del Chocó recuperan 50.000 hectáreas que tenían mineras

Foto: MAURICIO VÉLEZ

Tras la salida de las comunidades, la minería ilegal tomó un inusitado impulso en zonas cerca

Tribunal afirma que, a pesar del conflicto, las tierras nunca debieron ser para títulos mineros.

25-09-2014  El Tiempo, Colombia

El Tribunal Superior de Antioquia tomó una histórica decisión que protege los derechos ancestrales de los indígenas Embera Katio del Chocó, cuyas tierras eran disputadas con empresas mineras que pretendían explotar esos predios.

El Tribunal falló a favor del resguardo del río Alto Andágueda luego de que la Unidad de Restitución de Tierras pidiera que 50.000 hectáreas ubicadas en el municipio de Bagadó (Chocó) fueran entregadas a las comunidades que durante años fueron sometidas a desplazamiento, asesinatos y reclutamiento forzado por la guerrilla, los paramilitares, narcotraficantes y las bandas criminales.

El fallo señala que por cuenta de la presencia de esos grupos ilegales y de la ofensiva de las autoridades para combatirlos los indígenas terminaron desplazados en centros urbanos de Bogotá y Medellín.

La sentencia dice que a pesar de que el Incora reconoció legalmente la existencia del resguardo en diciembre de 1979, a partir de 2008 el Gobierno nacional inició “una intensa concesión de títulos mineros en áreas que traslapan con la del resguardo indígena”.

El 62 por ciento del territorio indígena fue entregado a 11 mineras legalmente constituidas y además tras la salida de las comunidades “la minería ilegal tomó inusitado impulso amparado por grupos al margen de la ley contribuyendo a la grave devastación ambiental del territorio indígena”.

La Unidad de Tierras pidió restituir los predios a las 33 comunidades que hacen presencia en la zona y que fueron despojadas de su territorio, pues se declarará la nulidad de los títulos mineros. Durante el proceso la compañía Continental Gold Limited Sucursal Colombia se opuso a esas peticiones y señaló que no había nexo entre la victimización de los indígenas y la entrega de los títulos mineros.

Las empresas Exploraciones Chocó Colombia y la Sociedad Anglogold Ashanti señalaron que “los títulos mineros no están vinculados al conflicto armado interno” y que las compañías no habían sido responsables del despojo.

El Tribunal consideró que la protección de las comunidades indígenas es “ancestral y sagrada” y que es evidente que esos grupos étnicos fueron objeto de graves violaciones a los derechos humanos.

Igualmente cuestiona que los proyectos mineros que se desarrollan en la zona “podría incrementar los daños y cambios sociales, como la ocupación de sus tierras fundamentales, el desalojo, la migración y el agotamiento de recursos necesarios para su subsistencia”.

Agrega que los habitantes del resguardo no fueron consultados frente a la decisión de explorar las minas de oro que se encuentran en su territorio y advierte a la Agencia Nacional Minera que esa consulta previa “debe respetarse”.

En el fallo, el Tribunal ordena a las autoridades garantizar el retorno de las comunidades indígenas a sus territorios y da un plazo de seis meses para que se realicen estudios que midan el impacto de la minería legal e ilegal sobre el medioambiente de la región.

Si esos exámenes demuestran que hubo daño a la zona, se da un nuevo plazo de seis meses para adelantar planes de control y recuperación de la región afectada.

Además, se ordena al Centro de Memoria Histórica que documente el caso en ejercicio del derecho a la verdad, la justicia y la no repetición y encarga a la Defensoría y la Procuraduría de hacerle seguimiento para que la decisión se cumpla.

Gerold Dompig gelooft niet dat porknokkers Nieuw Koffiekamp afspraken nakomen

Aantal illegale goudzoekers bij IAmGold's Roma Pit fors gegroeid

Het zou gaan om porknokkers aangesloten bij Makamboa 

24-09-2014

Paramaribo - De kans is groot dat president Desi Bouterse te schande zal worden gezet door de illegale gouddelvers die actief zijn op de concessie van de Rosebel Goldmines (RGM). Woorden van Gerold Dompig, voorzitter van het Managementteam van de presidentiële Commissie Ordening Goudsector (COG), in de Ware Tijd vandaag, woensdag 24 september 2014.

‘Zij hebben tot nu toe alle afspraken, die het staatshoofd en de RGM in goed vertrouwen in mei maakten, niet nageleefd. Ik moet daarom nog zien dat zij bereid zullen zijn om hun illegale activiteiten binnen de grenzen van de RGM te staken als de tijd daarvoor aanbreekt’, zegt Dompig.

Hij doelt onder andere op het feit dat de groep, anders dan was afgesproken, nieuwe porknokkers heeft toegelaten dichtbij de zogenaamde Roma Pit, één van de meest goudrijke mijnen van de Canadese goudmijnmultinational IAmGold, eigenaar van de Rosebel.

De groep, actief binnen de goudzoekersorganisatie Makamboa te Nieuw Koffiekamp, is fors gegroeid naar duizend man terwijl de afspraak vijftig was. ‘Daarnaast hadden de leiders van Makamboa plechtig aan de president beloofd dat zij een strakke registratie zouden houden. Maar zij hebben zich daartegen verzet, een deel van de groep weggewerkt en hun eigen vrienden en familie geregeld’, beweert Dompig. De president heeft er in mei samen met de RGM mee ingestemd de goudzoekers drie maanden te gedogen.

De gedoogperiode zou de maatschappij de ruimte bieden een weg aan te leggen naar een nieuwe locatie, genaamd ‘Werkgebied Eén’. Die locatie ligt 34 kilometer ten westen van de Afobakaweg, in de buurt van Nieuw Koffiekamp. De weg naar die locatie is over twee weken gereed.

Steve Letwin, de hoogste baas van IAmGold, was afgelopen weekend bij de president om de situatie te bespreken. In het gesprek kwamen de verliezen voor zowel de maatschappij als de staat ter tafel.

Gerold Dompig gelooft niet dat porknokkers Nieuw Koffiekamp afspraken nakomen

Aantal illegale goudzoekers bij IAmGold's Roma Pit fors gegroeid

Het zou gaan om porknokkers aangesloten bij Makamboa 

24-09-2014

Paramaribo - De kans is groot dat president Desi Bouterse te schande zal worden gezet door de illegale gouddelvers die actief zijn op de concessie van de Rosebel Goldmines (RGM). Woorden van Gerold Dompig, voorzitter van het Managementteam van de presidentiële Commissie Ordening Goudsector (COG), in de Ware Tijd vandaag, woensdag 24 september 2014.

‘Zij hebben tot nu toe alle afspraken, die het staatshoofd en de RGM in goed vertrouwen in mei maakten, niet nageleefd. Ik moet daarom nog zien dat zij bereid zullen zijn om hun illegale activiteiten binnen de grenzen van de RGM te staken als de tijd daarvoor aanbreekt’, zegt Dompig.

Hij doelt onder andere op het feit dat de groep, anders dan was afgesproken, nieuwe porknokkers heeft toegelaten dichtbij de zogenaamde Roma Pit, één van de meest goudrijke mijnen van de Canadese goudmijnmultinational IAmGold, eigenaar van de Rosebel.

De groep, actief binnen de goudzoekersorganisatie Makamboa te Nieuw Koffiekamp, is fors gegroeid naar duizend man terwijl de afspraak vijftig was. ‘Daarnaast hadden de leiders van Makamboa plechtig aan de president beloofd dat zij een strakke registratie zouden houden. Maar zij hebben zich daartegen verzet, een deel van de groep weggewerkt en hun eigen vrienden en familie geregeld’, beweert Dompig. De president heeft er in mei samen met de RGM mee ingestemd de goudzoekers drie maanden te gedogen.

De gedoogperiode zou de maatschappij de ruimte bieden een weg aan te leggen naar een nieuwe locatie, genaamd ‘Werkgebied Eén’. Die locatie ligt 34 kilometer ten westen van de Afobakaweg, in de buurt van Nieuw Koffiekamp. De weg naar die locatie is over twee weken gereed.

Steve Letwin, de hoogste baas van IAmGold, was afgelopen weekend bij de president om de situatie te bespreken. In het gesprek kwamen de verliezen voor zowel de maatschappij als de staat ter tafel.

Goudzoeker (27) in Roma Pit IAmGold doodgeslagen door collega

Weer geweld op goudveld binnenland

16-09-2014

Paramaribo - De afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname heeft vanochtend, dinsdag 16 september 2014, bekendgemaakt dat de 27-jarige Patrick Pinas ofwel Petje gisteravond rond negen uur, na te zijn bewerkt met een zwaar ijzeren voorwerp door een andere jongeman, aan de opgelopen verwondingen is overleden.

Volgens de politie zijn de mannen goudzoekers en werkzaam in de zogenoemde Roma Pit, goudmijn, van IAmGold in het district Brokopondo. In die mijn zijn porknokkers illegaal aan het mijnen. Al langere tijd is hierover een conflict tussen porknokkers en het Canadese bedrijf. Diverse illegale goudzoekers zijn al uit de mijn verwijderd.

Eerder op de avond kreeg het tweetal ruzie. Patrick ging in zijn hangmat liggen en op een onbewaakt moment bracht de verdachte, die bekend staat als Kleine of Adi hem een slag toe aan de linkerzijde op het hoofd. De verdachte vluchtte na zijn daad het bos in.

Het slachtoffer is kort daarna komen te overlijden. Het voorwerp waarmee is geslagen is nog niet gevonden. De politie van Brokopondo heeft de zaak overgedragen aan de afdeling Kapitaal Delicten van het korps te Geyersvlijt in Paramaribo.

Goudzoeker (27) in Roma Pit IAmGold doodgeslagen door collega

Weer geweld op goudveld binnenland

16-09-2014

Paramaribo - De afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname heeft vanochtend, dinsdag 16 september 2014, bekendgemaakt dat de 27-jarige Patrick Pinas ofwel Petje gisteravond rond negen uur, na te zijn bewerkt met een zwaar ijzeren voorwerp door een andere jongeman, aan de opgelopen verwondingen is overleden.

Volgens de politie zijn de mannen goudzoekers en werkzaam in de zogenoemde Roma Pit, goudmijn, van IAmGold in het district Brokopondo. In die mijn zijn porknokkers illegaal aan het mijnen. Al langere tijd is hierover een conflict tussen porknokkers en het Canadese bedrijf. Diverse illegale goudzoekers zijn al uit de mijn verwijderd.

Eerder op de avond kreeg het tweetal ruzie. Patrick ging in zijn hangmat liggen en op een onbewaakt moment bracht de verdachte, die bekend staat als Kleine of Adi hem een slag toe aan de linkerzijde op het hoofd. De verdachte vluchtte na zijn daad het bos in.

Het slachtoffer is kort daarna komen te overlijden. Het voorwerp waarmee is geslagen is nog niet gevonden. De politie van Brokopondo heeft de zaak overgedragen aan de afdeling Kapitaal Delicten van het korps te Geyersvlijt in Paramaribo.

WWF-Brazilië en Survival International: Braziliaanse regering doet te weinig om illegale goudwinning aan te pakken

Goudzoekers vooral actief in gebied tussen staat Amapá en Frans Guyana 

Vooral Yanomami slachtoffers illegale goudzoekers

10-09-2014  Obsession Magazine/Paul Kraaijer


Het Amazone regenwoud wordt meer en meer vernietigd door illegale goudzoekers. Maar, ook het leven van inheemse stammen in door de regering van Brazilië beschermd gebied wordt bedreigd. 

Volgens een uitgebrachte verklaring van Marco W. Lentini en Jean Timmers van het WWF-Brazilië, zijn er vooral in het gebied tussen de staat Amapá en Frans Guyana vele grote problemen, aldus Kitco News vandaag, woensdag 10 september 2014, op de website Forbes.com.

De twee stellen dat, ondanks het feit er geen specifiek gedocumenteerde informatie is over het aantal illegale goedzoekers in het gebied, 'er zeker tienduizenden goudzoekers actief zijn in het gehele Amazonegebied'.

'Illegale mijnbouw heeft conflicten inzake landgebruik geïntensiveerd en prikkels gegeven om beschermde gebieden binnen te treden met als gevolg conflicten met inheemse groepen.'

Ook zeggen de medewerkers van het WWF-Brazilië, dat illegale goudwinning belangrijke waterbronnen vervuild 'en het leven van Amazone-gemeenschappen die benedenstrooms wonen heeft verwoest. In diverse plaatsen zorgen de goudwinningsactiviteiten voor blijvende schade aan aquatische diersoorten en waterbronnen'. Brazilië herbergt zo'n 60% van het Amazone regenwoud binnen de landsgrenzen en Colombia en Peru respectievelijk 10% en 13%. De rest is verdeeld tussen Bolivia, Ecuador, Guyana, Suriname en Venezuela.

In het noorden van Brazilië, bij de grens met Venezuela, hebben illegale goudzoekers het beschermde land van de inheemse Yanomami stam bedreigd en deels vernield. Dit is echter niet iets nieuws voor de Yanomami, aangezien het issue ook al opdook eind tachtiger jaren en begin negentiger jaren van de vorige eeuw, toen illegale goudzoekers het land van de Yanomami vernielden en leden van de Yanomami overleden aan malaria, kwikvergiftiging en geweld.

Uiteindelijk werd een internationale campagne opgestart om de stam en haar leefgebied te beschermen, waardoor de overlast door goudzoekers wat afnam. 'Dat heeft toch aanzienlijk geholpen, omdat het op papier betekende dat het land exclusief bestemd was voor de inheemsen en dat was ook opgenomen in de Grondwet en het internationaal recht', zegt Sarah Shenker, een campagneleider van de in Engeland gevestigde non-gouvernementele organisatie gespecialiseerd in inheemse rechten, Survival International.

Maar, illegale goudzoekers zijn actief gebleven in het gebied en de gevolgen van hun activiteiten zijn voelbaar voor de inheemsen.

 'De Yanomami zeggen, dat hun rivieren verontreinigd worden en dat vissen sterven door kwikverontreiniging', aldus Shenker. 'Ze hebben ook een toename van malaria geconstateerd in gebieden waar illegale goudzoekers werken.' 'Het gebeurde trouwens in een gebied niet ver van waar Yanomami leven die nog geen contact met de mens hadden gehad, en zij zijn de meest kwetsbaren onder de Yanomami, omdat zij nog weinig of geen weerstand hebben tegen zieken van buitenaf. Dat zou kunnen leiden tot het volledig uitsterven van de groep zonder dat wij er van horen, omdat het gaat om een afgelegen gebied.'

Het bestrijden van illegale goudwinning in het Amazonegebied is moeilijk, omdat het dichte regenwoud moeilijk te doordringen is om bijvoorbeeld satellietbeelden vast te kunnen leggen. Illegale goudzoekers trachten ook in het geheim te werken door niet alle bos in hun omgeving te kappen, zodat ze kunnen schuilen.

Zowel het WWF als Survival International stellen, dat de Braziliaanse regering te weinig doet om illegale goudwinning in de Amazone te ontmoedigen en uit te bannen. 'De Braziliaanse regering moet een overeenkomst met Frankrijk ratificeren waardoor beide landen illegale goudwinning kunnen aanpakken in een 150 kilometer lange strook aan beide zijden van de grens tussen Frans Guyana en de staat Amapá', aldus het WWF. 'De overeenkomst werd eind 2013 goedgekeurd door het Nationaal Congres, maar is nog steeds niet geratificeerd.'

Voor de Yanomami die leven bij de grens tussen Venezuela en Brazilië, heeft de Braziliaanse regering enkele initiatieven geïmplementeerd om illegale goudwinning te bestrijden, zoals onlangs de 'Operatie Korekore', die 30 dagen duurde, maar er moet meer gedaan worden stelt Shenker. 'De Yanomami moeten druk uitoefenen op de regering om de illegale goudzoekers te verwijderen en zo nu en dan worden er wel grondtroepen naar het gebied gestuurd om goudzoekers te verdrijven', zegt Shenker. 'Maar, het probleem is, dat de goudzoekers niet in hechtenis worden genomen vanwege hun illegale activiteiten. Een enkele keer wordt een boete uitgedeeld, maar die zijn te laag en schrikken de goudzoekers niet af.'

Spanningen zijn de laatste tijd toegenomen, vooral door berichten dat een bekende woordvoerder van de Yanomami, Davi Kopenawa, met de dood wordt bedreigd door illegale goudzoekers.

'Het is duidelijk, dat illegale goudwinning in beschermde gebieden moet worden uitgebannen', aldus het WWF. 'Buiten beschermd gebied kan goud gewonnen worden, maar er moet dan meer geïnvesteerd worden in technologie om vervuiling, zoals door kwik, te verminderen en er moet een minimale standaard geboden worden voor de veiligheid en gezondheid van de goudzoekers.'

Verder vindt Shenker, van Surivival International, dat er meer en grotere operaties vanuit de regering moeten worden uitgevoerd in het hele gebied, ook aan de overzijde van de grens met Venezuela. Ook moet de grens constant in de gaten worden gehouden en er moeten hoge boetes en celstraffen worden uitgedeeld aan hen die de wet overtreden. 'Al deze zaken zijn eigenlijk heel simpel. Ze zouden nu al moeten plaatsvinden.'  

(Red. Obsession Magazine/Kitco News, Alex Létourneau)

WWF-Brazilië en Survival International: Braziliaanse regering doet te weinig om illegale goudwinning aan te pakken

Goudzoekers vooral actief in gebied tussen staat Amapá en Frans Guyana 

Vooral Yanomami slachtoffers illegale goudzoekers

10-09-2014  Obsession Magazine/Paul Kraaijer


Het Amazone regenwoud wordt meer en meer vernietigd door illegale goudzoekers. Maar, ook het leven van inheemse stammen in door de regering van Brazilië beschermd gebied wordt bedreigd. 

Volgens een uitgebrachte verklaring van Marco W. Lentini en Jean Timmers van het WWF-Brazilië, zijn er vooral in het gebied tussen de staat Amapá en Frans Guyana vele grote problemen, aldus Kitco News vandaag, woensdag 10 september 2014, op de website Forbes.com.

De twee stellen dat, ondanks het feit er geen specifiek gedocumenteerde informatie is over het aantal illegale goedzoekers in het gebied, 'er zeker tienduizenden goudzoekers actief zijn in het gehele Amazonegebied'.

'Illegale mijnbouw heeft conflicten inzake landgebruik geïntensiveerd en prikkels gegeven om beschermde gebieden binnen te treden met als gevolg conflicten met inheemse groepen.'

Ook zeggen de medewerkers van het WWF-Brazilië, dat illegale goudwinning belangrijke waterbronnen vervuild 'en het leven van Amazone-gemeenschappen die benedenstrooms wonen heeft verwoest. In diverse plaatsen zorgen de goudwinningsactiviteiten voor blijvende schade aan aquatische diersoorten en waterbronnen'. Brazilië herbergt zo'n 60% van het Amazone regenwoud binnen de landsgrenzen en Colombia en Peru respectievelijk 10% en 13%. De rest is verdeeld tussen Bolivia, Ecuador, Guyana, Suriname en Venezuela.

In het noorden van Brazilië, bij de grens met Venezuela, hebben illegale goudzoekers het beschermde land van de inheemse Yanomami stam bedreigd en deels vernield. Dit is echter niet iets nieuws voor de Yanomami, aangezien het issue ook al opdook eind tachtiger jaren en begin negentiger jaren van de vorige eeuw, toen illegale goudzoekers het land van de Yanomami vernielden en leden van de Yanomami overleden aan malaria, kwikvergiftiging en geweld.

Uiteindelijk werd een internationale campagne opgestart om de stam en haar leefgebied te beschermen, waardoor de overlast door goudzoekers wat afnam. 'Dat heeft toch aanzienlijk geholpen, omdat het op papier betekende dat het land exclusief bestemd was voor de inheemsen en dat was ook opgenomen in de Grondwet en het internationaal recht', zegt Sarah Shenker, een campagneleider van de in Engeland gevestigde non-gouvernementele organisatie gespecialiseerd in inheemse rechten, Survival International.

Maar, illegale goudzoekers zijn actief gebleven in het gebied en de gevolgen van hun activiteiten zijn voelbaar voor de inheemsen.

 'De Yanomami zeggen, dat hun rivieren verontreinigd worden en dat vissen sterven door kwikverontreiniging', aldus Shenker. 'Ze hebben ook een toename van malaria geconstateerd in gebieden waar illegale goudzoekers werken.' 'Het gebeurde trouwens in een gebied niet ver van waar Yanomami leven die nog geen contact met de mens hadden gehad, en zij zijn de meest kwetsbaren onder de Yanomami, omdat zij nog weinig of geen weerstand hebben tegen zieken van buitenaf. Dat zou kunnen leiden tot het volledig uitsterven van de groep zonder dat wij er van horen, omdat het gaat om een afgelegen gebied.'

Het bestrijden van illegale goudwinning in het Amazonegebied is moeilijk, omdat het dichte regenwoud moeilijk te doordringen is om bijvoorbeeld satellietbeelden vast te kunnen leggen. Illegale goudzoekers trachten ook in het geheim te werken door niet alle bos in hun omgeving te kappen, zodat ze kunnen schuilen.

Zowel het WWF als Survival International stellen, dat de Braziliaanse regering te weinig doet om illegale goudwinning in de Amazone te ontmoedigen en uit te bannen. 'De Braziliaanse regering moet een overeenkomst met Frankrijk ratificeren waardoor beide landen illegale goudwinning kunnen aanpakken in een 150 kilometer lange strook aan beide zijden van de grens tussen Frans Guyana en de staat Amapá', aldus het WWF. 'De overeenkomst werd eind 2013 goedgekeurd door het Nationaal Congres, maar is nog steeds niet geratificeerd.'

Voor de Yanomami die leven bij de grens tussen Venezuela en Brazilië, heeft de Braziliaanse regering enkele initiatieven geïmplementeerd om illegale goudwinning te bestrijden, zoals onlangs de 'Operatie Korekore', die 30 dagen duurde, maar er moet meer gedaan worden stelt Shenker. 'De Yanomami moeten druk uitoefenen op de regering om de illegale goudzoekers te verwijderen en zo nu en dan worden er wel grondtroepen naar het gebied gestuurd om goudzoekers te verdrijven', zegt Shenker. 'Maar, het probleem is, dat de goudzoekers niet in hechtenis worden genomen vanwege hun illegale activiteiten. Een enkele keer wordt een boete uitgedeeld, maar die zijn te laag en schrikken de goudzoekers niet af.'

Spanningen zijn de laatste tijd toegenomen, vooral door berichten dat een bekende woordvoerder van de Yanomami, Davi Kopenawa, met de dood wordt bedreigd door illegale goudzoekers.

'Het is duidelijk, dat illegale goudwinning in beschermde gebieden moet worden uitgebannen', aldus het WWF. 'Buiten beschermd gebied kan goud gewonnen worden, maar er moet dan meer geïnvesteerd worden in technologie om vervuiling, zoals door kwik, te verminderen en er moet een minimale standaard geboden worden voor de veiligheid en gezondheid van de goudzoekers.'

Verder vindt Shenker, van Surivival International, dat er meer en grotere operaties vanuit de regering moeten worden uitgevoerd in het hele gebied, ook aan de overzijde van de grens met Venezuela. Ook moet de grens constant in de gaten worden gehouden en er moeten hoge boetes en celstraffen worden uitgedeeld aan hen die de wet overtreden. 'Al deze zaken zijn eigenlijk heel simpel. Ze zouden nu al moeten plaatsvinden.'  

(Red. Obsession Magazine/Kitco News, Alex Létourneau)

Wayana's in Frans-Guyana bedreigd door vele duizenden illegale goudzoekers

Een Wayana-meisje. (Bron foto: 'Dirty Paradise'/Daniel Schweizer)

'Onze wereld staat op het spel' 

'10.000 Inheemsen sterven in stilte'

10-09-2014  Door: Paul Kraaijer/France24


In het hart van de Amazone, in het Franse overzeese departement Frans-Guyana, speel zich een gezondheids- en ecologisch drama af: illegale goudwinning vervuilt rivieren en vergiftigt lokale inheemsen.

Drie auteurs beschuldigen de Franse staat van 'onthechting', zo bericht de Franse nieuwswebsite France24 op 10 september 2014.

'De aarde is onze moeder, het goud is zijn hart. Als men die aanvalt, sterft zij', aldus Aïkumalé Alemin, woordvoerder van de Wayana's. De inheemse bevolking van Nagorno-Maroni, Frans-Guyana, heeft geen medelijden met zichzelf en raakt niet opgewonden. Hij constateert met bescheidenheid en waardigheid, dat meer dan 10.000 illegale goudzoekers het land roven, de rivier vergiftigen met kwik en zijn volk vergiftigen, zonder daarvoor gestraft te worden.

Wayana, 'naam en bloed', Aïku, zoals hij zichzelf noemt, is Frans. Guyana is de grootste regio van Frankrijk. In de late '60'er jaren heeft de republiek de inheemsen aangespoord de Franse nationaliteit aan te nemen. Vandaag de dag, sterven die eerste burgers - 10.000 inheemsen in Frans-Guyana, met inbegrip van 1.000 Wayana's - in stilte.

In 'Les abandonnés de la République', deze week gepubliceerd door Albin Michel, Alexandra Mathieu, Yves Gery en Christophe Gruner, wordt een beeld geschetst naar het gezondheids- en milieudrama onder de inheemse bevolking, wiens malaise wordt weerspiegeld door de golf van  zelfmoorden, zelfs onder kinderen. 'Beste Franse Republiek. De inheemsen wachten op uw bezoek, schrijf ze. Ze wachten op uw beloften.'

Aiku is echter moe van het wachten. Voor de eerste keer in zijn leven maakt hij de reis naar Cayanne. Hij is de stem van hen die, ondersteund door twee organisaties - Solidarité Guyane en Onag ('Organisation des nations autochtones de Guyane'), een klacht hebben ingediend, in april, bij de administratieve rechter in Cayenne en een schadevergoeding eisen vanwege kwikvervuiling en goudwinning. De beslissing van de rechter is uitgesteld.

'De kwestie van kwik in Guyana is een oud verhaal en wij stellen het niet optreden daartegen door de overheid aan de kaak. Ze wist dat ze iets moest doen, maar dat deed ze niet', aldus de advocaat die de zaak behandelt, William Bourdon. 'De kwikvergiftiging wordt vermeld en bewezen. Dit is een probleem voor de volksgezondheid, de staat heeft een verantwoordelijkheid', sprak hij tijdens een persconferentie in Parijs.

Kwik zorgt voor een langzame dood: het veroorzaakt een gestoorde neurologische en lichamelijke ontwikkeling van mensen die het in hun lichaam hebben gekregen. Kinderen zijn de eerste slachtoffers. Goudzoekers gebruiken het om goudstof te spoelen en vervolgen stroomt het kwik beken in waar het wordt opgenomen door vissen, het hoofdvoedsel van de inheemsen. 'We leiden een traditionele manier van leven. We leven door te jagen en te vissen. Bij ons is er geen supermarkt, maar de families kunnen het zich toch niet veroorloven om eten te kopen', zegt Aïkumalé.

Volgens onderzoek van het 'Institut National de Veille Sanitaire' (INVS) te Inserm, vertoont de inheemse gemeenschap concentraties kwik die ruim boven de WHO-grenswaarden (Wereld Gezondheidsorganisatie) uitkomen. 'Als er niets wordt gedaan op de korte termijn, zijn we op weg naar een vorm van genocide', stelt Jean-Pierre Havard, hoofd van 'Solidarité Guyana', die elk jaar de concentraties van kwik bekendmaakt.

In het dorp Antecume Pata, op drie uur varen met een korjaal ten zuiden van Maripasoula (in de buurt van de grens met Suriname) ziet Aïkumalé met eigen ogen de verwoestende gevolgen van kwikvervuiling in het water onder de Wayana's: huidproblemen ooginfecties, artritis, et cetera. Voor al deze nieuwe kwalen onder de Wayana's hebben de gezondheidsautoriteiten geen andere aanbeveling, dan te stoppen met het eten van vis. Niet realistisch voor een volk wiens leven zich rond de rivier afspeelt. 'Alles wat we nodig hebben vinden we en doen we in de rivier, eten.'

Door de stijgende goudprijzen hebben illegale (Braziliaanse) goudzoekers - 'garimpeiros' - zich in de afgelopen 20 jaar verspreid. Volgens schattingen van de Nationale Gendarmerie in 2013, zijn meer dan 10.000 illegale mijnwerkers actief op bijna 500 locaties in Frans-Guyana. In deze goudzoekerskampen, opgebouwd vanuit het niets, ontmoeten zo'n 1.000 goudzoekers uit Suriname en Brazilië elkaar. Ze vestigden zich een paar weken in dit 'Wilde Westen' van de Amazone, waar het goud wordt gebruikt als wisselgeld. Achter hen laten ze een verrotte woestenij achter, ontdaan van bossen: volgens het WWF, is meer dan 12.000 hectare van het Frans-Guyanese Amazonegebied verwoest.

'Ze komen met hun bulldozers, prostituees, ziekten. Ze gooien hun afval weg, dat wordt gegeten door de dieren waarop we jagen en daardoor worden we ziek. Het bos werd het 'groene paradijs' genoemd, maar door de massale toestroom van goudzoekers werd het het 'zwarte paradijs'. Nu is het de 'groene stad'', zegt Aïku.

Garimpeiros hebben een klimaat van onveiligheid gecreëerd in het bos. In 2012 werden twee Franse soldaten gedood. 'Garimpeiros zijn huurlingen. Mannen durven niet te gaan vissen, de vrouwen zijn bang om het dorp te verlaten. Verkrachtingen, zijn die gemeld? 'Nog niet', antwoordt Aïku, 'maar het zal niet lang meer duren.'

Met het oog op de plaag van illegale goudwinning werd actie ondernomen door de gendarmerie. In 2008 werd door Nicolas Sarkozy, de toenmalige president van Frankrijk, de operatie 'Harpie' in het leven geroepen. Er zou hard worden opgetreden tegen illegale goudzoekers. In 2012 namen soldaten en politie iets meer dan acht kilo goud in beslag. Een druppel water op de gloeiende plaat, in vergelijking met de 5 tot 10 ton per jaar door deze illegale activiteiten geproduceerd goud.

In december 2013, tijdens zijn bezoek aan Frans-Guyana, verzekerd Francois Hollande op zijn beurt dat hij 'zou door gaan tegen illegale goudwinning'. Maar het personeel en de middelen bleven hetzelfde. Hoewel het zeker moeilijk is om het Amazonewoud, dat ongeveer 80 000 km2 groot is, bijna 90% van de Frans-Guyana, te controleren. 'Maar, met hun uniformen, zijn de agenten alleen decoratie in de dorpen. Wat kunnen ze doen? Korjalen tellen die passeren op de rivier?', grapt Aïku.

Geconfronteerd met de al 20 jaren durende goudkoorts, hebben de inheemsen de wapens opgenomen om zichzelf recht te doen. Anderen zijn betrokken bij het illegale ​​transport van goud door het bos.  'Jongeren gaan naar de goudvelden en komen gedrogeerd terug. In het leven, is het belangrijk om te evolueren, maar zonder onze roots te vergeten. Ging naar de school voor twee werelden, niet om de mijne te verwijderen', zegt Aïkumalé. 'Want wat op het spel staat is niet alleen het onderhouden van een levensstijl ten koste van alles, maar het voortbestaan ​​van een volk, van een wereld. Onze.'

Wayana's in Frans-Guyana bedreigd door vele duizenden illegale goudzoekers

Een Wayana-meisje. (Bron foto: 'Dirty Paradise'/Daniel Schweizer)

'Onze wereld staat op het spel' 

'10.000 Inheemsen sterven in stilte'

10-09-2014  Door: Paul Kraaijer/France24


In het hart van de Amazone, in het Franse overzeese departement Frans-Guyana, speel zich een gezondheids- en ecologisch drama af: illegale goudwinning vervuilt rivieren en vergiftigt lokale inheemsen.

Drie auteurs beschuldigen de Franse staat van 'onthechting', zo bericht de Franse nieuwswebsite France24 op 10 september 2014.

'De aarde is onze moeder, het goud is zijn hart. Als men die aanvalt, sterft zij', aldus Aïkumalé Alemin, woordvoerder van de Wayana's. De inheemse bevolking van Nagorno-Maroni, Frans-Guyana, heeft geen medelijden met zichzelf en raakt niet opgewonden. Hij constateert met bescheidenheid en waardigheid, dat meer dan 10.000 illegale goudzoekers het land roven, de rivier vergiftigen met kwik en zijn volk vergiftigen, zonder daarvoor gestraft te worden.

Wayana, 'naam en bloed', Aïku, zoals hij zichzelf noemt, is Frans. Guyana is de grootste regio van Frankrijk. In de late '60'er jaren heeft de republiek de inheemsen aangespoord de Franse nationaliteit aan te nemen. Vandaag de dag, sterven die eerste burgers - 10.000 inheemsen in Frans-Guyana, met inbegrip van 1.000 Wayana's - in stilte.

In 'Les abandonnés de la République', deze week gepubliceerd door Albin Michel, Alexandra Mathieu, Yves Gery en Christophe Gruner, wordt een beeld geschetst naar het gezondheids- en milieudrama onder de inheemse bevolking, wiens malaise wordt weerspiegeld door de golf van  zelfmoorden, zelfs onder kinderen. 'Beste Franse Republiek. De inheemsen wachten op uw bezoek, schrijf ze. Ze wachten op uw beloften.'

Aiku is echter moe van het wachten. Voor de eerste keer in zijn leven maakt hij de reis naar Cayanne. Hij is de stem van hen die, ondersteund door twee organisaties - Solidarité Guyane en Onag ('Organisation des nations autochtones de Guyane'), een klacht hebben ingediend, in april, bij de administratieve rechter in Cayenne en een schadevergoeding eisen vanwege kwikvervuiling en goudwinning. De beslissing van de rechter is uitgesteld.

'De kwestie van kwik in Guyana is een oud verhaal en wij stellen het niet optreden daartegen door de overheid aan de kaak. Ze wist dat ze iets moest doen, maar dat deed ze niet', aldus de advocaat die de zaak behandelt, William Bourdon. 'De kwikvergiftiging wordt vermeld en bewezen. Dit is een probleem voor de volksgezondheid, de staat heeft een verantwoordelijkheid', sprak hij tijdens een persconferentie in Parijs.

Kwik zorgt voor een langzame dood: het veroorzaakt een gestoorde neurologische en lichamelijke ontwikkeling van mensen die het in hun lichaam hebben gekregen. Kinderen zijn de eerste slachtoffers. Goudzoekers gebruiken het om goudstof te spoelen en vervolgen stroomt het kwik beken in waar het wordt opgenomen door vissen, het hoofdvoedsel van de inheemsen. 'We leiden een traditionele manier van leven. We leven door te jagen en te vissen. Bij ons is er geen supermarkt, maar de families kunnen het zich toch niet veroorloven om eten te kopen', zegt Aïkumalé.

Volgens onderzoek van het 'Institut National de Veille Sanitaire' (INVS) te Inserm, vertoont de inheemse gemeenschap concentraties kwik die ruim boven de WHO-grenswaarden (Wereld Gezondheidsorganisatie) uitkomen. 'Als er niets wordt gedaan op de korte termijn, zijn we op weg naar een vorm van genocide', stelt Jean-Pierre Havard, hoofd van 'Solidarité Guyana', die elk jaar de concentraties van kwik bekendmaakt.

In het dorp Antecume Pata, op drie uur varen met een korjaal ten zuiden van Maripasoula (in de buurt van de grens met Suriname) ziet Aïkumalé met eigen ogen de verwoestende gevolgen van kwikvervuiling in het water onder de Wayana's: huidproblemen ooginfecties, artritis, et cetera. Voor al deze nieuwe kwalen onder de Wayana's hebben de gezondheidsautoriteiten geen andere aanbeveling, dan te stoppen met het eten van vis. Niet realistisch voor een volk wiens leven zich rond de rivier afspeelt. 'Alles wat we nodig hebben vinden we en doen we in de rivier, eten.'

Door de stijgende goudprijzen hebben illegale (Braziliaanse) goudzoekers - 'garimpeiros' - zich in de afgelopen 20 jaar verspreid. Volgens schattingen van de Nationale Gendarmerie in 2013, zijn meer dan 10.000 illegale mijnwerkers actief op bijna 500 locaties in Frans-Guyana. In deze goudzoekerskampen, opgebouwd vanuit het niets, ontmoeten zo'n 1.000 goudzoekers uit Suriname en Brazilië elkaar. Ze vestigden zich een paar weken in dit 'Wilde Westen' van de Amazone, waar het goud wordt gebruikt als wisselgeld. Achter hen laten ze een verrotte woestenij achter, ontdaan van bossen: volgens het WWF, is meer dan 12.000 hectare van het Frans-Guyanese Amazonegebied verwoest.

'Ze komen met hun bulldozers, prostituees, ziekten. Ze gooien hun afval weg, dat wordt gegeten door de dieren waarop we jagen en daardoor worden we ziek. Het bos werd het 'groene paradijs' genoemd, maar door de massale toestroom van goudzoekers werd het het 'zwarte paradijs'. Nu is het de 'groene stad'', zegt Aïku.

Garimpeiros hebben een klimaat van onveiligheid gecreëerd in het bos. In 2012 werden twee Franse soldaten gedood. 'Garimpeiros zijn huurlingen. Mannen durven niet te gaan vissen, de vrouwen zijn bang om het dorp te verlaten. Verkrachtingen, zijn die gemeld? 'Nog niet', antwoordt Aïku, 'maar het zal niet lang meer duren.'

Met het oog op de plaag van illegale goudwinning werd actie ondernomen door de gendarmerie. In 2008 werd door Nicolas Sarkozy, de toenmalige president van Frankrijk, de operatie 'Harpie' in het leven geroepen. Er zou hard worden opgetreden tegen illegale goudzoekers. In 2012 namen soldaten en politie iets meer dan acht kilo goud in beslag. Een druppel water op de gloeiende plaat, in vergelijking met de 5 tot 10 ton per jaar door deze illegale activiteiten geproduceerd goud.

In december 2013, tijdens zijn bezoek aan Frans-Guyana, verzekerd Francois Hollande op zijn beurt dat hij 'zou door gaan tegen illegale goudwinning'. Maar het personeel en de middelen bleven hetzelfde. Hoewel het zeker moeilijk is om het Amazonewoud, dat ongeveer 80 000 km2 groot is, bijna 90% van de Frans-Guyana, te controleren. 'Maar, met hun uniformen, zijn de agenten alleen decoratie in de dorpen. Wat kunnen ze doen? Korjalen tellen die passeren op de rivier?', grapt Aïku.

Geconfronteerd met de al 20 jaren durende goudkoorts, hebben de inheemsen de wapens opgenomen om zichzelf recht te doen. Anderen zijn betrokken bij het illegale ​​transport van goud door het bos.  'Jongeren gaan naar de goudvelden en komen gedrogeerd terug. In het leven, is het belangrijk om te evolueren, maar zonder onze roots te vergeten. Ging naar de school voor twee werelden, niet om de mijne te verwijderen', zegt Aïkumalé. 'Want wat op het spel staat is niet alleen het onderhouden van een levensstijl ten koste van alles, maar het voortbestaan ​​van een volk, van een wereld. Onze.'

Mercurio por minería ilegal ya llega a 80 municipios: Colombia

Mercurio por minería ilegal ya llega a 80 municipios 

(Foto: Carlos Ortega/EL TIEMPO)

Contraloría advierte contaminación en aguas y riesgo, porque el mercurio permanece en peces. 

08-09-2014 Por: JAVIER SILVA HERRERA, El Tiempo, Colombia

Era una emergencia anunciada, con un final cuyos alcances aún son inciertos.

Ya son 80 municipios, de 17 departamentos, los que están contaminados con mercurio, producto de la extracción ilegal de oro.

Una investigación de la Contraloría General de la República concluye que esa contaminación avanza de forma descontrolada, sobre todo en escenarios con complejos problemas de orden público y desórdenes ambientales.

La situación más dramática se vive en Chocó, como lo reveló EL TIEMPO el pasado domingo. En este departamento el 90 por ciento de la minería que se practica es ilegal y daña cuencas claves como las de los ríos Cabí, Andagueda, San Juan y Quito.

Bolívar también vive una situación grave. Allí se reporta contaminación en 17 lugares, como Soplaviento, Simití, Pinillos, Santa Rosa del Sur y Arenal. Las alarmas también están activadas en Antioquia, sobre todo en Zaragoza, Segovia, Remedios, Amalfi y Tarazá, y, quién lo iba a creer, esa contaminación afecta ya a los ríos Amazonas e Inírida, en Guainía.

Villamaría, Marmato y Supía (Caldas), Cartagena del Chairá (Caquetá), así como en la ruta Santander de Quilichao, Caloto, Caldono y Toribío (Cauca) registran el mismo problema con el mercurio. A todos ellos se unen Córdoba, Huila, Nariño, Putumayo, Risaralda, Santander, Sucre, Tolima y Valle del Cauca.

La Contraloría advierte que detrás de esta contaminación se esconde una alarma para la salud pública, porque el mercurio es altamente tóxico, no se degrada de manera natural y se está acumulando en los peces de agua dulce.

Jorge Enrique Cruz, contralor ambiental, le explicó a EL TIEMPO las consecuencias de los datos hallados, como el hecho de que sobre la cuenca del río Cauca, en Bolívar, el metal ha sido ingerido por los lugareños a través del pescado y ha provocado, en algunos de ellos, temblores en las manos, pérdida de memoria y disminución de su coeficiente intelectual. “Los bebés de las mujeres embarazadas que se exponen al mercurio siempre estarán expuestos a sufrir malformaciones”, explica la entidad.

Cruz también se mostró alarmado porque se detectó una enorme debilidad institucional para hacer controles y medir la incidencia de esta contaminación en la calidad de las aguas para consumo o para servicios ambientales, ya que ninguna de las corporaciones autónomas regionales (CAR) se encuentra acreditada por el Ideam para el análisis de mercurio en aguas o lodos, ni se están monitoreando las concentraciones de mercurio y cianuro en las cuencas hidrográficas.

Tampoco hay registros o estudios oficiales que indiquen la existencia de programas de monitoreo acerca de la concentración de mercurio en las toneladas de sedimentos que deja la búsqueda del metal.

¿Cuál es la zona más impactada?

Pensaría que es la zona de Zaragoza, sobre el río Dagua. Allí encontramos fuertes daños a la dinámica del río y a sus zonas de inundación. Un aumento muy importante en las cargas de sedimentos (esto hace el caudal más vulnerable a inundaciones), además de contaminación no solo con mercurio, sino con cianuro y líquidos combustibles. También una seria afectación a obras de infraestructura, como a las bases de los pilotes del viaducto en construcción para el Ferrocarril del Pacífico. En Zaragoza ya hay hoy una notoria disminución de la actividad extractiva ilegal de oro, pero estos daños ambientales han quedado allí, sobre la flora y la fauna.

¿Qué análisis hace de Chocó?

Hemos encontrado lugares donde la comunidad se ha opuesto a la minería, pero quedan impactos como pozos de agua contaminada. Y surge otro problema: esa agua comienza a filtrarse en el suelo y se desborda cuando llueve mucho. A lo que se suma el hecho de que esos líquidos acumulados comienzan a atraer insectos, con el impacto consecuente que esto tiene para la proliferación de enfermedades como dengue o malaria.

¿Existen otras consecuencias asociadas a este hecho?

Desplazamientos. Hay familias que por la influencia de los grupos armados y su interés por practicar minería ilegal, han tenido que salir de los lugares donde habitan. No solo por seguridad, sino porque con la maquinaria instalada y la contaminación con estas sustancias, pierden sus fuentes de agua y deben reubicarse. Pero además fractura la unión de las comunidades, porque el minero ilegal o dueño de los equipos, o de un eventual título, llega en ocasiones a sitios sagrados de los indígenas, convence a un sector de aceptar la extracción y los enfrenta a quienes se oponen a su presencia.

¿Qué tanto peso tiene la minería legal en la contaminación con mercurio?

No podría decirle con certeza, pero sí puedo responderle con un ejemplo, y es que dentro del paisaje cafetero, declarado Patrimonio de la Humanidad, hay autorizados títulos mineros. El Estado o sus instituciones no pueden permitir que esto siga ocurriendo, ni aquí ni en otros sitios similares donde solo cabe recreación, contemplación, en fin, muchas cosas menos la minería.

¿Cómo estos hechos de minería ilegal y contaminación con sustancias tóxicas ocurren a la vista de todos y no han sido denunciados?

Esa pregunta también se la hicieron los técnicos de la Contraloría, y me la hice yo. Los atentados ocurren sobre la vía. Son normales los drenajes, las quemas, y uno pregunta: ¿Por qué no hacen nada? Y responden que porque eso ha estado allí durante mucho tiempo. O se agarran de la gastada frase de que todo es culpa del calentamiento global.

Esto muestra una inoperante respuesta de las CAR...

Una causa es la politización de estas entidades. Pero también se debe a la falta de técnicos o profesionales idóneos. Hemos encontrado mucha rotación de los equipos de funcionarios dedicados a vigilar este tema, a medir la contaminación de las aguas, si es que lo tienen establecido. Otros muchos son contratistas que no tienen continuidad y entonces se pierde la memoria histórica.

¿Debe haber prohibiciones a la venta y comercialización del mercurio?

Por supuesto, estamos en mora de hacer esto. Aquí queda indicado una vez más el pésimo enfoque de los gobiernos de no hacer prevención. Todo se sigue manejando de forma reactiva.

¿Qué busca el control de advertencia?

La Contraloría para lo ambiental quiere que los ministros de Ambiente y Salud, la directora de la Autoridad de Licencias Ambientales (Anla), el Ministerio de Minas, la Agencia Nacional de Minería y el director general de la Autoridad Nacional de Acuicultura y Pesca, Julián Botero, sean conscientes de esta situación. Ellos son los que deben y pueden tomar medidas.

Javier Silva Herrera
Redactor de EL TIEMPO

Mercurio por minería ilegal ya llega a 80 municipios: Colombia

Mercurio por minería ilegal ya llega a 80 municipios 

(Foto: Carlos Ortega/EL TIEMPO)

Contraloría advierte contaminación en aguas y riesgo, porque el mercurio permanece en peces. 

08-09-2014 Por: JAVIER SILVA HERRERA, El Tiempo, Colombia

Era una emergencia anunciada, con un final cuyos alcances aún son inciertos.

Ya son 80 municipios, de 17 departamentos, los que están contaminados con mercurio, producto de la extracción ilegal de oro.

Una investigación de la Contraloría General de la República concluye que esa contaminación avanza de forma descontrolada, sobre todo en escenarios con complejos problemas de orden público y desórdenes ambientales.

La situación más dramática se vive en Chocó, como lo reveló EL TIEMPO el pasado domingo. En este departamento el 90 por ciento de la minería que se practica es ilegal y daña cuencas claves como las de los ríos Cabí, Andagueda, San Juan y Quito.

Bolívar también vive una situación grave. Allí se reporta contaminación en 17 lugares, como Soplaviento, Simití, Pinillos, Santa Rosa del Sur y Arenal. Las alarmas también están activadas en Antioquia, sobre todo en Zaragoza, Segovia, Remedios, Amalfi y Tarazá, y, quién lo iba a creer, esa contaminación afecta ya a los ríos Amazonas e Inírida, en Guainía.

Villamaría, Marmato y Supía (Caldas), Cartagena del Chairá (Caquetá), así como en la ruta Santander de Quilichao, Caloto, Caldono y Toribío (Cauca) registran el mismo problema con el mercurio. A todos ellos se unen Córdoba, Huila, Nariño, Putumayo, Risaralda, Santander, Sucre, Tolima y Valle del Cauca.

La Contraloría advierte que detrás de esta contaminación se esconde una alarma para la salud pública, porque el mercurio es altamente tóxico, no se degrada de manera natural y se está acumulando en los peces de agua dulce.

Jorge Enrique Cruz, contralor ambiental, le explicó a EL TIEMPO las consecuencias de los datos hallados, como el hecho de que sobre la cuenca del río Cauca, en Bolívar, el metal ha sido ingerido por los lugareños a través del pescado y ha provocado, en algunos de ellos, temblores en las manos, pérdida de memoria y disminución de su coeficiente intelectual. “Los bebés de las mujeres embarazadas que se exponen al mercurio siempre estarán expuestos a sufrir malformaciones”, explica la entidad.

Cruz también se mostró alarmado porque se detectó una enorme debilidad institucional para hacer controles y medir la incidencia de esta contaminación en la calidad de las aguas para consumo o para servicios ambientales, ya que ninguna de las corporaciones autónomas regionales (CAR) se encuentra acreditada por el Ideam para el análisis de mercurio en aguas o lodos, ni se están monitoreando las concentraciones de mercurio y cianuro en las cuencas hidrográficas.

Tampoco hay registros o estudios oficiales que indiquen la existencia de programas de monitoreo acerca de la concentración de mercurio en las toneladas de sedimentos que deja la búsqueda del metal.

¿Cuál es la zona más impactada?

Pensaría que es la zona de Zaragoza, sobre el río Dagua. Allí encontramos fuertes daños a la dinámica del río y a sus zonas de inundación. Un aumento muy importante en las cargas de sedimentos (esto hace el caudal más vulnerable a inundaciones), además de contaminación no solo con mercurio, sino con cianuro y líquidos combustibles. También una seria afectación a obras de infraestructura, como a las bases de los pilotes del viaducto en construcción para el Ferrocarril del Pacífico. En Zaragoza ya hay hoy una notoria disminución de la actividad extractiva ilegal de oro, pero estos daños ambientales han quedado allí, sobre la flora y la fauna.

¿Qué análisis hace de Chocó?

Hemos encontrado lugares donde la comunidad se ha opuesto a la minería, pero quedan impactos como pozos de agua contaminada. Y surge otro problema: esa agua comienza a filtrarse en el suelo y se desborda cuando llueve mucho. A lo que se suma el hecho de que esos líquidos acumulados comienzan a atraer insectos, con el impacto consecuente que esto tiene para la proliferación de enfermedades como dengue o malaria.

¿Existen otras consecuencias asociadas a este hecho?

Desplazamientos. Hay familias que por la influencia de los grupos armados y su interés por practicar minería ilegal, han tenido que salir de los lugares donde habitan. No solo por seguridad, sino porque con la maquinaria instalada y la contaminación con estas sustancias, pierden sus fuentes de agua y deben reubicarse. Pero además fractura la unión de las comunidades, porque el minero ilegal o dueño de los equipos, o de un eventual título, llega en ocasiones a sitios sagrados de los indígenas, convence a un sector de aceptar la extracción y los enfrenta a quienes se oponen a su presencia.

¿Qué tanto peso tiene la minería legal en la contaminación con mercurio?

No podría decirle con certeza, pero sí puedo responderle con un ejemplo, y es que dentro del paisaje cafetero, declarado Patrimonio de la Humanidad, hay autorizados títulos mineros. El Estado o sus instituciones no pueden permitir que esto siga ocurriendo, ni aquí ni en otros sitios similares donde solo cabe recreación, contemplación, en fin, muchas cosas menos la minería.

¿Cómo estos hechos de minería ilegal y contaminación con sustancias tóxicas ocurren a la vista de todos y no han sido denunciados?

Esa pregunta también se la hicieron los técnicos de la Contraloría, y me la hice yo. Los atentados ocurren sobre la vía. Son normales los drenajes, las quemas, y uno pregunta: ¿Por qué no hacen nada? Y responden que porque eso ha estado allí durante mucho tiempo. O se agarran de la gastada frase de que todo es culpa del calentamiento global.

Esto muestra una inoperante respuesta de las CAR...

Una causa es la politización de estas entidades. Pero también se debe a la falta de técnicos o profesionales idóneos. Hemos encontrado mucha rotación de los equipos de funcionarios dedicados a vigilar este tema, a medir la contaminación de las aguas, si es que lo tienen establecido. Otros muchos son contratistas que no tienen continuidad y entonces se pierde la memoria histórica.

¿Debe haber prohibiciones a la venta y comercialización del mercurio?

Por supuesto, estamos en mora de hacer esto. Aquí queda indicado una vez más el pésimo enfoque de los gobiernos de no hacer prevención. Todo se sigue manejando de forma reactiva.

¿Qué busca el control de advertencia?

La Contraloría para lo ambiental quiere que los ministros de Ambiente y Salud, la directora de la Autoridad de Licencias Ambientales (Anla), el Ministerio de Minas, la Agencia Nacional de Minería y el director general de la Autoridad Nacional de Acuicultura y Pesca, Julián Botero, sean conscientes de esta situación. Ellos son los que deben y pueden tomar medidas.

Javier Silva Herrera
Redactor de EL TIEMPO