Surinaamse grens zo lek als een mandje Ondanks in 2012 gedane uitlatingen door Gerold Dompig, voorzitter van het Managementteam van de Commissie Ordening Goudsector, dat vanaf januari 2013 kwik Suriname is uitgebannen, blijkt de stof ook in die maand nog gewoon het land in gesmokkeld te worden en gebruiken goudzoekers het nog steeds om goud te winnen.
Zo werd op 15 januari 18 kilo kwik onderschept tijdens een verkeerscontrole te Burnside in het district Coronie. De bestuurder die het verboden kwik vervoerde, had geen geldig rijbewijs en viel tijdens een routinecontrole door de mand. Dit was aanleiding voor inspecteur Drohpatie Ramkhelewan van de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname op een aantal dagen later via het Dagblad Suriname duidelijk te maken dat de politie wel degelijk maatregelen treft tegen personen die kwik verhandelen of dat in hun bezit hebben. ‘Die controle is er wel en als er kwik wordt onderschept, worden deze personen wel vervolgd. Het is niet zo, dat we niet optreden tegen kwikvervuilers.’ Dat er niet speciaal in de goudvelden controle gedaan wordt gericht tegen goudzoekers, komt doordat er geen richtlijnen komen van de bevoegde instanties. ‘De regelgeving en richtlijnen moeten komen, dan kunnen we ook naar de goudvelden gaan’, aldus Ramkhelewan.
Een Braziliaanse vrouw werd dinsdag 29 januari aangehouden op het vliegveld Zorg en Hoop in Paramaribo voor het smokkelen van zestig kilo kwik. De vrouw wilde met het kwik naar het binnenland vertrekken waar het gebruikt zou worden in de goudwinning. De Braziliaanse moest een boete betalen van 10.000 Amerikaanse dollar. Haar advocaat Georgette Leter stelde dat het hier ging om een overtreding van de Wet Economische Delicten. De zaak kon dan ook worden afgehandeld buiten de rechtszaal.
Haar aanhouding maakte weer duidelijk, dat de Surinaamse grenzen zo lek zijn als een mandje. Het blijkt begin 2013 kennelijk niet moeilijk te zijn om nog steeds kwik het land in te smokkelen. Indien een structurele vorm van controle op het gebruik van kwik in het binnenland achterwege blijft, zal Suriname de vermeende strijd hiertegen verliezen en blijft de biodiversiteit ernstige schade ondervinden van het gebruik van kwik door kleinschalige goudzoekers. De lokale inheemse- en marronbevolking zal blijven worden blootgesteld aan kwik, omdat zij gebruikmaken van het door kwik vervuilde water in kreken en rivieren om zich te baden, om de was en de vaat te doen en soms zelfs als drinkwater te gebruiken.
Zelfs een internationaal VN Kwikverdrag (de Minamata Convention), om het gebruik van kwik wereldwijd aan te pakken, zal niet kunnen verhinderen dat de stof via smokkelpraktijken - door de open grenzen van Suriname met buurlanden Guyana, Frans Guyana en Brazilië - toch terechtkomt op de Surinaamse goudvelden in het binnenland.
Door: Paul Kraaijer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten